Στενό το κοστούμι

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Εδώ και καιρό είχαμε τονίσει πως αυτό που ονομάζουμε Μνημόνιο ή δημοσιονομικό πρόγραμμα προσαρμογής έναντι χρηματοδότησης (όπως θέλει ο κάθε ένας μπορεί να το ονομάσει), δεν μπορεί να στηριχτεί σε ένα μόνο κόμμα. Άν μάλιστα λάβουμε υπόψιν πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία επαγγελλόμενος τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που τελικά έπραξε, τότε καταλαβαίνουμε την υπάρχουσα διάσπαση στο εσωτερικό του.

Η διάσπαση αυτή θα χωρίσει τα τμήματα του κόμματος που θέλουν δραχμή και σύγκρουση με την Ευρώπη από αυτά που κατάλαβαν πως η Ελλάδα ούτε το σθένος μα ούτε και τους σύμμαχους διαθέτει να φύγει από την Ευρωζώνη.

Ξαναγυρίζουμε λοιπόν νομοτελειακά στο σημείο που οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά βρέθηκαν, δηλαδή στην αναγκαστική λήψη μέτρων για να λάβουν δανεικά από την Ευρώπη. 

Είναι λογική η σκέψη πως το "μετριοπαθές" αν θέλετε κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να φαίνεται εις το εξής "κακός" στα μάτια των ψηφοφόρων του αφού άλλα είχε στο νου του όταν ζητούσε την ψήφο τους. Δεν γίνεται συνεχώς να κάνει την ανάγκη φιλοτιμία και να λέει στους πολίτες πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος πλην των μέτρων που θα πονέσουν κι άλλο την κοινωνία. Σε κάποια στιγμή θα φτάσει στο σημείο καμπής που το πολιτικό κόστος θα είναι δυσανάλογο σε σχέση με τη φράση "μα δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς".

Σε εκείνη τη δεδομένη στιγμή, που δεν προβλέπεται να αργήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρεθεί μόνος του. Αναγκαστικά είτε θα (ξανά) προκηρύξει εκλογές ή θα ζητήσει τη στήριξη της αντιπολίτευσης ένεκα εθνικής υποχρέωσης.

Είναι μάταιο να αναζητεί ο κ. Τσίπρας διέξοδο στις εκλογές πιθανότατα του Σεπτέμβρη για να απαλλαγεί από τους "δραχμιστές" του κόμματός του. Αργά ή γρήγορα θα αναγκαστεί να ζητήσει βοήθεια από την αντιπολίτευση ακριβώς επειδή, όπως είπαμε, θα αναγκάζεται να κάνει τον Σαμαρά και τον Παπαδήμο ενώ επεδίωκε το ακριβώς ανάποδο. Αυτό το παράδοξο δεν μπορεί λογικά να συνεχιστεί επί μακρόν, εκτός κι αν το εκλογικό σώμα κρατήσει για κάποια χρόνια τον κ.Τσίπρα πρωθυπουργό όχι επειδή έπραξε όσα είχε υποσχεθεί αλλά γιατί απλά δεν θεωρεί εναλλακτική λύση τη ΝΔ, το Ποτάμι ή το (ανύπαρκτο πλέον) ΠΑΣΟΚ. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει βέβαια αυτό το σενάριο αλλά με αυτή τη λογική ο ΣΥΡΙΖΑ θα φθαρεί εξίσου γρήγορα όσο και η ΝΔ, αφού τα απανωτά μέτρα δεν θα συμβάλλουν στο να δει ο κόσμος καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσής του.

Το κοστούμι προβλέπεται στενό για τον πρωθυπουργό και θα γίνει ενδεχομένως ακόμη στενότερο όταν πια ξεφορτωθεί τους αντιπολιτευόμενους στο κόμμα του. Τότε, δεν θα υπάρχει κάποιος να τον αποσπάσει από το έργο του που θα είναι η διαχείριση και η εφαρμογή των μέτρων που ψηφίστηκαν, τα οποία αναγκαστικά θα τον φέρουν σε αντιπαράθεση με μια ήδη ταλαιπωρημένη κοινωνία.