Ενενηντατρείς πυρκαγιές το τελευταίο εικοσιτετράωρο δεν θεωρούνται ακριβώς έργο της φύσης, της κλιματικής αλλαγής ή του (κακού μας του) καιρού.
Προφανώς, προφανέστατα, είναι εμπρησμοί. Και όποιος μένει στην άποψη πως όλα αυτά είναι αποτέλεσμα του πλαστικού καλαμακιού που βάζουμε στο φρέντο, πλανάται πλάνην οικτράν.
Θα πει κανείς πως έτσι γίνεται κάθε καλοκαίρι. Κάποιος θα θελήσει να οικοπεδοποιήσει ένα δασάκι, κάποιος ανεγκέφαλος θα καίει ξερά χόρτα με ανέμους 8 μποφώρ, κάποιος θα κάνει μπάρμπεκιου στην εξοχή για να ξεσκάσει, κάποιος σπινθήρας από στύλο της ΔΕΗ, κάποιος μετασχηματιστής που εξερράγη, κλπ, κάνουν τη ζημιά.
Δείτε όμως φέτος. Σημεία κλειδιά για τον τουρισμό όπως η Ρόδος και η Κέρκυρα, το στρατόπεδο της αεροπορίας στη Νέα Αγχίαλο, τα εργοστάσια στον Ασπρόπυργο και τώρα, εδώ και λίγες μέρες, η Αλεξανδρούπολη. Αυτή η ίδια πόλη που μισούν κάποιοι από την άλλη μεριά του Αιγαίου αλλά και κάποιοι πιο βορειοανατολικά.
Είχαμε πολλοί κάνει τη σκέψη πως οι συνθήκες θα ωρίμαζαν για σαμποτάζ και υβριδικές επιθέσεις. Ξέραμε και τα κέντρα του εξωτερικού που θα ήθελαν πολύ μια αποσταθεροποίηση της Ελλάδας. Δεν είναι rocket science. Απλά παρακολουθείς τις δηλώσεις πολιτικών άλλων χωρών και καταλαβαίνεις τι λένε, έστω και με υπονοούμενα.
Αφορμές υπάρχουν, για τους εχθρούς της χώρας. Είτε λόγω της εμπλοκής μας στον πόλεμο της Ουκρανίας (υπό το φόβο να μη γίνει εκεί μια νέα Κύπρος), είτε λόγω γεωστρατηγικής μας αναβάθμισης που δεν επιθυμούν κάποια κέντρα στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, το βέβαιο είναι ότι, σχεδόν πάντα, επιλέγοντας μια πολιτική έρχεσαι σε αντίθεση και αντιπαλότητα με άλλους "παίκτες" της παγκόσμιας και περιφερειακής σκακιέρας.
Αποδείξεις βέβαια θα υπάρξουν μόλις συλληφθεί έστω και ένας σαμποτέρ. Μετά, τα άλλα είναι εύκολα και αναμφίβολα χρειάζεται σφοδρή απάντηση στη χώρα ή χώρες που έχουν κάνει αυτά τα εγκλήματα αυτό το καλοκαίρι.
Την υπόθεση λοιπόν και το πως και το γιατί ας το ερευνήσουν οι αρμόδιες αρχές. Το βέβαιον, πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι πως τούτη τη χρονιά δεχόμεθα επίθεση, δεχόμεθα εχθρικές ενέργειες.
Δεν έχουμε να κάνουμε με ένα στρατηγό του εχθρού που έχει παρατάξει τεθωρακισμένες μεραρχίες και αεροσκάφη εναντίον μας, αλλά με ύπουλους σαμποτέρ που στοχεύουν καίριες δομές και τοποθεσίες.
Χρέος τιμής είναι να πιαστούν όσο γίνεται συντομότερα και περισσότεροι εξ αυτών.
Αλλά μέχρι τότε, ας βγουν στην κυβέρνηση να πουν τα πράγματα ως έχουν και να θέσουν τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Για να κινητοποιηθούν όλοι όσοι μπορούν και να επιταχθούν όσα μέσα είναι δυνατόν.
Αλλά πολύ αμφιβάλλουμε, καθότι η....τρισκατάρατη "επενδυτική βαθμίδα" και ο τουρισμός δεν θα μας αφήσουν να αγιάσουμε.
Θα δίδεται η ίδια στρεβλή, στρεβλότατη, εικόνα μιας χώρας που όλα είναι cool και κανονικά και που θα ασχολείται με τα καβουροπόδαρα της Μυκόνου.
Μα κάποτε θα σβήσουν οι φωτιές, θα έλεγε κάποιος. Μα φυσικά. Αλλά με τι ανθρώπινο κόστος και με τι ηθικό για την υπερηφάνεια της χώρας.
Εκτός και αν πράγματι μερικοί στην κυβέρνηση πιστεύουν πως όλο αυτό το χάος είναι αποτέλεσμα της χρήσης πλαστικών καλαμακιών και πηρουνιών.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου