του Μανόλη Μπουχαλάκη
Κι εκεί που....πανηγυρίζαμε πως ο Ερντογάν έφαγε ένα ακόμη "χαστούκι" (προσφιλέστατη λέξη ανοήτων ΜΜΕ) από την Αμερική για το θέμα των αεροσκαφών F35 στην Ελλάδα) να σου και πετάγεται από τη φωλιά της (ή από το λαγούμι της καλύτερα) η κ. Νούλαντ, αναπληρώτρια υπουργός στο Στέϊτ Ντιπάρτμεντ, δηλώνοντας πως οι ΗΠΑ θα δεχτούν με χαρά την Τουρκία πίσω στο πρόγραμμα των stealth αεροσκαφών αρκεί να ξεφορτωθεί ο Ερντογάν το ρωσικό σύστημα S400.
Για μια ακόμη φορά, ας το εμπεδώσουμε: Φιλίες μεταξύ κρατών ΔΕΝ υπάρχουν, παρά μόνο συμφέροντα. Τα περί λίκνου της Δημοκρατίας όσον αφορά την Ελλάδα και πόσο γοητευμένοι ήσαν οι Αμερικανοί εθνοπατέρες με τον Περικλή, το Σωκράτη και το Θεμιστοκλή, είναι λόγια της καραβάνας και άνευ πρακτικής σημασίας.
Ούτε φυσικά πρέπει να μας συγκινούν οι δημόσιες σχέσεις που λαμβάνουν χώρα κάθε 25η Μαρτίου στο Λευκό Οίκο που υποτίθεται τιμάται η Ελλάδα και ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος λέει πόσο μοιάζουν οι δύο δημοκρατίες και πόσο αγαπούν την ελευθερία. Πέρα από τα φωτογραφικά στιγμιότυπα και την κομπανία 3-4 πεζοναυτών που παίζουν μπουζούκι για να ευθυμήσουν οι προσκεκλημένοι, από ουσία μηδέν.
Για να το πούμε απλά και ξεκάθαρα: Οι δημοκρατικές αξίες είναι ένα περιτύλιγμα που χρησιμοποιείται σε εμπνευσμένους λόγους από το βήμα και τίποτα άλλο. Στην πράξη ουδεμία αξία αυτές έχουν.
Άν είχαν, η κ. Νούλαντ δεν έπρεπε ούτε στο όνειρο της να εκστομίσει τέτοια απρέπεια για επιστροφή της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F35. Δεν γίνεται ένα αυταρχικό καθεστώς που έχει στα νύχια του άπασα την τουρκική κοινωνία και το οποίο τσακίζει κάθε αντίθετη προς αυτό γνώμη και πράξη να επιβραβεύεται κι από πάνω με προηγμένα όπλα.
Οι ΗΠΑ δεν είναι αφελείς, ούτε ανόητοι. Το ότι προς το παρόν η Τουρκία έχει επιλέξει μια πολιτική ύφεσης με την Ελλάδα, δεν σημαίνει πως έχει εγκαταλείψει τη "Γαλάζια Πατρίδα" ή τον "αιώνα της Τουρκίας". Μάλιστα δε, εξελίσσει συνεχώς την αμυντική της βιομηχανία και εξοπλίζεται με φρενήρεις ρυθμούς ενώ κάνει και εξαγωγές οπλικών συστημάτων. Διατηρεί τεράστιες δυνάμεις την Κύπρο, στηρίζει το Αζερμπαϊτζάν κατά της Αρμενίας, επιτίθεται κατά των Κούρδων και χτίζει το "μεγάλο Τουράν" στην κεντρική Ασία.
Όλα αυτά η Αμερική τα ξέρει και σιωπά. Δεν την ενδιαφέρει τίποτα άλλο από το να μην έχει σχέσεις ο Ερντογάν με τον Πούτιν, κάτι που ο Τούρκος πρόεδρος το ξέρει και χαμογελά με ικανοποίηση. Ο Ερντογάν δεν είναι Μητσοτάκης να στέκεται "προσοχή" και να δηλώνει πως είναι "στη σωστή πλευρά της ιστορίας". Παίζει με όλους και κάνει ο,τι θέλει. Διαπραγματεύεται με τους πάντες και συμμαχεί όποτε θέλει με αυτόν που θα του προσφέρει όφελος.
Όσο δε για τους φιλέλληνες γερουσιαστές που πολεμούν για εμάς, ας το ξεχάσουμε καλύτερα. Η όποια καθυστέρηση στην παράδοση των αναβαθμισμένων F16 στους Τούρκους έγινε μόνο για να τρέξει ο Ερντογάν την αποδοχή της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. Αφ' ης στιγμής αυτό έγινε, άρχισαν οι προσφορές και οι υποσχέσεις των ΗΠΑ στην Τουρκία. Τα δε φαιδρά περί δήθεν "όρων" να μην κάνουν τα F16 υπερπτήσεις πάνω από Ελληνικό έδαφος προκαλούν μόνο γέλιο και οργή. Ήδη πηγές του Τουρκικού υπουργείου εξωτερικών δήλωσαν πως δεν πέφτει λόγος σε κανένα να υπαγορεύσει που και πως θα χρησιμοποιήσει η Τουρκία τα πολεμικά της αεροσκάφη. Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν.
Έχουμε τονίσει και στο παρελθόν ότι η ιστορική ψύχωση των ΗΠΑ με τη Ρωσία, την οποία ψύχωση είχαν και οι Βρετανοί και οι Οθωμανοί και η Αυστρο-ουγγαρία, τις αναγκάζει να βάζουν στον κάλαθο των αχρήστων διακηρύξεις για ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατία. Θεωρούν πως καλύτερα να έχεις ένα ανελεύθερο κράτος σύμμαχο σου παρά εναντίον σου.
Η Ελλάδα οφείλει να είναι αμυντικά ισχυρή και με συμμαχίες για να αντιμετωπίσει τον αναθεωρητισμό της γείτονος. Οφείλει όμως παράλληλα να δηλώνει την έντονη δυσαρέσκεια της σε κάθε υποκριτική πολιτική της Αμερικής που θίγει τα εθνικά της συμφέροντα.
Δεν θα δεχτούμε ποτέ, με όσα μέσα έχουμε στη διάθεση μας, να μας δίνουν σαπάκια και αποτυχημένα καράβια σαν καθρέπτες σε ιθαγενείς την ίδια στιγμή που κλείνουν το μάτι στην Τουρκία. Όσο γρηγορότερα γίνει σαφές αυτό, τόσο το καλύτερο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου