Βρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Ποιητική αδεία θα χρησιμοποιήσω τμήμα χωρίου του Κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, όχι βεβαίως για να μεμφθώ τους αξιαγάπητους μαθητές του Χριστού.

Το ρητό "βρήκε ο Φίλιππος το Ναθαναήλ" έχει φτάσει στις μέρες μας και στον τόπο μας να σημαίνει κάτι σαν το "κύλησε ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι". Ή, αν προτιμάτε, το "όμοιος τον όμοιο αγαπά".

Όλα αυτά τα ωραία ρητά θα πήγαιναν "κουτί" στο "δίδυμο" Πούτιν - Ερντογάν. 

Οι δυο ηγέτες έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Ηγούνται αρκετών ανθρώπων, θεωρούν εαυτούς επιτυχημένους, πατριώτες, δημοκράτες μεν, αλλά πιστεύουν πως πρέπει, η μοίρα τους το έχει, να κυβερνούν εφ' όρου ζωής και πως όποιος δεν συμμερίζεται το όραμα τους, έχουν αρκετά όπλα και στρατό να τον κάνουν να αλλάξει γνώμη πολύ γρήγορα.

Κάπου εδώ όμως τα όμοια τελειώνουν και ξεκινούν τα....ανόμοια. 

Οι Ρώσοι και οι Τούρκοι ως λαοί έχουν μια αρκετά διαφορετική ιστορία. Η Ρωσία κατά το Μεσαίωνα άρχισε να εκπολιτίζεται και να μιμείται το Δυτικό τρόπο ζωής. Ο Μέγας Πέτρος ταξίδεψε πολύ για να μάθει πως ζούσαν οι βασιλιάδες της Δύσης. Ονειρεύτηκε μεγάλο και ισχυρό ναυτικό. Η Αικατερίνη η Μεγάλη συνέχισε το έργο αυτό και μάλιστα αγάπησε τους Έλληνες και όσοι εξ αυτών μετανάστευσαν στην αυτοκρατορία της, τους έδωσε προνόμια.

Απεναντίας, οι Τούρκοι παρέμειναν στο απολιθωμένο Οθωμανικό σύστημα διακυβέρνησης και οι κοινωνίες τους ουδεμία πρόοδο έκαναν. Μόλις τον 20ο αιώνα ο Μουσταφά Κεμάλ σκέφτηκε να καταργήσει την Αραβική γραφή και να εισάγει "κοσμικές" έννοιες στην πολιτική και την κοινωνία.

Οι Ρώσοι εκχριστιανίστηκαν τον 9ο αιώνα και, αν εξαιρέσει κανείς τα 84 χρόνια του κομμουνισμού, έμειναν πιστοί στο δόγμα αυτό. Αντιθέτως, οι Τούρκοι δεν άλλαξαν ποτέ θρησκεία, ούτε βίωσαν κάποια μεταρρύθμιση. Η εκκοσμίκευση του κράτους δεν άλλαξε κάτι στο βασικό Σουνιτικό δόγμα που υπάρχει στην Τουρκία.

Οι δυο χώρες πολέμησαν αμέτρητες φορές μεταξύ τους. Πολλοί Σουλτάνοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας φοβούνταν το Ρωσικό στρατό και την απώλεια της Κωνσταντινούπολης, για αυτό έσπευδαν να συμμαχίσουν με Δυτικούς βασιλιάδες για να γλιτώσουν τα χειρότερα. Ένας από τους λόγους που δεν αφανίστηκε νωρίτερα η αυτοκρατορία του Οσμάν ήταν και η υποστήριξη των Δυτικοευρωπαίων ηγεμόνων απλά και μόνο για να μην πάρει τα ηνία της περιοχής η Ρωσία. Αυτός ο μεταφυσικός φόβος δημιούργησε ανίερες συμμαχίες βλάπτοντας και τις σκλαβωμένες χώρες, μαζί και την Ελλάδα.

Ζυγίζοντας, τώρα, κανείς τη σημερινή κατάσταση μεταξύ Ρωσίας - Τουρκίας και των τεραστίων μεταξύ τους διαφορών και αντεγκλήσεων ανά τους αιώνες, φτάνει σε ένα λογικό συμπέρασμα.

Πως άπαξ και "τα βρουν" συνεταιρικά δυο ηγέτες, τι σημασία έχει η Ιστορία.

Άπαξ και οι δυο κάνουν "μπίζνες", αγοραπωλησίες όπλων, εμπόριο φυσικού αερίου και πετρελαίου, αφού οι Ρωσίδες αρέσκονται στους Τούρκους άνδρες, εφόσον ο ένας σιγοντάρει τον άλλον σε Συρία, Ιράκ, Ιράν, κλπ, και ας πάει στον κόρακα το ΝΑΤΟ, όλα τα άλλα είναι αέρας κοπανιστός.

Χαίρεται ο Ερντογάν να "απαλλάσσει" τον πιο αποτυχημένο πρόεδρο των ΗΠΑ όλων των εποχών από το να κάνει το χωροφύλακα στη Μεσόγειο και ο Πούτιν χαίρεται διπλά. Λείπει ο Έκτος Στόλος από τη Μεσόγειο; Κάνει ο Ταγίπ "συμφωνίες" με τον ανύπαρκτο Σάρατζ της Λιβύης εις βάρος όλων των χωρών της περιοχής.

Βρίσκει ο Ταγίπ ευκαιρία και βάζει το σαρίκι του Σουλτάνου, έστω κι αν ξέρει πως γιοκ Οθωμανική αυτοκρατορία. Επέθανεν προ εκατό ετών περίπου, αιωνία της η μνήμη,

Κάνει ο Ταγίπ την Αγιασοφιά τζαμί, σκάει στα γέλια ο Πούτιν. Ρίχνει και μια καρπαζιά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο που αναγνώρισε την Ουκρανική Εκκλησία ως αυτόνομη. Όσο δε για τις διαμαρτυρίες πατριαρχών και αρχιεπισκόπων, θα τις λένε στις βεγγέρες τους ο Ρώσος με τον Τούρκο και θα γελάνε μέχρι πρωϊας. 

Βρήκε λοιπόν ο Φίλιππος το Ναθαναήλ. Αν δεν ταιριάζανε, δεν θα συμπεθεριάζανε. Θα δίνουν ραντεβού τα επόμενα τριάντα χρόνια να λένε τα ωραία τους με τη συνοδεία βότκας και χαβιαριού ή μπακλαβά και ιμάμ μπαϊλντί. Γιατί να μην το κάνουν άραγε. Τους ψηφίζουν και τους αναγνωρίζουν. Ηγέτες μέχρι τα 120 χρόνια τους.

Επίλογος: Η μόνη "στραβή" που μπορεί να κάτσει είναι να κάνει ο Ερντογάν καμιά βλακεία στη Λιβύη και να μην μείνει στα αυστηρά καθορισμένα πλαίσια και περιοχές που του έχει πει ο Βλαδίμηρος.

Αν γίνει κανένα λάθος, θα δείτε που θα ξαναζήσουμε την αναγέννηση της Συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή. Ή μάλλον, θα την επιβάλλει στον Τούρκο ο Ρώσος για να μην ξεχνά ποιός είναι το αφεντικό.