του Μανόλη Μπουχαλάκη
Το ότι θα είχαμε προβλήματα με τον Ντόναλντ Τραμπ το είχαμε τονίσει ήδη από τη στιγμή που εξελέγη πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο συγκεκριμένος άνθρωπος σέρνει πίσω του μια σκοτεινή και χαοτική ιστορία επιχειρηματικότητας με πολλά "κανόνια" και απάτες (δες "Πανεπιστήμιο Τραμπ",κλπ). Η πρώτη του χρονιά στο Λευκό Οίκο σημαδεύτηκε από το απόλυτο αλαλούμ όσον αφορά τα πρόσωπα που επέλεξε για την κυβέρνηση του, απολύοντας σχεδόν όλα από αυτά. Οι περιγραφές στο βιβλίο "Φωτιά και Οργή" του Μ. Γουλφ μιλούν για ένα απίστευτης ανικανότητας πρόεδρο που δεν συμβουλεύεται κανέναν, κινείται με βάση μόνο τα ένστικτα του και απολαμβάνει την κολακεία σε τέτοιο βαθμό που κάνει παρέα μόνο όσους τον θεωρούν άριστο πολιτικό και έξοχο επιχειρηματία.
Ο Τραμπ βλέπει τη σχέση Αμερικής - λοιπού κόσμου ως μπίζνα και μόνο ως τέτοια. Ξεκίνησε εμπορικό πόλεμο με τον πλανήτη επειδή λέει θεωρεί πως οι ΗΠΑ χάνουν στους δασμούς και δεν αντιμετωπίζονται ισότιμα σε σχέση με άλλους εταίρους.
Τα έβαλε με την Ε.Ε. και τον Καναδά, δυο παραδοσιακότατους σύμμαχους του και κατηγόρησε τον υποτακτικό του στην Αμερικανική ήπειρο πρωθυπουργό Τριντό του Καναδά πως είναι άτιμος και πως μαχαιρώνει στην πλάτη. Μάλιστα είπε στον Τριντό πως Καναδέζοι είχαν κάψει το Λευκό Οίκο το 1812, κάτι παντελώς ανιστόρητο αφού ο Καναδάς έγινε κράτος 50 χρόνια μετά το 1812.
Εν συνεχεία με ύφος τσαμπουκά είπε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ πως "αρκετά σας προστατεύσαμε, βάλτε τώρα κι εσείς λεφτά". Είπε στη Μέρκελ πως δε γίνεται να θέλει προστασία από τις ΗΠΑ και παράλληλα να πληρώνει φυσικό αέριο στον Πούτιν.
Το αποτέλεσμα; Οι Ευρωπαίοι δεσμεύθηκαν να φτάσουν το 4% του ΑΕΠ τους σε αμυντικό εξοπλισμό από το 2% και λιγότερο που ξοδεύουν σήμερα.
Και γιατί αυτό είναι παράλογο, θα ρωτήσει κανείς. Αφού η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ίδιο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν με τις ΗΠΑ, γιατί να μη βάζει παραπάνω λεφτά για την άμυνα της;
Καμιά αντίρρηση ως προς αυτό. Μόνο που ο Ντόναλντ αμέσως έθεσε θέμα αγοράς από την Ε.Ε. Αμερικανικών οπλικών συστημάτων. Με άλλα λόγια, λέει στους Ευρωπαίους πως πρέπει να φυλάξουν το σπίτι τους με δικά τους έξοδα αλλά δίνοντας σε αυτόν τα λεφτά για όπλα.
Το αυτό συμβαίνει και με την Τουρκία. Άν και ορισμένοι (ορισμένοι, όχι όλοι) στη Γερουσία ύψωσαν τη φωνή τους πως ο Ερντογάν είναι κακός και φυλακίζει όποιον γουστάρει, πως τα στελθ F35 δεν θα χρησιμοποιηθούν εναντίον τζιχαντιστών αλλά εναντίον της Ελλάδας, πως ο Πούτιν πρέπει να τιμωρηθεί για το "συνεταιριλίκι" με τον Ερντογάν, παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση Τραμπ ζητεί να προχωρήσουν οι διαδικασίες παράδοσης των αεροσκαφών στην Τουρκία.
Με αυτό τον τρόπο ο Ντόναλντ δείχνει να μη δίνει ούτε μισή δεκάρα για τις φωνές στο κόμμα του και πολύ περισσότερο δεν του καίγεται καρφί για "λόμπι" Ελλήνων, Αρμενίων και Ισραηλινών που προσπαθούν, λένε, να τον μεταπείσουν.
Εξυπακούεται πως η επαμφοτερίζουσα αυτή τακτική, δηλαδή να μη δέχεται την επιρροή του Πούτιν αλλά ευχαρίστως να πουλά προηγμένη στρατιωτική τεχνολογία σε ένα άτυπο δικτάτορα και σύμμαχο του Πούτιν, δεν έχει να κάνει με τις ανοησίες για τη "στρατηγική θέση της Τουρκίας".
Άν κάτι τέτοιο ήταν αλήθεια, θα είχαν συμβεί σημεία και τέρατα στη γείτονα και όχι ντεμέκ πραξικοπήματα. Άν οι Αμερικανοί ήθελαν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ και υποχρέωσαν τους πρωθυπουργούς Ελλάδος και Σκοπίων να δώσουν τα χέρια για να μην πέσουν τα Σκόπια στην αγκαλιά του Πούτιν, πολύ περισσότερο θα είχαν κάνει πράγματα για να ανατρέψουν τον Ερντογάν.
Συνάγεται λοιπόν αβίαστα το συμπέρασμα πως ο Τραμπ βλέπει παντού και μόνο δολάρια. Θέλει να πουλάει τα πάντα, από μηχανές Χάρλεϊ Ντέϊβιντσον μέχρι φονικά όπλα σε όποιον δίνει λεφτά. Άλλωστε όταν η ατζέντα του ήταν "Πρώτα η Αμερική", αυτό εννοούσε. Πως θα γινόταν ο παγκόσμιος πλασιέ της χώρας του για να φέρει λεφτά στο εσωτερικό της.
Το οτι αυτό θα γυρίσει ως μπούμερανγκ σε αυτόν είναι δεδομένο. Ένας παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος δασμών δεν θα ωφελήσει τις ΗΠΑ και οι μαζικές απελάσεις μεταναστών, δηλαδή φθηνών εργατικών χεριών, θα έχουν κακό αντίκτυπο στην αμερικανική οικονομία.
Όσον αφορά τα Ελληνικά συμφέροντα, το παιχνίδι είναι χαμένο. Όσοι ήλπιζαν ο Τραμπ να συνετίσει τον Ερντογάν, ξύπνησαν απότομα.
Μόνη διέξοδος είναι η αναγκαστική αγορά οπλικών συστημάτων από τις ΗΠΑ (βεβαίως και από αλλού) για να παραμείνει η χώρα αξιόμαχη, με ταυτόχρονη σύσφιξη των σχέσεων μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση έτσι ώστε να έχουμε το στήριγμα της μεγάλης αυτής αγοράς.
Παράλληλα, χρειάζεται προσοχή με τους Ρώσους οι οποίοι αν και φέρονται εξίσου οπορτουνιστικά με την Αμερική, δεν παύουν να παραμένουν μια μεγάλη δύναμη που μέχρι στιγμής στηρίζει την Κύπρο.
Με τον καιρό ευχόμαστε να καλυτερεύσουν τα πράγματα και τελικά να απαλλαγούμε από τον πρόεδρο-πλασιέ. Αλλά δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος πλέον για το τι θέλει ο Αμερικανός ψηφοφόρος.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου