του Μανόλη Μπουχαλάκη
Το ότι ο Τζο Μπάϊντεν είναι πολύ ηλικιωμένος και ανίκανος - πλέον - να κυβερνήσει είναι γνωστό εδώ και καιρό.
Το τι πέτυχε στην εσωτερική πολιτική θα το κρίνουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί.
Στην εξωτερική πολιτική όμως αποδείχθηκε ανήμπορος να παρέμβει στα μεγάλα μέτωπα του πλανήτη. Δεν μπόρεσε να αποτρέψει τον πόλεμο στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, τους Χούθι στην Υεμένη, τον νέο ψυχρό πόλεμο με τη Ρωσία και πολλά άλλα ακόμη.
Στα Ελληνοτουρκικά υπέκυψε στον εκβιασμό του Ερντογάν και του έδωσε, τελικά, τα νέα F16 block 70 αφού επέτρεψε στους Τούρκους να βγάλουν από τη μέση το γερουσιαστή Μενέντεζ (διότι αν οι ΗΠΑ ήθελαν, ο Μενέντεζ θα παρέμενε στη θέση του).
Η δουλικότητα του Έλληνα πρωθυπουργού μέχρι τώρα δεν έφερε τίποτα ουσιαστικό στο στρατιωτικό πεδίο εκτός από μια χούφτα ΤΟΜΑ Bradley και κάτι περιπολικά για το Πολεμικό Ναυτικό κλάσης Island. Λέγεται πως η Ελλάδα επιθυμεί περισσότερα Bradley αλλά ακόμη διαλέγει τι και πως θα το φέρει στην Ελλάδα.
Επί της ουσίας, ελάχιστα πράγματα δηλαδή. Η χώρα μας βασίζεται πλέον στα Rafale και στις φρεγάτες Μπελαρά, αφού οι Constellation και τα F35 θα κάνουν πολλά τέρμενα μέχρι να αφιχθούν, την ίδια στιγμή που η Τουρκία εξοπλίσσεται με φρενήρεις ρυθμούς.
Το πρόβλημα της κυβέρνησης Μπάϊντεν, αν ακούσουμε τους εγχώριους αρθρογράφους έγκυρων εφημερίδων και περιοδικών, είναι απλό: Οι ΗΠΑ δεν θέλουν να μπουν σε οποιοδήποτε μπελά όσο κυβερνάει ο Τζο Μπάϊντεν.
Οι αναλυτές στην Αμερική λοιπόν μας λένε πως η κατάσταση μεταξύ Δημοκρατικού και Ρεπουμπλικανικού κόμματος είναι στο στάδιο άτυπου εμφυλίου.
Το μίσος των Ρεπουμπλικανών λόγω ήττας στις προηγούμενες εκλογές είναι άσβεστο και επιθυμούν εκδίκηση με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Αφήνουν τον Ντόναλντ Τραμπ, παρ΄όλες τις δικαστικές του καταδίκες, να ηγείται της κούρσας για το Λευκό Οίκο και κτυπούν αλύπητα κάθε πρωτοβουλία των Δημοκρατικών στα πάντα: Στις εκτρώσεις, στη βοήθεια στην Ουκρανία, στον πόλεμο Ισραήλ - Χαμάς, στο Medicare, στα χρέη των φοιτητών, στη χρηματοδότηση του Ομοσπονδιακού κράτους, παντού.
Πολεμούν σαν να μην υπάρχει αύριο και σαν η Αμερική να είναι ήδη σε ένα εμφύλιο όπου οπωσδήποτε ο εχθρός πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου γης.
Πλέον, όπως λένε οι αρθρογράφοι στην Αμερική, ουδείς ξέρει τι του ξημερώνει. Πολλοί δεν θέλουν να ψηφίσουν Μπάϊντεν λόγω της νοητικής του κατάστασης και εξίσου πολλοί δεν αντέχουν το δημαγωγό και με φασίζουσες ιδέες Τραμπ.
Εν τω μεταξύ, οι Δημοκρατικοί δεν ξέρουν τι να κάνουν και δεν βρίσκουν, προς το παρόν, εναλλακτικό υποψήφιο για την προεδρία.
Η αντιπρόεδρος Χάρις είναι τελείως διακοσμητική και μπροστά της ο Άλ Γκορ τον οποίο κορόϊδευαν παλιά πως ήταν περίπου βλάκας, ομοιάζει σαν σοφός ιερέας του βουδισμού.
Μέσα σε όλα αυτά, το τσουνάμι της αβεβαιότητας γιγαντώνεται και πολλοί φοβούνται πως αν νικήσει ο Ντόναλντ Τράμπ, θα τεθούν οι ΗΠΑ σε καθεστώς ιδιότυπου απολυταρχισμού και απομονωτισμού.
Αυτό το πρωτοφανές σενάριο θα έχει τεράστιο αντίκτυπο σε όλο τον πλανήτη και θα ενισχύσει τις ανά τον κόσμο δικτατορίες και τον κίνδυνο περισσότερων πολέμων.
Είθε η δημοκρατία να βρει τρόπο να κυριαρχήσει στην Αμερική, η οποία βίωσε τεράστιες ταραχές για να αποτινάξει το ρατσισμό και τις φυλετικές διακρίσεις, ενώ υπήρξε και παράγοντας σταθερότητας στην Ευρώπη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου