Φοβού τους Κορεάτες



Associated Press Photo


του Μανόλη Μπουχαλάκη


Ο κόσμος υποδέχτηκε με ανακούφιση τη σημερινή ιστορική, εκ πρώτης όψεως, συνάντηση μεταξύ του Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν και του ομολόγου του της Νοτίου Κορέας Μουν Τζε Ιν.

Από το 1953 όταν τελείωσε ο πόλεμος της Κορέας (όχι με συνθήκη ειρήνης αλλά με απλά κατάπαυση του πυρός), έχουν υπάρξει δεκάδες περιστατικά επιθετικότητας μεταξύ των δυο χωρών με αρκετούς νεκρούς και τραυματίες. 

Η Βόρεια Κορέα λειτουργεί ως ανάχωμα της Αμερικανικής σφαίρας επιρροής στη νοτιοανατολική Ασία. Το σταλινικό της καθεστώς, από τα τελευταία στον κόσμο πια, υπάρχει μόνο για να μπορεί η Κίνα να είναι απερίσπαστη στις προσπάθειες της να κυριαρχήσει στις κοντινές της θάλασσες. 

Ο στρατός της Β.Κορέας είναι πολυάριθμος και αν και διαθέτει απαρχαιωμένο εξοπλισμό, συντηρείται αποκλειστικά και μόνο για να προστατεύει τα συμφέροντα της Κίνας στην ευρύτερη περιοχή. Άλλωστε η Κίνα τροφοδοτεί το καθεστώς της Β.Κορέας κυριολεκτικά και μεταφορικά. Στις συχνές ελλείψεις τροφίμων και βασικών ειδών κατανάλωσης λόγω του εμπάργκο που η Δύση έχει επιβάλλει στη Β.Κορέα, η Κίνα στέκεται αρωγός και συμπαραστάτης. 

Είναι ιστορικά άξιο περιέργειας το τι μπορεί να αποκρύπτει η σημερινή "υπόσχεση" για ειρήνη όταν μόλις πριν λίγο καιρό Αμερικανικά αεροπλανοφόρα είχαν κυκλώσει την Πιονγιανγκ και η Νότια Κορέα μαζί με την Ιαπωνία είχαν έτοιμους τους πυραύλους Πάτριοτ για να αποτρέψουν ένα μαζικό κτύπημα της Βόρειας Κορέας που απειλούσε με ολοκαύτωμα τη Σεούλ αλλά και το Τόκιο.

Ορισμένοι αναλυτές λένε πως το πυρηνικό πρόγραμμα της Πιονγιανγκ απέτυχε παταγωδώς και πως ο χώρος στον οποίο γίνονταν οι υπόγειες πυρηνικές δοκιμές καταστράφηκε ολοσχερώς πιθανόν από ανθρώπινο λάθος. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν πράγματι οι εγκαταστάσεις των δοκιμών του Κιμ Γιονγκ Ουν πράγματι έχουν καταστραφεί μαζί με εξοπλισμό και ενδεχομένως πυραύλους.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, αυθόρμητος και παιδαριώδης ως συνήθως, έσπευσε να πει πως η ειρήνη έφθασε στην Κορεατική χερσόνησο και πως ο μυστικός του απεσταλμένος Μ.Πομπέο "έπεισε" τον Γιονγκ Ουν πως τον συμφέρει η ειρήνη. 

Θα ευχόμασταν μια κρίση 65 ετών να τελείωνε τόσο εύκολα. Στο παρελθόν είχαν γίνει παρόμοιες προσπάθειες επί των ημερών του πατέρα του Γιονγκ Ουν, του Κιμ Γιονγκ Ιλ, αλλά δεν καρποφόρησαν. Μόλις η Βόρεια Κορέα έπαιρνε λεφτά ή τρόφιμα από τη διεθνή κοινότητα, ξαναέμπαινε στο καβούκι της και άρχιζε τις πολεμικές απειλές.

Είναι προφανές πως οι ΗΠΑ θα υποσχέθηκαν πως όχι μόνο δεν θα κτυπήσουν τη Βόρεια Κορέα αλλά πως δεν θα προσπαθήσουν να αλλάξουν το καθεστώς του Γιονγκ Ουν.

Η σιγή της Κίνας όμως ως εγγυήτριας δυνάμεως της Βορείου Κορέας προκαλεί ανησυχία και εύλογα ερωτήματα. Άν και είναι προς το συμφέρον της να μην έχει πυρηνικά ή να μην "παίζει" με αυτά η Β.Κορέα, ωστόσο η Κίνα πρέπει να δείξει τα χαρτιά της σύντομα. 

Άλλωστε οι σημερινές αναφορές για ειρήνη και εφαρμογή διάφορων συμφωνιών είναι εξαιρετικά ασαφείς. Θα αφήσει η Πιονγιανγκ επιθεωρητές του ΟΗΕ να βεβαιώσουν πως κατέστρεψε τα πυρηνικά της; Θα αποσύρει το μεγαλύτερο έστω μέρος του ογκωδέστατου στρατού της στα σύνορα με τη Νότια Κορέα; 

Θα επέλθει άνοιγμα του Βορειοκορεατικού καθεστώτος στη Δύση; Θα μπορεί κάποιος να επισκεφθεί τη χώρα μη φοβούμενος πως με μια λάθος φωτογραφία ή κουβέντα θα τον κλείσουν στις φυλακές για είκοσι χρόνια; Όλοι θυμόμαστε την περίπτωση του Αμερικανού Όττο Βάρμπιερ που τον φυλάκισαν επειδή πήρε ένα προπαγανδιστικό λάβαρο από το ξενοδοχείο του και ο οποίος επεστράφη στις ΗΠΑ φυτό με συνέπεια το θάνατο του λίγες μέρες μετά.

Από την άλλη, αν το καθεστώς του Γιονγκ Ουν πέτυχε μόνο να ανταλλάξει τα πυρηνικά του με τόνους βοήθεια και λεφτά και παράλληλα εδραίωσε την εξουσία του για άλλα 50 χρόνια χωρίς να χρειαστεί να κάνει ουδένα δημοκρατικό άνοιγμα, τότε αναρωτιέται κανείς προς τι τα πανηγύρια και οι διθύραμβοι των ΜΜΕ.

Άλλωστε η ίδια η απειλή του Γιονγκ Ουν πως θα κατέστρεφε τη Σεούλ, συμβατικά η πυρηνικά, δεν είχε ουσιαστικό αντίκρυσμα αφού με την έναρξη των εχθροπραξιών οι ΗΠΑ θα βομβάρδιζαν την Πιονγιανγκ τόσο σκληρά που το καθεστώς του θα κατέρρεε.

Εικάζουμε λοιπόν πως, πιθανότατα, οι σημερινές χειραψίες μπορεί να μην έχουν ουσιαστικό αποτέλεσμα στο εγγύς μέλλον. Κι αυτό διότι η Κίνα δεν θα αφήσει τη Β.Κορέα να γίνει "δημοκρατική". Και πως άλλωστε αφού ο ίδιος ο Κινέζος ηγέτης Τζινπινγκ έχει συσσωρεύσει απέραντες εξουσίες για τον εαυτό του όπως απαιτεί η μόδα των νεο-αυτοκρατόρων της εποχής μας (Πούτιν, Ερντογάν, κλπ).

Βεβαίως, μια Βόρεια Κορέα χωρίς πυρηνικά είναι επίσης μια μεγάλη κατάκτηση. Αλλά αν ο Γιονγκ Ουν πάρει τα ανταλλάγματα του και μετά γυρίσει στο ανάκτορο του και τις σαμπάνιες του έχοντας διασφαλίσει τον απολυταρχισμό του για άλλα 50 χρόνια, χαμένοι θα είναι οι ίδιοι οι πολίτες της Βορείου Κορέας.

Χαμένος θα είναι και ο Ντόναλντ Τραμπ με τις "μαγικές" του διαπραγματευτικές ικανότητες. Αλλά ακόμη και αν του το πει κανείς, δεν θα το παραδεχτεί έτσι κι αλλιώς.


Σχόλια