του Μανόλη Μπουχαλάκη
Η υπόθεση της Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά και η τεράστια αίσθηση που προκάλεσε, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί μεμονωμένο περιστατικό παραγκωνισμού της Ελληνικής διπλωματίας.
Παντού γύρω μας, η Ελλάδα (όπως και γενικότερα ίσως η Ε.Ε.), τείνει να ελαττώνεται ως χώρα ήπιας ισχύος και ειδικού γεωπολιτικού βάρους.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει ρίξει όλο του το βάρος στην οικοδόμηση της δικής του Αμερικής, προκαλώντας χάος στη χώρα του αλλά και διεθνώς. Όλοι ασχολούνται με τους δασμούς που επιβάλλει και με τη διαφαινόμενη νέα τάξη πραγμάτων στις ΗΠΑ που οδηγούνται σε ένα απομονωτισμό που θυμίζει τις αρχές του 20ου αιώνα.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται και θα συνεχιστεί μέχρι τελικής πτώσεως, όπως φαίνεται, ενώ η Μέση Ανατολή θα καίγεται για πολύ καιρό ακόμη.
Η Ελλάδα πάντοτε λειτουργούσε με δύο άξονες στην εξωτερική πολιτική. Ο ένας είναι η στρατηγική θέση της στη Μεσόγειο που βοηθάει την Αμερική στους δίαυλους της προς την Ευρώπη και την Ουκρανία και ο άλλος είναι μέσω της ισχύος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με την έλευση του Τραμπ όμως και την οδυνηρή μετάβαση της Ε.Ε. σε ανεξάρτητο (;) ΝΑΤΟ, όλοι ασχολούνται με το πως θα γίνει η Ε.Ε. στρατιωτικά ισχυρότερη και ανεξάρτητη από τις παραξενιές του νυν Αμερικανού προέδρου.
Αυτό, δυστυχώς, αναβαθμίζει τον επιτήδειο ουδέτερο που λέγεται Τουρκία. Για λόγους ακατανόητους, οι Ευρωπαίοι θέλουν να δώσουν ρόλο σε μια χώρα που κρατεί παράνομα σχεδόν το 40% μιας άλλης χώρας της Ε.Ε. και η οποία χώρα ουδεμία ένδειξη έχει δώσει πως προτίθεται να "προστατεύσει" το ΝΑΤΟ από τη Ρωσία αν δοθεί η ευκαιρία. Ιδιαίτερα δε αν λάβει κανείς υπόψη του πως ο Ερντογάν τα πάει φίνα με τον Πούτιν.
Με βάση τα τελευταία γεγονότα, η Ελλάδα έχασε το έρεισμα της στη Συρία, η Αίγυπτος παραμένει μαι προβληματική χώρα με εσωτερικά προβλήματα, η Λιβύη έχει προ πολλού χαθεί και έχει γίνει προτεκτοράτο της Τουρκίας, το ΡΚΚ θέλει να...αφοπλιστεί, η παλιά φίλη Ρωσία μας έχει γράψει στα μαύρα κατάστιχα της, οι Ιταλοί και οι Ισπανοί κάνουν πολεμικές μπίζνες με τους Τούρκους, οι ανατολικές της Ευρώπης χώρες έχουν πάθει αντιρωσική υστερία και κοιτάζουν πως θα εξοπλιστούν, το Ισραήλ κάλλιστα μπορεί να τα βρει με την Τουρκία στη Συρία και να βρεθεί μια ωραία, ανατολίτικη, χρυσή τομή και άλλα πολλά συμβαίνουν που προκαλούν ανησυχία.
Φυσικά, η Αμερική δεν θα αφήσει να καταρρεύσει το ΝΑΤΟ ειδικά αυτή την περίοδο, επιτρέποντας μια Ελληνοτουρκική κρίση. Αφήνει όμως μια χαρά τον Ερντογάν να κάνει "παιχνίδι" στην περιοχή και, ας μην το κρύβουμε, τον έχει ορίσει ανεπίσημα και τοποτηρητή.
Η Ελλάδα, με βάση όλα αυτά, οφείλει να δει πως θα πορευθεί διότι οι σκόπελοι έχουν μαζευτεί και τα νερά είναι επικίνδυνα.
Ακόμη και αν βρεθεί λύση στο ιδιοκτησιακό καθεστώς της μονής στο Σινά, το γεγονός ότι η κυβέρνηση Σίσι φαίνεται πως έπαιξε ύπουλο παιχνίδι κατά της Ελλάδας δείχνει πως δεν αποκλείεται ήδη ο Ερντογάν να έχει προβεί σε μυστικές συμφωνίες με την Αίγυπτο, παρέχοντας κάποιες διασφαλίσεις για το καθεστώς Σίσι με αντάλλαγμα να ξεχάσει την Ελλάδα η Αίγυπτος και να οδηγηθεί σε μια συμφωνία για τη χάραξη ΑΟΖ με τους Τούρκους.
Άν αυτό συμβεί, που θα το δούμε σύντομα, η ανατολική Μεσόγειος θα έχει κλείσει διαπαντός για την Ελλάδα και μετά ας λέει ο υπουργός εξωτερικών για το "διεθνές δίκαιο" και για άλλα καινά δαιμόνια.
Τα μηνύματα ως τώρα, πάντως είναι ανησυχητικά και δεν εμπνέουν αισιοδοξία. Μακάρι να διεκδικήσει η Ελλάδα αυτό που της αξίζει, αν και οι καιροί είναι περίεργοι.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου