Εκλογικές υποθέσεις

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Οι επόμενοι μήνες αναμένονται με ενδιαφέρον. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν μια απόλυτη σύγχυση του εκλογικού σώματος και όλα είναι πιθανά: Από συνεργασίες μέχρι αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις.

Ο Σύριζα έχει πρακτικά "φάει τα ψωμιά του" και ακόμη κι αν φαίνεται πως δημοσκοπικά δεν έχει εξαφανιστεί, το μομέντουμ που έχει δημιουργηθεί από τη στροφή 180 μοιρών του Α. Τσίπρα σε όλες του τις εξαγγελίες, μοιραία θα δημιουργήσει ακραία δυσφορία, ιδιαίτερα αν σκεφτούμε πως πολλά από τα ψηφισθέντα ή συμφωνηθέντα μέτρα ακόμη δεν έχουν μπει στην καθημερινότητα του κόσμου.

Οι μαζικές διαρροές των πάλαι ποτέ ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ και του κεντρώου χώρου που στήριξαν τον Α. Τσίπρα αναμένονται να "πάρουν τα βουνά" και να κατευθυνθούν παντού, εκτός ίσως από το Ποτάμι (θα αναφερθούμε σε αυτό παρακάτω). Το μεγάλο και ηχηρό "μπαμ" που θα ακουστεί με τον κατακερματισμό αυτής της εκλογικής δεξαμενής θα ταράξει τα πολιτικά νερά αλλά πρακτικά δεν θα ενισχύσει τη Νέα Δημοκρατία εφόσον οι διαφυγόντες από το Σύριζα δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις με τη Δεξιά.

Κερδισμένη θα είναι η Χρυσή Αυγή που θα παγιώσει τα ποσοστά της στο 7-8%. Αυτό σημαίνει πως μάλλον οι ακροδεξιές απόψεις δεν ήταν "φρούτο της εποχής" αλλά φαίνεται πως εκφράζουν χιλιάδες Έλληνες, κάτι το οποίο πρέπει να μελετήσουν οι αναλυτές και οι επιστήμονες.

Η Νέα Δημοκρατία, όπως είπαμε, θα καθηλωθεί σε ποσοστά της τάξης του 22-25% και αναγκαστικά θα αναζητήσει συμμάχους. Το πρόβλημα είναι πως δεν διαφαίνονται τέτοιοι στον ορίζοντα.

Το Ποτάμι θα κλείσει τον κύκλο του όπως ήταν αναμενόμενο, αφού πρακτικά δεν εξέφρασε τίποτα ως κόμμα. Ήταν περισσότερο σαν μια αστική, μοδάτη εναλλακτική λύση για να εκτονωθεί ο δικομματισμός και τα νεύρα όσων απογοητεύθηκαν από την κρίση.

Οι ΑΝΕΛ επίσης αναμένονται να περάσουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Ο δήθεν εθνικιστικός λόγος τους όχι μόνο δεν αποδυνάμωσε τη Χρυσή Αυγή αλλά λειτούργησε εντελώς εις βάρος τους. Η παραδοξότητα της συμμαχίας τους με το Σύριζα έκανε ο,τι έλεγαν να ακούγεται κωμικό και άνευ αξίας αφού αλλιώς σκέπτονταν οι υπουργοί του Τσίπρα και εντελώς αλλιώς ο Καμμένος και οι συν αυτώ. Η όποια συμφωνία να μην φανούν οι χαοτικές διαφορές δεν λειτούργησε στην πράξη.

Το ΚΚΕ θα διατηρήσει τα ποσοστά που έχει εδώ και κάποιες δεκαετίες (6-8%).

Το ΠΑΣΟΚ με τη ΔΗΜΑΡ αναμένονται να μείνουν στην ανυποληψία με ποσοστά της τάξης του 3-4% (και οι δυο μαζί). Λογικό θα ήταν μετά τις επόμενες εκλογές να σταματήσει να υφίσταται η συνεργασία ή να υπάρξει διάλυση αυτών των κομμάτων.

Η Ένωση Κεντρώων ίσως ξαναμπεί στη Βουλή αλλά δεν φαίνεται να μπορεί να διαδραματίσει κάποιο ρόλο ρυθμιστή ή εταίρου σε κυβερνητικό σχήμα.

Συνοψίζοντας, στις προσεχείς εκλογές (που ίσως να μην αργήσουν), η Νέα Δημοκρατία θα βγει πρώτο κόμμα και θα δυσκολευτεί πολύ να σχηματίσει κυβέρνηση. Είναι πιθανόν να προτιμηθεί μια λύση του στυλ "κυβέρνηση Παπαδήμου" για κάποιο διάστημα.

Ο Σύριζα, θα κρατήσει ποσοστά της τάξης του 15-18%, αλλά κανείς δεν ξέρει τι αντίκτυπο θα έχουν τα νέα μέτρα και οι "κόφτες" στην ήδη αρνητική ψυχολογία των ψηφοφόρων. Δεν αποκλείεται η δυσαρέσκεια και η αίσθηση της "προδοσίας" εκ μέρους του Σύριζα να έχει καταστροφικές επιπτώσεις για τα ποσοστά του ακόμη και λίγους μήνες από σήμερα.