Θανάσιμα παιχνίδια

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Ήταν πλήρως αναμενόμενο. Η απερισκεψία του Ντόναλντ Τραμπ να μεταφέρει την πρεσβεία της χώρας του στην Ιερουασαλήμ από το Τελ Αβίβ εξαγρίωσε τους Παλαιστινίους για τον απλούστατο λόγο ότι η πόλη αυτή η αρχαία έχει στα σπλάχνα της πολλές εθνικότητες και κυρίως μεγάλα τμήματα στα οποία κατοικούν Παλαιστίνιοι. 

Το καθεστώς της πόλης που ανά τους αιώνες πέρασε από τα χέρια - ή τα ξίφη - δεκάδων κατακτητών διαμορφώθηκε στον 20ο αιώνα ως εξής :

"Το σχέδιο του 1947 του ΟΗΕ για τη διάσπαση της Παλαιστίνης σε δύο κράτη, αραβικό και εβραϊκό, προέβλεπε μία «αυθύπαρκτη», «διεθνή» Ιερουσαλήμ. Ο αραβοϊσραηλινός πόλεμος που ακολούθησε το 1948 κι οδήγησε στην ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, διέψευσε το όραμα του ΟΗΕ. Με το πέρας των εχθροπραξιών, το 1949, η ζώνη εκεχειρίας – που συχνά αποκαλείται Πράσινη Γραμμή λόγω του ότι ‘χαράχθηκε’ με πράσινη μπογιά – χώρισε την πόλη στα δύο, με το Ισραήλ να παίρνει τον έλεγχο του δυτικού μισού της πόλης και την Ιορδανία του ανατολικού μισού – που περιελάμβανε και την περίφημη Παλιά Πόλη των Ιεροσολύμων" 

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ιδρύεται το κράτος του Ισραήλ και σταδιακά αναγνωρίζεται de jure από τις περισσότερες χώρες του κόσμου. Παρότι τα Ηνωμένα Έθνα αναγνώρισαν το νεοσυσταθέν κράτος και το δέχτηκαν στους κόλπους τους ως μέλος της Γενικής Συνέλευσης το 1949, έθεσαν την πόλη της Ιερουσαλήμ σε καθεστώς ‘corpus separatum’ – ξεχωριστή οντότητα υπό διεθνή έλεγχο – κάτι που ποτέ δεν ίσχυσε. Αντ’αυτού η πόλη διαιρέθηκε. Πολλά κυβερνητικά γραφεία και υπηρεσίες μεταφέρθηκαν εκεί.

Το 1967, κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Έξι Ημερών, το Ισραήλ προσάρτησε από την Ιορδανία τον ανατολικό τομέα της Ιερουσαλήμ, επιβάλλοντας την τήρηση του ισραηλινού νόμου σε όλη την πόλη. Η κατοχή της Ανατολικής Ιερουσαλήμ θεωρήθηκε παράνομη από τον διεθνή νόμο και καταδικάστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη και τη διεθνή κοινότητα".

(από το ρεπορτάζ της Κ. Αχριμανάκη του CNN Greece)

Αυτό που ουσιαστικά συνέβη είναι πως το νεοσύστατο Ισραηλιτικό κράτος του 1948 δεν αποδέχτηκε ποτέ τους Αραβικούς πληθυσμούς που διαβιούσαν στην πόλη. Άν και ο ΟΗΕ προσπάθησε να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα των αραβικών πληθυσμών, το Ισραήλ αγνόησε κάθε προσπάθεια μεσολάβησης και πήρε την Ιερουσαλήμ υπό την κατοχή του.

Το 1980 το Ισραήλ ανακήρυξε την πόλη επίσημη πρωτεύουσα του αλλά ο ΟΗΕ είπε "ως εδώ". Έτσι, 86 χώρες αρνήθηκαν να μεταφέρουν τις πρεσβείες τους από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ. Ακόμη κι αν είχαν κάποιο ιστορικό έρεισμα οι Ισραηλινοί στο να θεωρούν την Ιερουσαλήμ δική τους, ο τρόπος που επιβλήθηκαν στους ντόπιους πληθυσμούς και η παγερή τους αδιαφορία για τα ψηφίσματα του ΟΗΕ δημιούργησαν μια ντε φακτο απομόνωση της χώρας στο ευαίσθητο αυτό ζήτημα.

Ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει στις άλλες διενέξεις με τους Παλαιστίνιους και το ποιός φταίει, ο Ντόναλντ Τραμπ φέρθηκε εξαιρετικά ανόητα νομίζοντας πως θα τον ακολουθήσουν κι άλλες χώρες κάτι το οποίο δεν πρόκειται να συμβεί όσο το καθεστώς της πόλης είναι επισήμως "Ακαθόριστο".

Έτσι, οι Παλαιστίνιοι που ήδη υποφέρουν από το εμπάργκο του Ισραήλ στη λωρίδα της Γάζας, θεώρησαν προσβολή την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πλήρως Εβραϊκής. Πολλοί Παλαιστίνιοι είτε δεν έχουν καμιά υπηκοότητα (αφού η Παλαιστινιακή αρχή δεν είναι κράτος) ή έχουν Ιορδανικά διαβατήρια. Υπόκεινται δε σε αυστηρούς ελέγχους μπαίνοντας στην πόλη να εργαστούν. 

Τα πρόσφατα έκτροπα με τους θανάτους των διαδηλωτών από Ισραηλινούς ελεύθερους σκοπευτές για άλλη μια φορά εξήγειραν τη διεθνή κοινή γνώμη. Το Ισραήλ κατέφυγε στους ήδη γνωστούς από παλιά ισχυρισμούς ότι η Χαμάς έβαλε "ασπίδα" πολίτες για να κατακρίνει ο πλανήτης το Ισραήλ και πως το Εβραϊκό κράτος τελούσε "σε άμυνα".

Ποιά άμυνα δύναται να υπάρχει όταν από τη μια έχεις απροστάτευτούς νεαρούς με σφεντόνες ενώ ο "αμυνόμενος" έχει θωρακισμένα οχήματα μάχης, στρατό με αλεξίσφαιρα και πολυβόλα, ελεύθερους σκοπευτές, κλπ, είναι μάλλον αδύνατο να το καταλάβει κανείς.

Για άλλη μια φορά η ειρήνη σκοτώθηκε στην περιοχή. Οι ακραίοι και των δυο πλευρών πάλι θριάμβευσαν. Η Χαμάς βρήκε ευκαιρία να βγάλει το σκοτεινό της μένος πάνω από τα πτώματα ανθρώπων ενώ οι ακραίοι πολεμοχαρείς και ακροδεξιοί του Ισραήλ αλλά και παγκοσμίως βρήκαν τη δική τους ευκαιρία να βγάλουν απωθημένα απέναντι στους Παλαιστίνιους θεωρώντας τους τζιχαντιστές και υπανάπτυκτους.

Εμείς οι Έλληνες λέμε πως οι Τούρκοι έδειξαν βαρβαρότητα επειδή κρατάνε υπό κατοχή ένα τμήμα της Κύπρου το οποίο και εποικίζουν με κάτοικους της Ανατολίας για να μη δώσουν δικαίωμα σε πιο μετριοπαθείς ομάδες Τουρκοκυπρίων να θέλουν λύση του Κυπριακού.

Άν λοιπόν η διεθνής κοινότητα συμφωνεί πως η δια της βίας κατοχή και δημογραφική αλλοίωση μιας περιοχής είναι παράνομη και αντίθετη με τα ανθρώπινα δικαιώματα, αναρωτιέται κανείς γιατί το Ισραήλ θα πρέπει να περιμένει και "μπράβο" για την πολιτική που ακολουθεί.

Προφανώς και ευθύνη φέρουν οι Παλαιστίνιοι ηγέτες και ειδικά ο αδύναμος Μ. Αμπάς ο οποίος ουσιαστικά έχει εκχωρήσει την εξουσία του στους σκληροπυρηνικούς του λαού του. Πολλοί άλλωστε λένε πως πίσω από τις τραγωδίες και τους νεκρούς κρύβονται μεγάλα κράτη όπως η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία που παίζουν τα δικά τους θανάσιμα παιχνίδια.

Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι και πως στον πολύπαθο αυτό τόπο. Το σίγουρο είναι πως με τη φόρα που έχουν πάρει οι σκληροί και των δυο πλευρών οι νεκροί θα αυξάνονται. Δυστυχώς όμως βλέποντας τα σημερινά η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων θα είναι οι άοπλοι. Θύματα των σφαιρών των αντιπάλων τους μα και θύματα μιας σκληρής μοίρας που τους κατατρέχει και που δεν τους αφήνει να πετάξουν από πάνω τους όσους τους τάζουν παραδείσους με παρθένες αν γίνουν μάρτυρες.