του Μανόλη Μπουχαλάκη
Η παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης Τσίπρα έγκειται σε ένα απίθανο δογματισμό που την διακατέχει από τότε που ανέλαβε την εξουσία.
Θεώρησε και θεωρεί πως είναι ηθικά ορθό, επειδή τα μέτρα εξαθλίωσαν την κοινωνία, αυτά θα πρέπει να σταματήσουν. Η θέση αυτή, εκτιμά, είναι πάνω από κάθε συζήτηση για μνημόνια, περικοπές, περιστολές δαπανών και άλλα δυσάρεστα προς το λαό.
Εκ πρώτης όψης αυτό είναι λογικό και εξάλλου για αυτό την ψήφισε το 35% του εκλογικού σώματος. Κουρασμένη η κοινωνία από την οσφυοκαμψία των προηγούμενων κυβερνήσεων, σκέφτηκε πως μια νέα προσπάθεια πρέπει να γίνει για να έχει ο λαός περισσότερη αξιοπρέπεια.
Όμως, άλλο η ηθική και άλλο η πραγματικότητα. Τα λεφτά που δανείζεται εδώ και 5 χρόνια η Ελλάδα είναι των Ευρωπαίων φορολογουμένων και οι κυβερνήσεις τους επιθυμούν αυτά να επιστρέψουν. Για να γίνει αυτό πρέπει να μην χρειάζονται συνέχεια δανεικά οι Ελληνικές αρχές ώστε να αμειφθούν όσοι ψήφισαν υπέρ τους. Η Ευρώπη θέλει η Ελλάδα να έχει η ίδια τον έλεγχο των φόρων της, να τους εισπράττει, να νοικοκυρεύσει το δημόσιο και να διορθώσει τις στρεβλώσεις του παρελθόντος. Όσο γίνονται αυτά, τόσο καλύτερα θα μαζεύονται χρήματα και θα κλείνουν "τρύπες".
Με άλλα λόγια ζητείται η ευκαιρία να γίνει η χώρα σύγχρονη και αποδοτική. Τη δεκαετία του '80 τα κατεστημένα αντέδρασαν σφοδρά σε κάθε προσπάθεια επιβολής λιτότητας. Το 1989 ο αείμνηστος Ξ. Ζολώτας μπροστά στη χρεοκοπία έκανε εσωτερικό δανεισμό με επιτόκιο 27%. Πόσοι το ξέρουν ή το θυμούνται αυτό; Με "πατέντες" ανορθόδοξων οικονομικών δε γίνεται αυτή η χώρα να προοδεύει. Δεν γίνεται να βγαίνει μήνα με το μήνα.
Το πολιτικό κόστος πλέον δεν έχει σημασία μπροστά στην ίδια τη σωτηρία της χώρας. Όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σκέφθηκε έτσι. Οπλισμένος με μια ηθική αξίωση, θέλησε να πάει τη χώρα εκεί που καρκινοβατούσε επί χρόνια. Θα μπορούσε σίγουρα να ελαφρύνει τα μέτρα αλλά αντ'αυτού θέλησε να ρίξει τη "μπίλια" στο "πάρτα όλα".
Αυτή η παιδιάστικη αντίληψη, ακόμη και όταν όλες οι χώρες της Ευρωζώνης ήταν εναντίον του, τον ανάγκασε να φέρει "μέτρα" της τελευταίας στιγμής. Τώρα που επήλθε το χάος με τις κλειστές τράπεζες, άρχισε να αντιλαμβάνεται πως η ηθική σταυροφορία δεν αρκεί για να πείσεις τους άλλους πως έχεις κάποιο δίκιο. Καλώς ή κακώς, ζητάς χρήματα. Και αυτοί δεν παίζουν με τα χρήματα των φορολογουμένων τους.
Τώρα το μπούμερανγκ επέστρεψε και κτυπά δικαίους και αδίκους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου