του Μανόλη Μπουχαλάκη
Θα καταντούσε κουραστικό να επαναλάμβανε κανείς τα γνωστά κλισέ για το κράτος και την ενίοτε μνημειώδη του αναποτελεσματικότητα. Στην περίπτωση του δυστυχήματος στα Τέμπη, κατέστη προφανές ότι ο εγκληματικά ανεπαρκής σταθμάρχης ήταν μόνο η αφορμή και όχι η αιτία του προβλήματος.
Ο γράφων δεν έχει ουδεμία τεχνική γνώση για να ξέρει τι είναι τα κλειδιά και πως αυτά λειτουργούν, ούτε τι θα πει γωνία στα κλειδιά και με ποιό τρόπο στρίβουν τις ράγες για να μην πέσει το ένα τρένο πάνω στο άλλο. Αυτό που ξέρει είναι όμως ότι όποιος δεν ξέρει ανά πάσα στιγμή που βρίσκονται τρένα, αεροπλάνα και πλοία, έχει μείνει αιώνες πίσω και το κακό θα συμβεί με βεβαιότητα.
Άλλωστε, οι μεγάλες αλλαγές στην ασφάλεια πλοίων και αεροπλάνων έγιναν ακριβώς για να μην επαναληφθούν τραγωδίες είτε από πλευράς μηχανημάτων είτε λόγω ανθρώπινου λάθους.
Φυσικά οι τραγωδίες δεν εξαφανίστηκαν ούτε και πρόκειται. Ωστόσο, είναι απολύτως θεμελιώδες να ξέρει ένας ελεγκτής κυκλοφορίας που βρίσκεται τι. Μέσω GPS, ραντάρ ή δι' οιουδήποτε διαθέσιμου μέσου. Δεν νοείται στην εποχή μας να κινούνται καράβια, αεροπλάνα και τρένα στα "τυφλά".
Ούτε φυσικά είναι δυνατόν να αναθέτει κανείς τις τύχες χιλιάδων ανθρώπων στα χέρια μεσήλικων ή μπεκρήδων ή ανθρώπων που αντί να ασχολούνται με την ασφάλεια των μέσων μεταφοράς, ασχολούνται με γυναίκες και σουβλάκια.
Κάτι όμως που διαπιστώνει κανείς από το δυστύχημα στα Τέμπη είναι και η γνωστή αφασία των κυβερνώντων. Η δήθεν παραίτηση του Υπουργού Κ. Καραμανλή δείχνει ακριβώς αυτή τη νοσηρότητα που υπάρχει στα κυβερνητικά κόμματα γενικώς.
Ο Καραμανλής ζήτησε να επανεκλεγεί βουλευτής στις προσεχείς εκλογές με απόφαση του "Σερραϊκού λαού". Εν ολίγοις, οχυρώθηκε πίσω από την εκλογική του βάση επειδή θεωρεί ότι δεν ευθύνεται για τίποτα, ασχέτως των διαβεβαιώσεων του ότι έχουν γίνει πολλά για την ασφάλεια των συγκοινωνιών με τρένα (κάτι το οποίο δεν αποδείχθηκε).
Η παραίτηση του δηλαδή διαφάνηκε πως ήταν όλως προσχηματική. Διότι αν πράγματι το βάρος της ευθύνης σου ως Υπουργού για το θάνατο περίπου 60 ανθρώπων σε αναγκάζει να παραιτηθείς, τι είναι αυτό που σου δίνει την πεποίθηση πως οι εκλογείς σου θα σε βάλουν ξανά σε μια κυβέρνηση έστω από άλλο πόστο;
Τίποτα άλλο από το ότι για κάποιο άγνωστο, ίσως μεταφυσικό, λόγο νομίζεις ότι η εξουσία είναι το πεπρωμένο σου. Πως το κόμμα σου είναι προορισμένο να ηγείται και πως ο λαός ανεξάρτητα των συνθηκών θα σε εμπιστευτεί ξανά να γίνεις βουλευτής και υπουργός για να συνεχίσεις να κάνεις κάτι στο οποίο απεδείχθης ανεπαρκής.
Κάποιος βέβαια θα έλεγε πως δεν γίνεται ο Καραμανλής να φταίει για όλα, ούτε μπορεί να ψυχολογήσει τον εκάστοτε σταθμάρχη ή ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας ή καπετάνιο.
Αυτό είναι αναμφίβολο. Στο θέμα της αξιολόγησης των ατόμων σε θέσεις ευθύνης, πρέπει να υπάρχουν αυστηρότατα κριτήρια τα οποία τα καθορίζουν οι εκάστοτε επιστημονικοί φορείς. Εν προκειμένω όμως ο σταθμάρχης κατά παράβαση της νομοθεσίας και των κανονισμών διορίστηκε στη θέση αυτή όντας άπειρος και με ηλικία ακατάλληλη. Άν για αυτό ευθύνεται κάποιος ανώτερος του, όπως λέγεται, γιατί δεν μεταφέρθηκε το ζήτημα στο αρμόδιο υπουργείο ή τις εισαγγελικές αρχές;
Την τελική έγκριση για τη μετάθεση και τη δημοσίευση στο ΦΕΚ ποιός άραγε την έχει ειμί οι των αρμοδίων υπουργείων; Άρα, τελούσε εν γνώσει παραγόντων του υπουργείου η μετάθεση του μοιραίου σταθμάρχη.
Όλα αυτά όμως δεν βάρυναν την επιλογή του Κ. Καραμανλή να ζητήσει εκ νέου την ψήφο των συμπολιτών του. Ούτε ζητήθηκε, επισήμως, από τον πρωθυπουργό η μη υποβολή υποψηφιότητας του τέως υπουργού.
Με τούτα και με τα άλλα όμως πολλοί ψηφοφόροι αρχίζουν και έχουν τη βάσιμη υποψία πως τα κόμματα θεωρούνται ως τιμάρια διαφόρων πολιτικών οικογενειών και πως μοιράζονται οφίκια με βάση τη θέση ισχύος της εκάστοτε οικογένειας.
Άν όμως αυτό ισχύει, πολλοί ψηφοφόροι θα ζητήσουν να απομακρυνθούν από τέτοιες πρακτικές. Διότι στην τελική όλοι βαθμολογούνται και αξιολογούνται και ο νεποτισμός δεν κερδίζει ψήφους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου