του Μανόλη Μπουχαλάκη
Με βάση τα αποτελέσματα, αυτό που δείχνει η εκλογική αναμέτρηση του Σεπτεμβρίου είναι ένα απόλυτο τίποτα. Ή για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, καμιά απολύτως διαφοροποίηση στο ποιος θα κληθεί να κυβερνήσει και με ποιον θα συμμαχήσει σε σχέση με τις εκλογές του Ιανουαρίου.
Ο κυβερνητικός συνασπισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καταγράφει σχεδόν ίδιο αριθμό εδρών, ανέβηκε λίγο η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, έπεσε το ΠΟΤΑΜΙ, το ΚΚΕ στα ίδια, ενώ ο μεγάλος χαμένος της αναμέτρησης είναι ο Π. Λαφαζάνης που νόμισε πως θα τον ακολουθήσει στην κάλπη το 62% του δημοψηφίσματος. Βέβαια, με τη διάσπαση αυτή ο κ. Λαφαζάνης διευκόλυνε αφάνταστα τον Αλέξη Τσίπρα που τώρα πια δεν έχει εσωκομματικό αντίπαλο και απρόσκοπτος θα χαράσσει πολιτική σε συνεργασία με τον Π. Καμμένο.
Πέρα από την εισαγωγή στη Βουλή του κόμματος του κ. Λεβέντη που έδωσε ένα άλλο "τόνο" στα εκλογικά, οι συγκεκριμένες εκλογές ήταν ίσως οι πιο αχρείαστες από κάθε άποψη, μετά τη Μεταπολίτευση. Θα έλεγε κανείς πως ακόμη και με τα τεράστια ποσοστά αποχής, οι ψηφοφόροι δεν θεώρησαν πως χρειάζεται καμιά αλλαγή πλην της εξαφάνισης της "αριστερής πτέρυγας". Όπερ και εγένετο.
Την επαύριο όμως των εκλογών, η ίδια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που θα προκύψει, όπως και τον Ιανουάριο, θα κληθεί να αντιμετωπίσει τα ίδια ζητήματα αλλά υπό άλλο πρίσμα, αυτό της ήδη υπογεγραμμένης συμφωνίας με τους δανειστές.. Τούτη τη φορά δεν αναμένεται να υπάρξει περίοδος χάριτος, διαπραγματεύσεων ή καθυστερήσεων λόγω εσωκομματικών παιχνιδιών. Τώρα, οι πολίτες αναμένουν έργα και χρηστή διακυβέρνηση.
Είναι προφανές πως αφού η πλειοψηφία δεν επιζητεί κάποια αλλαγή στα πρόσωπα που κυβερνούν, θα πρέπει να περάσει αρκετός καιρός μέχρι να πεισθούν οι ψηφοφόροι για νέες εκλογές. Με αυτή τη λογική, ο Αλέξης Τσίπρας ουσιαστικά δεν έχει δικαίωμα για οποιοδήποτε λόγο να συρθεί ξανά σε εκλογές σύντομα. Η όποια διακυβέρνησή του θα κριθεί με βάση τα έργα και το χρόνο. Τακτικισμοί και πάσης μορφής λαϊκισμοί εις το εξής δεν έχουν λόγο ύπαρξης.
Αναμένουμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου