του Μανόλη Μπουχαλάκη
Η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Αμερικανικό Κονγκρέσο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ιστορική καθότι δεν συνηθίζεται ο εκάστοτε Αμερικανός πρόεδρος να παραχωρεί το βήμα του Κονγκρέσου σε ξένους ηγέτες.
Ο συμβολισμός της ομιλίας αυτής παραπέμπει στη σημασία που αποδίδει η κυβέρνηση Μπάϊντεν στο ρόλο της Ελλάδας στην νοτιοανατολική Ευρώπη.
Ο Μπάϊντεν έχει κάνει κάποια βήματα προς τις ελληνικές θέσεις, χωρίς όμως να φαίνεται διατεθειμένος να χαλάσει τις σχέσεις του με την Τουρκία αφού το βαθύ Αμερικανικό κράτος δεν προτίθεται, ειδικά μετά την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, να θέσει ζητήματα που θα εξόργιζαν περαιτέρω τον Τούρκο πρόεδρο.
Από την πλευρά του, ο Ταγίπ Ερντογάν που αυτοανακηρύχθηκε χωροφύλακας της περιοχής και απαιτεί ως άλλος Οθωμανός παλινόρθωση της χώρας του ως υπερδύναμης, ξέρει πως τα παιχνίδια του και τα ανατολίτικα παζάρια του έχουν ένα όριο. Η χώρα του μαστίζεται από τεράστια οικονομική ύφεση και δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει ούτε πολέμους μα ούτε και να σπεύσει να εναγκαλιστεί τη Ρωσία.
Η ιστορία διδάσκει πως Ρώσοι και Τούρκοι συνεργάστηκαν αλλά και πολέμησαν μεταξύ τους στο παρελθόν. Ο Ερντογάν δεν πρόκειται ποτέ να είναι ασφαλής εκτός ΝΑΤΟ διότι απλά ΝΑΤΟ σημαίνει Ηνωμένες Πολιτείες και άνευ της δικής τους προστατευτικής ομπρέλας η Τουρκία θα γίνει πυρηνική στάχτη σε λίγα λεπτά.
Για αυτό ακριβώς και βέβαια για το Ρωσικό τουρισμό και την τεχνογνωσία στην κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων ο Ερντογάν δεν σκέφτεται να επιβάλλει κυρώσεις στη Ρωσία. Η δε Ρωσία παίζει με την Τουρκία σαν να ήταν παιδί για όλες τις δουλειές αφού ξέρει πως το ΝΑΤΟ χάνει μεγάλο μέρος της ισχύος του χωρίς την Τουρκία και οι όποιες προστριβές του "Σουλτάνου" με την Ελλάδα και άλλες χώρες αποτελούν αιτία μεγάλης χαράς για το Ρώσο πρόεδρο.
Με βάση τα παραπάνω, αν και ορθώς ο πρωθυπουργός έθεσε τα εθνικά θέματα στους Αμερικανούς βουλευτές, Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς, και μάλιστα όπως θα έπρεπε, μιλώντας απευθείας στην "καρδιά" των βουλευτών με τον ξεχωριστό Αμερικανικό τρόπο σκέψης και έκφρασης, τα αποτελέσματα της ομιλίας μένει να φανούν.
Το δεδομένο είναι ότι δεν θα εγκαταλείψει η Τουρκία τη "γαλάζια πατρίδα", ούτε θα πάψει να εκβιάζει το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ ζητώντας αεροπλάνα και όπλα.
Τα τελευταία χρόνια ο Ερντογάν υπηρετεί ένα πολύ συγκεκριμένο δόγμα που θέλει τη χώρα του απόλυτο κυρίαρχο στην Ανατολική Μεσόγειο, με νομή των υποθαλάσσιων υδρογονανθράκων και με Κύπρο και Ελλάδα υποτελείς σε αυτόν.
Μέχρι στιγμής η κουτοπόνηρη Οθωμανική πρακτική του προσεταιρισμού κάποιων ισχυρών χωρών, εν προκειμένω της Ρωσίας, δεν τον έχει βοηθήσει ιδαίτερα, προς ικανοποίηση των ελληνικών εθνικών συμφερόντων. Όμως, ας έχουμε στο νου μας πως η Οθωμανική αυτοκρατορία επέζησε όχι επειδή ήταν τόσο μεγάλοι κατακτητές αλλά επειδή οι Ευρωπαϊκές αυλές δεν ήθελαν τη Ρωσία να ανεμίζει τη σημαία της στην Αγία Σοφία και να έχει πρόσβαση σε όλη τη Μαύρη Θάλασσα και στο Αιγαίο.
Αυτός ο "μπαμπούλας" της Ρωσίας επέτρεψε στην Τουρκία να θεωρεί εαυτήν μεγάλη, όπως γίνεται και σήμερα. Ωστόσο, οι ΗΠΑ έχουν τη δυνατότητα να "σφίξουν τα λουριά" στον Ερντογάν εφόσον το επιθυμήσουν.
Δυστυχώς, ο πόλεμος στην Ουκρανία που ξύπνησε τους αρχέγονους φόβους της Ευρώπης κατά της Ρωσίας (εν πολλοίς αβάσιμοι οι φόβοι αυτοί), δίνει προσωρινά στον Ερντογάν παράταση για να παίζει το δικό του θέατρο φαντασιώσεων μεγαλείου.
Οι Αμερικάνοι ξέρουν πολύ καλά τι επιδιώκει η Τουρκία και οι μυστικές τους υπηρεσίες πληροφορούν επαρκώς τον πρόεδρο τους για τα τεχνάσματα, μυστικά ή φανερά, που μεταχειρίζονται οι διάφορες χώρες.
Ως εκ τούτων, αν και η ομιλία του κ. Μητσοτάκη είναι υψηλής σημασίας και συμβολισμού, η όποια μετατόπιση των ισορροπιών που τηρεί το βαθύ Αμερικανικό κράτος προς τα ελληνικά συμφέροντα, μένει να φανεί.
Στην πραγματικότητα, δύο είναι οι δρόμοι. Είτε θα ανακοπεί η Τουρκική αναθεωρητική πολιτική με τα ήδη υπάρχοντα εργαλεία και με βάση το διπλό παιχνίδι του Ερντογάν με τους Ρώσους, είτε θα μείνουν τα πράγματα ως έχουν με φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και γελοίες συμβουλές του στυλ "μην αυξάνετε την ένταση", "συζητήστε με τους Τούρκους", κλπ, η οποία δε προσέγγιση θα αποθρασύνει ακόμη περισσότερο τον Τούρκο πρόεδρο για να προκαλεί την Ελλάδα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου