Μετά την πανδημία

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα εργάζεται πυρετωδώς για να αντιμετωπίσει την πανδημία του κορωνοϊού. Η ως τώρα πορεία δείχνει αύξηση των κρουσμάτων και των θυμάτων η οποία πιθανότατα θα σταματήσει τους πρώτους θερινούς μήνες. Κανείς δεν μπορεί να πει σε τι αριθμό θα φτάσουν τα κρούσματα αλλά σίγουρα θα ξεπεράσουν το ένα εκατομμύριο.

Στην Ελλάδα μέχρι στιγμής η κατάσταση θεωρείται ελεγχόμενη και δεν υπάρχει μεγάλη καταπόνηση του συστήματος υγείας. Οι όποιες δυσλειτουργίες οφείλουν να αντιμετωπιστούν από το κράτος δια παν ενδεχόμενον.

Η πανδημία μετά τη λήξη της θα έχει αφήσει κάποια αρνητικά και κάποια θετικά αποτελέσματα.

Το κύριο αρνητικό είναι η μάλλον μακρά περίοδος της οικονομικής ανάταξης που θα έχει συνέπεια την "παράλυση" τμήματος των παραγωγικών δυνάμεων της Ελλάδας. Το επιχειρείν, ο τουρισμός, οι τράπεζες και άλλοι τομείς θα χρειαστούν αρκετούς μήνες για να ανακάμψουν.

Υπάρχουν όμως και ορισμένα θετικά.

Πρώτον, η ενίσχυση του ΕΣΥ και η διαπίστωση ότι χωρίς δημόσιο σύστημα Υγείας καμιά χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει σε συνθήκες υγειονομικής κρίσης. Τα χρήματα που τώρα ξοδεύονται πρέπει να οδηγήσουν σε μονιμοποίηση προσωπικού, ενίσχυση υποδομών και εξοπλισμού και σε εξασφάλιση πιστώσεων για μελλοντικές καταστάσεις όμοιες με αυτές που βιώνουμε.

Δεύτερον, η γρήγορη εξέλιξη του κράτους προς τη διαδικτυακή διακυβέρνηση και η χρήση της τεχνολογίας για να ξεπεραστεί η γραφειοκρατία. Οι ουρές, οι αρμόδιοι-αναρμόδιοι των δημοσίων υπηρεσιών, η πολυνομία και το χάος που ταλανίζουν τη χώρα εδώ και δεκαετίες, είναι μια χρυσή ευκαιρία να περιοριστούν ή ακόμη και να εξαφανιστούν εν μέρει.

Τρίτον, εμπεδώνεται στον κόσμο η αίσθηση της υπευθυνότητας έναντι του συνόλου. Άν και υπήρξαν περιπτώσεις ανευθυνότητας και αδιαφορίας και οι οποίες περιπτώσεις πάντα θα υπάρχουν, η πλειοψηφία των πολιτών πειθάρχησε και έθεσε σε εφαρμογή τα κυβερνητικά μέτρα.

Είναι ιστορικά γνωστό πως σε εποχές κρίσεων η ανθρωπότητα βγάζει το καλύτερο και το χειρότερο πρόσωπο της ταυτόχρονα. Στην προκειμένη περίπτωση το ισοζύγιο έγειρε υπέρ της αυτοσυντήρησης και της ατομικής και συλλογικής ευθύνης. Επίσης, επαινεταία είναι και τα περιστατικά δωρεών και προσφορών προς τα νοσηλευτικά ιδρύματα και τους υγειονομικούς υπαλλήλους. Μένουν βεβαίως πολλά ακόμη να γίνουν αλλά η γενική αίσθηση είναι πως η κοινωνία λειτουργεί με θετικό πρόσημο.

Το στοίχημα είναι όταν περάσει η καταιγίδα να μην χαθούν οι μεταρρυθμίσεις που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα και να μην ατονήσουν οι προσπάθειες για ενίσχυση του ΕΣΥ και της διαδικτυακής διακυβέρνησης.

Όλα αυτά βέβαια θα είναι σε συνάρτηση με την κατάσταση που θα βρίσκεται ο κόσμος και ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά από την πανδημία.

Για αυτό το τελευταίο, θα επανέλθουμε.