Τα τεκταινόμενα στο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να προβληματίσουν το μέσο σκεπτόμενο πολίτη αλλά όχι για τους λάθος λόγους. Ο πολίτης δεν ενδιαφέρεται - και δεν πρέπει να ενδιαφέρεται - για τα παιχνίδια εξουσίας και για το αν ο νέος πρόεδρος του κόμματος φτιάχνει ένα δικό του κόμμα στο οποίο η "παλαιά φρουρά" του δεν έχει θέση.
Αυτά συνέβαιναν και συμβαίνουν σε όλα τα κόμματα, δημοκρατικά ή μη. Άλλωστε ακόμη και στο Ναζιστικό κόμμα ο Χίτλερ φρόντισε να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους.
Επίσης αναμενόμενο είναι ψηφοφόροι και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που φεύγουν από το κόμμα να αναζητούν "στέγη" στο ΠΑΣΟΚ, στο ΚΚΕ ή οπουδήποτε αλλού. Ας μην ξεχνάμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε τα ποσοστά του χάρη στα μνημόνια των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και πάλι χάρη στα μνημόνια (που δεν...κατάργησε) έχασε την εξουσία και το "ρεύμα" του.
Όλα τα παραπάνω λοιπόν έχουν μια λογική και δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αφύσικα ή πρωτοφανή. Ωστόσο, αυτό που έχει σημασία είναι να σφυρηλατηθεί μια ισχυρή αντιπολίτευση στην Ελλάδα για πολλούς και διάφορους λόγους.
Ο πιο σημαντικός είναι η ύπαρξη εναλλακτικών προτάσεων και αντιλόγου στην πολιτική της κυβέρνησης. Διότι αν και έχει δοθεί αυστηρή εντολή στη ΝΔ να μην "ξεφεύγουν" τα στελέχη της με αλαζονικά σχόλια, η...χαρά του 41% δεν τους αφήνει να ησυχάσουν.
Πρόσφατο παράδειγμα οι δηλώσεις του Υφυπουργού Εργασίας κ. Τσακλόγλου ο οποίος προέτρεψε πολύ απλά όποιον δικηγόρο δεν βγαίνει οικονομικά, να γίνει ντελιβεράς. Το οποίο αποτελεί προσβολή όχι στους ντελιβεράδες μεταξύ των οποίων υπάρχουν αναμφισβήτητα και πολλοί πτυχιούχοι, αλλά στο μόχθο και τα χρήματα που δαπανά κάποιος για να μπει σε ένα δύσκολο επάγγελμα στο οποίο πρέπει συνεχώς να επιμορφώνεται.
Αλλά και οι δηλώσεις του Α. Γεωργιάδη για τα Τέμπη, αν και τις ανασκεύασε κατόπιν, δείχνουν πως υπάρχει μια τάση στην κυβέρνηση να αγνοείται το κοινό αίσθημα διότι το εκλογικό σώμα έδειξε να μη δίνει ιδιαίτερη σημασία σε κολοσσιαία σκάνδαλα όπως των υποκλοπών και σε καταστροφές όπως οι πυρκαγιές του καλοκαιριού ή στο ατύχημα των Τεμπών.
Στο ζήτημα της ακρίβειας, πέρα από κάποιες σπασμωδικές κινήσεις, ο καταναλωτής έχει να αντιμετωπίσει ένα τέρας το οποίο αδυνατεί να διαχειριστεί ενώ την ίδια στιγμή πολυεθνικές βγάζουν τεράστια κέρδη και στις οποίες επιβάλλονται πρόστιμα τα οποία ουδείς ξέρει πότε και αν θα εισπραχθούν.
Στον τομέα της δικαιοσύνης, ο νυν υπουργός κ. Φλωρίδης εισάγει νέες τροποποιήσεις που επιστρέφουν τον Ποινικό Κώδικα στην εποχή του αντίστοιχου Κώδικα Χωραφά του 1950. Οι όποιες αξιέπαινες μεταρρυθμίσεις των επιφανών επιστημόνων του δικαίου που συνέταξαν τον κώδικα του 2019, τείνουν να εξαφανιστούν εξαιτίας του ποινικού λαϊκισμού και του ηθικού πανικού (στοιχείων τελείως άσχετων με τις επιταγές του νομικού πολιτισμού).
Στην Υγεία, νοσοκομεία παύουν τακτικά χειρουργεία λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων και άλλων ειδικοτήτων ενώ το ΕΣΥ φαντάζει πλέον ως "καταδίκη" για πολλούς γιατρούς που επιλέγουν να φύγουν στο εξωτερικό. Αυτό με τη σειρά του αναγκάζει ανθρώπους να πουλήσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να πληρώσουν επεμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα.
Όλα αυτά απαιτούν λύσεις και απαντήσεις τις οποίες ως τώρα δεν έχουμε δει από την κυβέρνηση.
Το λυπηρό είναι όμως ότι δεν έχουμε και κάποια πρόταση από την αντιπολίτευση πέραν του καταγγελτικού λόγου. Όπως είπαμε, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτή τη στιγμή σε στάδιο μετάβασης και πολιτικής ανυποληψίας, ενώ το ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να παρέχει πειστικές απαντήσεις στα υπάρχοντα ζητήματα.
Τα δε μικρότερα κόμματα όπως το ΚΚΕ και ο Βελόπουλος έχουν τις δικές τους συγκεκριμένες ατζέντες και δεν πρόκειται να αλλάξουν κάτι που θα δίχαζε τους ψηφοφόρους τους.
Άρα λοιπόν, είναι απολύτως σημαντικό να δημιουργηθούν δυνάμεις που θα συνεργαστούν για να φτιάξουν μια συγκροτημένη αντιπολίτευση που θα επεξεργαστεί ρεαλιστικές απαντήσεις στα προβλήματα που υπάρχουν.
Άν δημιουργηθούν ομαδούλες και οφίκια στα οποία θα προϊσταται ένας ηγετίσκος που επιτέλους θα έχει τη χαρά να λέγεται πρόεδρος, ενόσω η χώρα παλεύει με σοβαρά ζητήματα, τότε δεν αποκλείεται στο εγγύς μέλλον να έχουμε πάλι ένα 41% για τη ΝΔ.
Αυτό από μόνο του μπορεί να εξασφαλίσει μια αναγκαία πολιτική σταθερότητα, αλλά ανοίγει παράλληλα την πόρτα σε καθεστωτικές αντιλήψεις που σε ανύποπτο χρονικό σημείο η ελληνική κοινωνία θα βρει απέναντι της.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου