του Μανόλη Μπουχαλάκη
Μπορεί κανείς να καταλογήσει στο Βλάντιμιρ Πούτιν ένα τρόπο σκέψης που έχει στοιχεία "αυτοκρατορικών" βλέψεων και Ψυχρού Πολέμου. Όπως είχαμε σημειώσει όμως, αυτός θεωρεί πως υπάρχει ένα αγεφύρωτο χάσμα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης και πως η Δύση δεν μπορεί να εξαναγκάσει τη Ρωσία να βαδίζει με έναν, κατ' αυτόν, Αμερικανικό τρόπο πολιτικής πρακτικής.
Με άλλα λόγια, ο Πούτιν θεωρεί πως οποιαδήποτε ενέργεια που θα φέρει τη χώρα του πιο κοντά στις Δημοκρατίες της Δύσης, ισούται με υπονόμευση της ταυτότητας του έθνους του. Φυσικά, είναι και ρεαλιστής. Άν και η χώρα του κατέχει τεράστιο κομμάτι του πλανήτη, πιστεύει ότι ακριβώς εξαιτίας των αχανών εδαφών που διαφεντεύει, δεν σηκώνει "πρέσινγκ" και περικύκλωση είτε από στρατεύματα και κατασκόπους, είτε από πολιτισμικές επιρροές.
Αυτό εξηγεί και τη δημιουργία υποτελών προς αυτών κρατών γύρω από τη Ρωσία ώστε να υπάρχει ένα "μαξιλάρι" ασφαλείας.
Στον πόλεμο της Ουκρανίας ο "τσάρος" υπέπεσε σε στρατιωτικής τακτικής λάθη που του έχουν κοστίσει δεκάδες υψηλόβαθμους αξιωματικούς και χιλιάδες οπλίτες οι οποίοι "σύρθηκαν" σε μια σύγκρουση για την οποία δεν γνώριζαν, υπογράφοντας συμβόλαια περίπου ως "εξωτερικοί συνεργάτες" για να καμφθεί το εμπόδιο της επιστράτευσης η οποία δεν θα μπορούσε να γίνει χωρίς επίσημη κήρυξη πολέμου.
Οι αναλυτές διαβλέπουν ωστόσο μια σταδιακή επίτευξη των στρατιωτικών στόχων και ένα διαμελισμό της Ουκρανίας η οποία, επί του παρόντος, δεν φαίνεται να αντέχει ένα μακροχρόνιο πόλεμο, ανεξάρτητα της βοήθειας της Δύσης. Ωστόσο, ο χρόνος θα δείξει τι θα συμβεί ακριβώς και πόσα εδάφη τελικά θα απωλέσει η Ουκρανία.
Η επόμενη διαπίστωση των αναλυτών είναι ότι η Ευρώπη κινδυνεύει το χειμώνα να....ξεπαγιάσει. Κι αυτό γιατί σε αντίποινα για τις κυρώσεις εναντίον του, ο Πούτιν λέγεται πως θα κλείσει τις στρόφιγγες του φυσικού αερίου που δίνει στην Ευρώπη, ή, θα μειώσει τη ροή σημαντικά.
Στη Γερμανία, για να αντιμετωπίσουν αυτά τα ενδεχόμενα, μιλάνε για συσκότιση δημοσίων χώρων, για διακοπές ρεύματος και για άλλα απίθανα που δεν έχουν υπάρξει από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και εντεύθεν.
Οι χώρες του Νότου της Ευρώπης δεν θέλουν να κάνουν περικοπές ενέργειας της τάξης του 15% όπως ζητούν οι Βόρειες (και ψυχρότερες στο κλίμα) χώρες.
Η Ελλάδα μέχρι πρότινος έδινε την εικόνα μιας ετοιμότητας και μιας κινητοποίησης για να μην βρεθεί προ εκπλήξεων. Αυτό που πάση θυσία επιχείρησαν να περάσουν τα κυβερνητικά στελέχη στον κόσμο είναι πως η χώρα μας δεν είναι και τόσο εκτεθειμένη στο Ρωσικό αέριο και πως έχουμε το σταθμό υγροποιημένου αερίου στη Ρεβυθούσα. Επιπλέον, ελέχθη πως θα φυλάξουμε αέριο στην Ιταλία και πως τρέχουμε να βγάλουμε τον παλιό καλό (αλλά ρυπογόνο για μερικούς) λιγνίτη.
Η αίσθηση λοιπόν που υπήρχε είναι "δεν προβλέπεται να μας ταλαιπωρήσει ο Πούτιν".
Όλα αυτά μέχρι πρόσφατα, που οι εφημερίδες άρχισαν να....προϊδεάζουν τον κόσμο για μέτρα στυλ Γερμανίας. Συσκότιση δημοσίων κτιρίων, οικονομία στο δημόσιο φωτισμό αλλά και, προσέξτε, διακοπές ρεύματος αν καταστεί αναγκαίο (βλ. εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 31/7).
Ο γράφων δεν έχει στα χέρια του τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας σε charts με τις μεγαβατώρες και τις γιγαβατώρες, ούτε είναι η ενασχόληση του τέτοια.
Είναι όμως άξιο απορίας πως από τη Ρεβυθούσα και το λιγνίτη φτάσαμε (πολύ γρήγορα) σε ενδεχόμενες διακοπές ρεύματος.
Ας βγει κάποιος υπουργός να πει την αλήθεια, ή, για να το θέσουμε καλύτερα, να πει πόσο κινδυνεύουμε να περάσουμε ένα χειμώνα χωρίς θέρμανση, έστω και σαν έσχατη λύση και έστω και με ολιγόωρες διακοπές.
Διότι ως γνωστόν, ακόμη και μικρής διάρκειας διακοπές στην ηλεκτροδότηση μπορεί να αποβούν μοιραίες για ασθενείς που νοσηλεύονται κατ' οίκον (με μηχανικά μέσα, π.χ. οξυγόνο), ενώ είναι βέβαιο πως πολλές επιχειρήσεις με φρέσκα προϊόντα θα καταστραφούν. Συν τοις άλλοις, η παραγωγική δραστηριότητα θα δεχθεί πλήγμα αν στα εργοστάσια τα μηχανήματα σταματήσουν να δουλεύουν έστω και για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Εφόσον δηλαδή σιγά-σιγά αφήνεται να εννοηθεί πως ίσως έχουμε πρόβλημα (το πόσο ίσως το ξέρουν οι αρμόδιοι), τότε ίσως θα πρέπει να ληφθούν από τώρα μέτρα στήριξης των ευπαθών ομάδων και των επιχειρηματιών. Ας βρουν οι ειδικοί ποια θα πρέπει να είναι τα μέτρα αυτά.
Ούτως ή άλλως, οι ηγέτες της Ευρώπης μας έσυραν σε μια σύγκρουση για την οποία δεν ερωτηθήκαμε, δεν ψηφίσαμε και την οποία δεν θέλουμε επ'ουδενί.
Η δε γνώμη ορισμένων ότι έπρεπε να εμπλακεί η Ευρώπη γιατί ο Πούτιν είναι σαν το Χίτλερ που προσαρτούσε τη μια χώρα μετά την άλλη, είναι μάλλον αφελής.
Άρα, ας δουν τι θα κάνουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες αφενός να λήξει αυτός ο ανόητος πόλεμος, ας μεσολαβήσουν να υπάρξει ανακωχή και συζητήσεις για αμοιβαίες υποχωρήσεις στον πόλεμο της Ουκρανίας και ας πάψουν να βλέπουν τη Ρωσία σαν μπαμπούλα.
Εν Ελλάδι, δε, ας επέλθει επιτέλους η απαιτούμενη ειλικρίνεια μεταξύ πολιτικών και πολιτών. Διότι κάθε μέρα η κυβέρνηση δοκιμάζεται και βαθμολογείται. Τα όποια θετικά της μέτρα πιστώνονται σε αυτήν και τα "ήξεις αφήξεις" και η ανειλικρίνεια βαθμολογούνται ομοίως.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου