του Μανόλη Μπουχαλάκη
Στις 9 Ιουνίου οι πολίτες της Ε.Ε. θα ψηφίσουν για να εκλέξουν τους βουλευτές που θα εκπροσωπήσουν τη χώρα τους στο Ευρωκοινοβούλιο.
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αντίληψη για να πει κανείς πως τούτες οι εκλογές δεν είναι όπως οι προηγούμενες.
Η Ε.Ε. έχει να αντιμετωπίσει πολλά και σοβαρά μέτωπα: Τους πολέμους σε Ουκρανία και Ισραήλ, τα αγροτικά αιτήματα, τη μετανάστευση, την συνοχή της Ένωσης και πολλά άλλα.
Στα σύνορα της η Ρωσική "αρκούδα" απειλεί ευθέως με πυρηνικό πόλεμο στην περίπτωση που παρασχεθεί στρατιωτική βοήθεια, με στρατό τούτη τη φορά, στους Ουκρανούς. Οι οποίοι Ουκρανοί χάνουν τον πόλεμο και, παρεκτός δραματικών αλλαγών, θα αναγκαστούν να αποδεχτούν απώλειες εδαφών, αλλαγή ηγεσίας, παύση κάθε προσπάθειας να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και τη φυγή ακόμη περισσότερων Ουκρανών προς τη Δύση.
Το κόστος ανοικοδόμησης της Ουκρανίας έχει υπολογιστεί σε αρκετές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ και θα πάρει δεκαετίες να συντελεστεί. Παράλληλα, ακόμη και αν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα η Ουκρανία ενταχθεί στην Ε.Ε. (μέσω φυσικά τεράστιων μεταρρυθμίσεων στο σύστημα διακυβέρνησης της), είναι βέβαιο πως ειδικά στο θέμα της αγροτικής της παραγωγής, οι Ευρωπαίοι αγρότες θα βάλουν πολλά όρια με πίεση στις δικές τους κυβερνήσεις.
Η απώλεια του Ρωσικού φυσικού αερίου δημιούργησε πολλά προβλήματα στη Γερμανία και σε άλλες χώρες (πλην των "καπάτσων" χωρών Ουγγαρίας και Αυστρίας που έκαναν τα δικά τους αγνοώντας την επίσημη πολιτική της Ένωσης) και η μετάβαση σε άλλες ενεργειακές πηγές δεν είναι ούτε κάτι απλό ούτε κάτι ανέξοδο.
Οι συνεχείς μεταναστευτικές ροές προκαλούν πονοκέφαλο στις ηγεσίες των χωρών της Ε.Ε. και οι "καραβιές" μεταναστών θα συνεχίσουν να προκαλούν πίεση στις χώρες υποδοχής, μεταξύ αυτών βέβαια και η Ελλάδα. Η δε συνεχώς επιδεινούμενη ανθρωπιστική κρίση στην Παλαιστίνη το μόνο που θα κάνει θα είναι να αυξήσει περισσότερο τις ήδη αυξημένες ροές απελπισμένων ανθρώπων.
Επιπλέον, η Ένωση θα πρέπει σύντομα να ασχοληθεί και με το νέο ένοικο του Λευκού Οίκου. Ο Τζο Μπάϊντεν αποδείχθηκε λίγος και με βεβαρυμένη νοητική υγεία, ενώ στην περίπτωση επανεκλογής του Ντόναλντ Τραμπ, οι σχέσεις μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ προβλέπονται να γίνουν τεταμένες στην περίπτωση που ο Τραμπ επιλέξει τον απομονωτισμό και τις τελείως ανορθόδοξες και επικίνδυνες μεθόδους που εφάρμοσε στην πρώτη θητεία του.
Πέραν τούτων, υπάρχουν ακόμη άλυτα ζητήματα με τη Μεγάλη Βρετανία που πρέπει να επιλυθούν, όπως και εκτενής συζήτηση για εξεύρεση λύσεων στη Γερμανία που δοκιμάζεται για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες από στάσιμη οικονομία και έλλειψη ανταγωνιστικότητας.
Όλα αυτά και περισσότερα, θα κληθούν να τα αντιμετωπίσουν οι εκλεγέντες ευρωβουλευτές με παράλληλη μέριμνα τη στήριξη των δικών τους χωρών.
Όπως είναι ευνόητο, αυτή τη φορά δεν υπάρχουν περιθώρια για υποψηφιότητες στην ευρωβουλή με βάση το πόσο διάσημος είναι κάποιος. Τα εν Ελλάδι κόμματα θα πρέπει να πάψουν επιτέλους να σκέφτονται το ποιός είναι "μαγνήτης ψήφων" και να ψάξουν να βρουν υποψήφιους που ξέρουν τη δουλειά, που έχουν εμπειρία στην αυτοδιοίκηση ή την κεντρική διοίκηση και, προπάντων, που έχουν γνώση του πως λειτουργεί η Ευρώπη και οι Βρυξέλλες.
Δεν ζούμε πια σε εποχές που η Ευρωβουλή ήταν μέρος τοποθέτησης διάσημων ή τυχοδιωκτών που θα μπορούσαν να μπουν στον πειρασμό να χρησιμοποιήσουν το "βουλευτιλίκι" για προσωπική προβολή ή ως βήμα για να κάνουν γνωριμίες και να κλείνουν προσωπικές συμφωνίες.
Φυσικά, υπήρξαν διάσημοι και γνωστοί Έλληνες ευρωβουλευτές που παρήγαγαν έργο και εκπροσώπησαν επάξια την Ελλάδα στην ευρωβουλή. Όμως, πλέον δεν αρκεί επ'ουδενί το κριτήριο της αναγνωρισιμότητας για να πάει κάποιος στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Άν τα κόμματα πάλι καταφύγουν στην παλιά - κακή - συνταγή και βάλουν ανθρώπους μη καταρτισμένους και με εμπειρία περί των ευρωπαϊκών θεσμών, υπάρχει ο κίνδυνος η Ελλάδα να μην εκπροσωπηθεί ορθά και με κύρος με αποτέλεσμα να περιθωριοποιηθεί σε σημαντικά ζητήματα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου