του Μανόλη Μπουχαλάκη
Τα πράγματα σε Υγεία και δημόσια ασφάλεια δεν πάνε καλά. Ανεξάρτητα του τι προσπαθούν να περάσουν στους πολίτες τα φίλια προς την κυβέρνηση ΜΜΕ.
Να ξεκινήσουμε από την Υγεία.
Στα λεγόμενα απογευματινά χειρουργεία υπάρχει, ως τώρα, μια ασάφεια για τους σκοπούς δημιουργίας τους αλλά και μια αμφιβολία για το αν επιτευχθούν οι όποιοι στόχοι ετέθησαν από τους αρμόδιους της κυβέρνησης.
Αν υποτεθεί πως με το να βρεθούν χιλιάδες πολίτες να πληρώσουν "κοψοχρονιά" το χειρουργείο που έχουν ανάγκη (και μας δίδονται παραδείγματα τιμοκαταλόγων ιδιωτικών κλινικών προς σύγκριση), θα λυθεί το πρόβλημα με τις λίστες αναμονής, πρέπει να σημειωθούν τα παρακάτω:
Α) Τι θα γίνει με την πλειοψηφία των πολιτών που δεν έχουν να πληρώσουν χίλια, δύο ή τρεις χιλιάδες ευρώ στους γιατρούς για να χειρουργηθούν; Ποιος διαβεβαιώνει πως δεν θα "χωθούν" άλλοι ασθενείς, ημέτεροι κάποιων ιατρών, στα πρωϊνά χειρουργεία με χαμηλότερο (και μη νόμιμο) "φακελάκι" αντί να δίνουν τα τριπλάσια στα απογευματινά χειρουργεία; Και τι θα γίνει με τα νέα περιστατικά που θα έρχονται και θα επιβαρύνουν τις λίστες αναμονής των πρωϊνών χειρουργείων;
Β) Επιτέλους, πόσα νοσοκομεία κάνουν κανονικά απογευματινά χειρουργεία και με τι προσωπικό; Οι μεν συνδικαλιστές της δημόσιας υγείας ωρύονται πως δεν υπάρχει προσωπικό, το υπάρχον είναι στα όρια της σωματικής και ψυχικής κατάρρευσης και πως όλα είναι μια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της Υγείας, οι δε της κυβερνήσεως λένε πως όλα βαίνουν καλώς και πως βρέθηκε προσωπικό που δεν είναι εξαντλημένο ή στα όρια της παραφροσύνης λόγω κόπωσης, να κάνει χειρουργεία. Ποιος θα μας πει τι ακριβώς συμβαίνει;
Γ) Γιατί δεν δίδονται, επιτέλους, κίνητρα στους γιατρούς των νοσοκομείων για να μείνουν εκεί ή για να προσελκυστούν νέοι γιατροί; Το εξωτερικό δεν είναι σίγουρο τζακ - ποτ (και κακώς μερικοί έτσι το θεωρούν) και το δημόσιο προσφέρει σίγουρη δουλειά και εξέλιξη. Τι καλύτερο λοιπόν το κράτος να προσφέρει υψηλότερους μισθούς και να προσλάβει ικανό αριθμό ατόμων ως ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ώστε να εξασφαλίσει την παραμονή των επιστημόνων Υγείας στο δημόσιο;
Να περάσουμε στο θέμα της ασφάλειας.
Στο εξωτερικό και ιδιαίτερα στην Αμερική, η αστυνομία είναι ως επί το πλείστον αποτελεσματική. Μια έρευνα στο διαδίκτυο μπορεί να φανερώσει πόσο επαγγελματικά αποκρίνονται οι dispatchers (τηλεφωνητές) της αστυνομίας σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης και πόσο ευγενικοί είναι.
Οι επαγγελματίες αυτοί ξέρουν πολύ καλά πως πρέπει να συλλέξουν κρισιμότατες πληροφορίες σε σύντομο χρονικό διάστημα για να σώσουν μια ζωή από ένα δολοφόνο ή για να προλάβει η πυροσβεστική ή το ασθενοφόρο να σπεύσει σε σημεία που απαιτούνται.
Υπάρχουν συνομιλίες στις οποίες οι dispatchers μιλάνε με μικρά παιδιά και προσπαθούν να τα ηρεμήσουν και να πάρουν πληροφορίες για το τι έχει συμβεί, ποιος είναι τραυματισμένος, που είναι οι γονείς, κλπ. Πολλές ζωές έχουν σωθεί με αυτό τον τρόπο.
Δυστυχώς στην Ελλάδα, πέραν φυσικά των ευγενικών και επαγγελματιών αστυνομικών που υπάρχουν, υφίσταται μια γενικότερη κουλτούρα που θα μπορούσε να συνοψιστεί στη φράση "μη μας ζαλίζεις τώρα, βγάλτα πέρα μόνος σου και κάνε μήνυση γιατί έχουμε και δουλειές".
Στην αστυνομία δεν μπαίνει κάποιος για να κάνει τον Terminator, ούτε να επιδεικνύει τη στολή και το πιστόλι του (κάποτε είδα αστυφύλακα με...ασημί πιστόλι σαν τον Κλιντ Ήστγουντ στο Dirty Harry). Η δουλειά του αστυνομικού είναι δύσκολη, με μεγάλους κινδύνους και αξίζει το σεβασμό. Όμως, αν κάποιος επιθυμεί να δείχνει πολύ σκληρός και παράλληλα έχει ξεχάσει την ανθρωπιά του, δεν θα είναι πλέον όργανο του νόμου αλλά θα φέρνει περισσότερο σε σωματοφύλακα εφοπλιστή.
Η ενσυναίσθηση λοιπόν και ο επαγγελματισμός με σεβασμό στον πολίτη και ειδικά στους αδύναμους, είναι άκρως σημαντικά στοιχεία που πρέπει να διαθέτουν οι δυνάμεις επιβολής του νόμου.
Η δημοσιοϋπαλληλική συμπεριφορά και η γραφειοκρατική αντίληψη δεν βοηθούν πουθενά. Το είδαμε πρόσφατα με τη δολοφονία της άτυχης γυναίκας έξω από το αστυνομικό τμήμα.
Η κυβέρνηση έχει δύσβατο δρόμο στους τομείς της υγείας και της ασφάλειας. Όμως, έχει και την εντολή να μην ταλαιπωρεί τον πολίτη όταν αυτός ασθενήσει ή όταν απειληθεί από κακοποιά στοιχεία.
Μια κοινωνία η οποία φοβάται τι την περιμένει αν χρειαστεί χειρουργείο ή ότι θα την πετάξει έξω ένας ασυνείδητος αστυνομικός με το δολοφόνο να έχει στήσει καρτέρι λίγα μέτρα παρακάτω, δεν νιώθει καθόλου ασφαλής ή αισιόδοξη για το μέλλον.
Να τα δουν αυτά στην κυβέρνηση τώρα, πριν χαθούν κι άλλοι άνθρωποι έξω από αστυνομικά τμήματα ή ενόσω περιμένουν ένα χειρουργείο.
Photo: Pixabay
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου