Οι εκάστοτε κυβερνήσεις πάντα διανύουν μια περίοδο χάριτος ή ένα μήνα του μέλιτος αν προτιμάτε. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο νυν πρωθυπουργός αντιμετωπίζεται περίπου ως ο άνθρωπος με τις λύσεις, ως κομιστής του καινούργιου, κλπ. Αντιθέτως, ο απερχόμενος πρωθυπουργός είθισται να θεωρείται αποτυχημένος, ανίκανος, διεφθαρμένος και εν πολλοίς λαοπλάνος αφού ξεγέλασε τόσους ψηφοφόρους για να τον ψηφίσουν.
Ο ίδιος αυτός τροχός νομοτελειακά θα γυρίσει και ο νυν ηγέτης θα απαξιωθεί ομοίως αφού ο επόμενος θα υιοθετήσει το ίδιο μείγμα λαϊκισμού, υποσχέσεων και συκοφαντίας.
Στην περίπτωσή μας, η "μπίλια" έχει αναπαυθεί στο νούμερο της ρουλέτας που αναγράφει Αλέξης Τσίπρας. Σε αυτόν το νέο πολιτικό αναθέτει η Ελλάς τις ελπίδες της για κάτι καλύτερο από την κυβέρνηση Σαμαρά.
Η κυβέρνηση Τσίπρα αυτή τη στιγμή δεν έχει προλάβει να φθαρεί ούτε να διαφθαρεί αφού είναι μόλις 3 μήνες στην εξουσία. Αυτό αποτυπώνουν και οι δημοσκοπήσεις και αυτό προκαλεί και τη γνωστή ευφορία στα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί όμως μια κυβέρνηση με τον "αέρα" της καινούργιας να προκαλέσει ένα πρωτοφανές στη μεταπολιτευτική ιστορία περιστατικό, δηλαδή να αφήσει τη χώρα να γυρίσει στη δραχμή;
Νομιμοποιείται ο Τσίπρας να κηρύξει "πόλεμο" με 18 κράτη της Ευρωζώνης βασιζόμενος σε ποσοστά εκλογικά που είναι αδοκίμαστα λόγω του μήνα του μέλιτος που ακόμα υπάρχει; Μπορεί αυτή η τακτική να θεωρηθεί άσκηση πολιτικής;
Κάποιοι στο κυβερνών κόμμα θεωρούν πως αν ζοριστεί ο πρωθυπουργός στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους, θα προσφύγει στις κάλπες ξανά ή θα κάνει δημοψήφισμα. Ας υποθέσουμε πως αυτό συμβαίνει και ας δούμε πρώτα την εκδοχή των εκλογών. Τι θα έχει κερδίσει η κυβέρνηση με επιπλέον ποσοστά; Και πως θα ερμηνευτούν αυτά τα ποσοστά; Μήπως ως νομιμοποίηση για πλήρη ρήξη με την Ευρώπη; Άραγε αυτό θα μπορούσε να είναι υπέρ μας;
Ορισμένοι ανοητεύουν σκεπτόμενοι πως στην τελική όποιος χάσει λεφτά είναι και ο χαμένος και εν προκειμένω οι δανειστές. Να υποθέσουμε πως αν τους φάμε τα λεφτά τους, αυτοί θα συνεχίσουν να δίνουν στην Ελλάδα επιδοτήσεις, κονδύλια ΕΣΠΑ, αγροτικές ενισχύσεις,κλπ; Ούτε μια στο άπειρον. Ποιος θα χάσει όταν δεκάδες μεγάλα και μικρά έργα "παγώσουν" επ' αόριστον λόγω έλλειψης κονδυλίων; Πόσοι αγρότες θα μείνουν με τα προϊόντα τους σαπισμένα στις αποθήκες; Πόσα προγράμματα που αιμοδοτούν την οικονομία πλέον θα ακυρωθούν; Δεν είναι παράλογο να λέμε πως η Ελλάδα θα μείνει ακινητοποιημένη και άφωνη σαν σκηνή από ταινία του Αγγελόπουλου.
Αυτά από οικονομικής πλευράς. Από γεωπολιτικής, ας μην το συζητάμε. Η Ελλάς θα μπει στις προβληματικές Βαλκανικές χώρες και οι ΗΠΑ θα αδράξουν την ευκαιρία να την ξανακάνουν προτεκτοράτο τους. Ο παλαιός εφιάλτης του Πιουριφόϊ θα ξαναστοιχειώσει την Αριστερά που υπέφερε ουκ ολίγα από το Μακαρθισμό.
Ας μιλήσουμε τώρα για το δημοψήφισμα. Τι θα τεθεί στους Έλληνες; Ναι ή Όχι στο Ευρώ; Αυτό είναι τελειωμένο αφού το 80% λέει "Ναι". Μήπως "να εφαρμόσουμε τα μέτρα ή όχι"; Δηλαδή "Έλληνες αν πείτε έτσι την πατήσατε κι αν αλλιώς χειρότερα". Άν τέτοιου είδους σοφιστείες ετοιμάζουν στο ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον θα έχουν χάσει κάθε λογική.
Λύση σε όλες αυτές τις ανοησίες υπάρχει. Είναι η γρήγορη, επαγγελματική και σωστή κοστολόγηση μεταρρυθμίσεων που θα κάνουν καλό μακροπρόθεσμα στη χώρα. Αυτή η πρακτική σε συνδυασμό με στοχευμένες παρεμβάσεις εκεί όπου πραγματικά χάνουν τα κατώτερα λαϊκά και μεσαία στρώματα, θα δώσει έναν αέρα κύρους στην κυβέρνηση και πρέπει να θεωρείται βέβαια η υποχώρηση αρκετών επικριτών μας.
Αντιθέτως, οι ανόητες παλληκαριές και το παιχνίδι με τον εκλογικό μήνα του μέλιτος κινδυνεύουν να φέρουν γρήγορο και άδοξο τέλος στο ειδύλλιο μεταξύ κοινωνίας και κυβέρνησης. Μια-δυο λάθος κινήσεις και το εκλογικό σώμα κυριευμένο από πανικό θα στραφεί ενάντια σε ένα κόμμα που του δόθηκε εντολή για διαπραγμάτευση και όχι για ρήξη.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου