Ντεμέκ πτυχιούχοι

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Θα πρέπει το πρόσφατο κρούσμα μαζικής αντιγραφής στο Πανεπιστήμιο Πατρών να είναι χωρίς προηγούμενο στην ιστορία των τριτοβάθμιων ιδρυμάτων στην Ελλάδα.

Εκατόν έξι φοιτητές παρέδωσαν την ίδια ακριβώς εργασία στους καθηγητές τους. Την ίδια αυτή εργασία που λέγεται πως αγόρασαν έτοιμη από κυκλώματα που διαβιούν παρασιτικά στην ήδη υποβαθμισμένη τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Οι αρχές του Πανεπιστημίου έδρασαν σωστά και γρήγορα, μηδενίζοντας το γραπτό και αποκλείοντας τους φοιτητές από την εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Περιττό να πούμε πως σε άλλα σοβαρά ιδρύματα του εξωτερικού οι συγκεκριμένοι φοιτητές θα αντιμετώπιζαν πολύ σοβαρότερες κυρώσεις. 

Για να δώσουμε ένα δείγμα γραφής, η λεγόμενη λογοκλοπή (plagiarism) τιμωρείται αυστηρότατα μόλις υποπέσει στην αντιληψη των διδασκόντων. Θεωρείται εξόχως ατιμωτικό να οικειοποιείται κάποιος μέρος από εργασία άλλου χωρίς να αναφέρει την πηγή επακριβώς και με συγκεκριμένο τρόπο. Αυτή, δε, η ατιμία αφορά μόλις τμήμα ή τμήματα μιας εργασίας. Για την εξ'ολοκλήρου αντιγραφή και μάλλιστα σε μαζική κλίμακα δεν τίθεται λόγος. Οι παραβάτες θα αντιμετώπιζαν τον άμεσο κίνδυνο αποβολής τους από το Πανεπιστήμιο για να διαφυλαχθεί το κύρος του ιδρύματος.

Στην Ελλάδα όμως που υποτίθεται πως ορισμένοι κόπτονται για την αριστεία κάποιων παιδιών που γράφουν καλά στις πανελλήνιες, το σκάνδαλο με τη μνημειώδη αντιγραφή δεν έχει μέχρι στιγμής αναδειχθεί σε μείζον θέμα ως θα έπρεπε.

Τουναντίον, οι μάστιγες που ονομάζονται κομματικές νεολαίες (κάτι απλά ανήκουστο στα ιδρύματα του εξωτερικού), σιγόνταραν η κάθε μια με τον τρόπο τους τους παραβάτες. Πρώτη και καλύτερη η ΔΑΠ ΝΔΦΚ που εξέδωσε μια θρασύτατη ανακοίνωση στην οποία μιλούσε για χαμένα όνειρα των πλαστογράφων, για τα παραπάνω έξοδα που θα κληθούν να καταβάλλουν επειδή θα χάσουν την εξεταστική και για το Μαρξ , λες και ο Γερμανός ιδρυτής του Κομμουνισμού τους εκφράζει.

Η δε ΠΑΣΠ ψέλλισε πως έπρεπε να ακουστεί η φωνή των φοιτητών εν είδει αντιλόγου. Τι θα μπορούσε όμως να κάνει η ομάδα των πλαστογράφων για να αντικρούσει την εις βάρος της κατηγορία; Να αρνηθεί πως 106 φοιτητές παρέδωσαν την ίδια εργασία και μάλιστα από πηγές εκτός πανεπιστημίου; Να ισχυριστεί πως έγινε κάποιο λάθος, άραγε; Μήπως πως οι βαθμολογητές δεν είδαν σωστά και παρερμήνευσαν την καραμπινάτη απάτη;

Το περιστατικό αυτό δείχνει με τα πιο μελανά χρώματα το καθεστώς χάους και αναρχίας που προσπαθούν κάποιοι κύκλοι να διαιωνίσουν. Η ιδέα του "να περάσει το παιδί" γίνεται εμμονή κι ας μην τηρούνται τα προσχήματα. Ζητούν μερικοί ως φαίνεται να επιβραβεύσει η κοινωνία την απάτη και την πονηριά για να μην πληρώσουν άλλα ενοίκια οι γονείς των φοιτητών που αντέγραψαν. Αφήνουν την ουσία που είναι η εξαπάτηση και αναζητούν άλλοθι για να κουκουλώσουν την υπόθεση.

Άραγε όμως, η υπόθεση αυτή είναι ασύνδετη με τα δεκάδες κρούσματα πλαστογραφίας και απάτης που συνεχώς ανακαλύπτονται; 

Πριν λίγα χρόνια ολόκληρη σχολή βαθμολογούσε μαθητές της με άριστα για να παίρνουν μόρια σε διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ. Αρκετοί εξ αυτών προσλήφθηκαν σε νοσοκομεία. Μόλις ανακαλύφθηκε η απάτη, η ΠΟΕΔΗΝ πάτησε πόδι και ζήτησε από την πολιτεία να μην ανακατεύεται με το θέμα διότι οι τίτλοι σπουδών, είπαν, δεν είναι πλαστοί. Με τη στενή έννοια του όρου πράγματι δεν είναι πλαστοί αλλά σίγουρα τεχνητοί. Διότι αποδείχθηκε πως μαθητές έπαιρναν άριστα ενώ δεν πατούσαν καν στην τάξη τους. Η δε διεύθυνση της σχολής απειλούσε τους διδάσκοντες να μην βάζουν λιγότερο από άριστα για να μην απολυθούν.

Σε άλλες περιπτώσεις διαπιστώθηκε αλλοίωση του απολυτηρίου Λυκείου ή των πιστοποιητικών γνώσης ξένων γλωσσών. 

Όλα αυτά δείχνουν με ξεκάθαρο τρόπο πως η Παιδεία στην Ελλάδα απέχει από το να χαρακτηριστεί πεδίο άμιλλας και αριστείας. Μάλιστα, δε, αποθαρρύνει τους ικανούς να φανερώσουν τα ταλέντα τους εφόσον σε μια στροφή του ακαδημαϊκού τους δρόμου θα τους προσπεράσει ένας καπάτσος και επιτήδειος που θα βρει τρόπο να αρπάξει ένα βαθμό που καταφανέστατα δεν του αξίζει για να κατοχυρώσει μια θέση στο δημόσιο.

Είναι καιρός λοιπόν να ασχοληθεί πολύ σοβαρά η πολιτεία μα και η κοινωνία με αυτές τις παθογένειες και να αφήσει στην άκρη τη βαθμολαγνεία των πανελληνίων. Το θέμα δεν είναι "οι πρώτοι των πρώτων" στις εξετάσεις, οι συνεντεύξεις και τα ενσταντανέ αλλά η ουσία του θέματος της μεταλυκειακής και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που είναι η διαφύλαξη του κύρους των ιδρυμάτων και η προστασία όσων έχουν τις δυνατότητες να αριστεύσουν.

Η ενίσχυση της παρακολούθησης των εργασιών και η ηλεκτρονική τους διασταύρωση οφείλουν τάχιστα να εδραιωθούν με βάσεις δεδομένων έτσι ώστε η παραμικρή προσπάθεια λογοκλοπής ή αντιγραφής να ανιχνεύεται άμεσα με τις συνακόλουθες κυρώσεις. 

Τέλος, μέγα ζητούμενο και απαιτούμενο είναι η εξαφάνιση των φοιτητικών παρατάξεων από τα ιδρύματα και η αντικατάσταση τους από αμιγείς φοιτητικές ενώσεις που δεν θα πατρονάρονται και δεν θα ανήκουν σε κανέναν παρά μόνο στους ίδιους τους φοιτητές.

Καιρός να ξεμπερδεύουμε με τους ντεμέκ πτυχιούχους.