Η σημερινή τροπολογία που καταργεί ουσιαστικά την επάρκεια διδασκαλίας ξένων γλωσσών σε κατόχους τίτλων γλωσσομάθειας επιπέδου Γ2, αναμένεται να φέρει τεράστιες αλλαγές προς θετική αλλά και αρνητική κατεύθυνση.
Η θετική πλευρά είναι η παύση χρησιμοποίησης ενός υψηλής ποιότητας πιστοποιητικού όπως το Cambridge Proficiency ή το Michigan ECPE από έφηβους και νέους αποκλειστικά για εύρεση εργασίας στα φροντιστήρια. Άν και η διδακτέα ύλη για ένα αριστούχο κάτοχο τίτλου Γ2 δεν είναι στα πρώτα και μεσαία επίπεδα των φροντιστηριακών τάξεων δύσκολη, στα προχωρημένα επίπεδα δεν αρκεί σε καμιά περίπτωση για να καλύψει τα ακαδημαϊκής δυσκολίας βιβλία που υπάρχουν. Σε αυτά τα επίπεδα ακόμη και ο πτυχιούχος ξένης φιλολογίας θα έχει πρόβλημα, εκτός κι αν έχει εμβαθύνει στην ξένη γλώσσα για πολλά χρόνια ή έχει ζήσει καιρό στο εξωτερικό.
Μπορεί κανείς λοιπόν να πει πως επέρχεται μια εξισορρόπηση στην πρόσληψη ατόμων με σημαντική γλωσσική επάρκεια αντί της χρησιμοποίησης κατόχων Γ2 σε μικρές τάξεις που πρακτικά δεν προσφέρει και στους ίδιους κάτι ως προς την επαγγελματική τους εξέλιξη.
Η αρνητική πλευρά της κατάργησης της επάρκειας είναι πως ειδικά οι αριστούχοι κάτοχοι Γ2 ή αυτοί που έχουν 2 τέτοια πιστοποιητικά, θα βρεθούν προ κακής έκπληξης διότι σε μια τάξη φροντιστηρίου σπάνια αξιοποιεί κανείς διδακτικές μεθόδους για να δικαιολογηθεί η πρόσληψη αποφοίτων ξένων φιλολογιών. Το Ελληνικό φροντιστήριο ξένων γλωσσών είναι δομημένο έτσι ώστε να καλύψει μια ύλη Χ σε ένα διάστημα Ψ. Οι γονείς ενδιαφέρονται για την ταχεία εξέλιξη των παιδιών τους ώστε να πάρουν το εφόδιο της γνώσης ξένης γλώσσας και παράλληλα και ένα πιστοποιητικό για το δημόσιο ώστε να μοριοδοτηθούν τα παιδιά τους.
Χρόνος και ώρες για ανάπτυξη μεθοδολογιών και επιστημονικών - παιδαγωγικών πλάνων απλά δεν υφίσταται. Έτσι, όπως άλλωστε γίνεται κατά κόρον στο δημόσιο, οι καθηγητές λησμονούν τα παιδαγωγικά - μεθοδολογικά μαθήματα και επικεντρώνονται μόνο στο βιβλίο.
Αναμφισβήτητα, η γνώση παιδοψυχολογίας είναι υπερ-πολύτιμη στα φροντιστήρια αφού πλείστα παιδιά έχουν μαθησιακά προβλήματα τα οποία δεν έχουν ανακαλυφθεί επισήμως ή κρύπτονται από τους γονείς τους από φόβο στιγματισμού. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ό,τι ξέρει κανείς βοηθάει για να αντιμετωπιστεί κατά το δυνατόν το πρόβλημα του μαθητή. Όμως, υπάρχουν περιπτώσεις που κανείς καθηγητής δεν μπορεί να βοηθήσει παρά μόνο κάποιος λογοθεραπευτής, ψυχολόγος ή παιδοψυχίατρος.
Αξίζει κανείς να αναφερθεί στην πρόκληση που θα έχουν εις το εξής να αντιμετωπίσουν οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων. Ορισμένοι εξ αυτών έχουν μειώσει σε επίπεδα αχαρακτήριστα το ωρομίσθιο των καθηγητών, εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο την κρίση. Δεν είναι ασύνηθες να αναφέρονται ωρομίσθια των 2.90 ευρώ την ώρα, κάνοντας την απαιτητικότατη διδασκαλία να είναι παντελώς αδιάφορη με τόσο χαμηλή αμοιβή. Άλλωστε ο τίτλος του καθηγητή δεν έχει αντίκρυσμα όταν κάποιος δεν μπορεί να ζήσει λόγω του χαμηλού μισθού.
Άρα, και λόγω των αυξημένων τυπικών προσόντων των νέων καθηγητών (απόφοιτοι φιλολογίας), είτε θα αναγκαστούν ορισμένοι ιδιοκτήτες να αυξήσουν το ωρομίσθιο ή το μισθό, ή θα διαπιστώσουν την έντονη δυσαρέσκεια των ενώσεών τους που δεν μένουν άπραγες, σε αντιδιαστολή με την ανυπαρξία συνδικαλισμού των κατόχων τίτλων Γ2.
Τέλος, ο ΕΟΠΠΕΠ και η πολιτεία πρέπει να μεριμνήσουν για την ίδρυση κάποιων σχολών με κύρος, κάποιων μεταλυκειακών κέντρων ενδεχομένως, που θα μπορούν με σοβαρότητα και διαφάνεια να εκπαιδεύσουν τους κατόχους τίτλων Γ2 ώστε να αυξηθούν τα προσόντα τους. Δεν μπορεί κάποιος να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων αριστούχους γλωσσομαθείς μόνο επειδή τους λείπουν παιδαγωγικά μαθήματα.
Η απόκτηση ενός διπλώματος συνεχιζόμενης εκπαίδευσης είναι ιδανικό προσόν προς αντικατάσταση της επάρκειας διδασκαλίας ξένης γλώσσας. Ας το πράξει η πολιτεία για να έχουν μέλλον όσοι επιθυμούν την εξέλιξή τους στη μάθηση και διδασκαλία μιας ξένης γλώσσας. Στο εξωτερικό, ένας κάτοχος Γ2 και με το επιπρόσθετο προσόν ενός διπλώματος μαθητείας για διδασκαλία ξένης γλώσσας ως μη μητρικής, προσλαμβάνεται αμέσως από ιδιωτικά σχολεία και ιδρύματα. Δεν μπορούμε εδώ να μεταφερθούμε στη λογική της αποκλειστικότητας σε ένα επάγγελμα όπως αυτό του ιδιωτικού εκπαιδευτικού. Άλλωστε, αρκετοί έγκυροι οργανισμοί προσφέρουν προγράμματα διδακτικής και μεθοδολογίας που δεν διαφέρουν ουσιωδώς από τα αντίστοιχα των τμημάτων ξένων φιλολογιών.
Η αρίστευση σε ένα επάγγελμα, με άλλα λόγια, μπορεί να επέλθει με διάφορους τρόπους και όχι με έναν. Αυτό μπορεί να κάνει την πολιτεία να σκεφθεί τρόπους αξιοποίησης των αρίστων κάθε μορφής στις ξένες γλώσσες.
Η απόκτηση ενός διπλώματος συνεχιζόμενης εκπαίδευσης είναι ιδανικό προσόν προς αντικατάσταση της επάρκειας διδασκαλίας ξένης γλώσσας. Ας το πράξει η πολιτεία για να έχουν μέλλον όσοι επιθυμούν την εξέλιξή τους στη μάθηση και διδασκαλία μιας ξένης γλώσσας. Στο εξωτερικό, ένας κάτοχος Γ2 και με το επιπρόσθετο προσόν ενός διπλώματος μαθητείας για διδασκαλία ξένης γλώσσας ως μη μητρικής, προσλαμβάνεται αμέσως από ιδιωτικά σχολεία και ιδρύματα. Δεν μπορούμε εδώ να μεταφερθούμε στη λογική της αποκλειστικότητας σε ένα επάγγελμα όπως αυτό του ιδιωτικού εκπαιδευτικού. Άλλωστε, αρκετοί έγκυροι οργανισμοί προσφέρουν προγράμματα διδακτικής και μεθοδολογίας που δεν διαφέρουν ουσιωδώς από τα αντίστοιχα των τμημάτων ξένων φιλολογιών.
Η αρίστευση σε ένα επάγγελμα, με άλλα λόγια, μπορεί να επέλθει με διάφορους τρόπους και όχι με έναν. Αυτό μπορεί να κάνει την πολιτεία να σκεφθεί τρόπους αξιοποίησης των αρίστων κάθε μορφής στις ξένες γλώσσες.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου