Επιτέλους, απλές σκέψεις

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Πολλές φορές οι πολιτικοί δίνουν την εντύπωση ανθρώπων που αντιλαμβάνονται τα πράγματα πολύ διαφορετικά από ότι ένας μη πολιτικοποιημένος ή κομματικοποιημένος άνθρωπος. Στις εποχές πριν την κρίση δεν υφίστατο και σημαντικός λόγος ρεαλισμού  αφού τα πάντα ρυθμίζονταν από το πολιτικό όφελος ή κόστος. Για να μη δυσαρεστηθεί ο τάδε ψηφοφόρος ή το δείνα κομματικό στέλεχος, πολλά πράγματα γίνονταν χωρίς λογική. Ο παραλογισμός αυτός στηριζόταν στην ικανοποίηση κάποιων ανθρώπων ανεξάρτητα της φυσικής δημοσιονομικής αντοχής του κράτους. 

Τα άλλα που ακολούθησαν είναι γνωστά. Μια ωραία πρωία οι αγορές χρήματος έπαψαν να έχουν εμπιστοσύνη στην Ελλάδα και περάσαμε στα Μνημόνια. Το πόσα πολλά έπρεπε να αλλάξουν και με πόσες πιέσεις ή σε πόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είναι μια ξεχωριστή ιστορία που κάποτε θα την αναλύσουμε. Η όλη όμως πραγματικότητα πλέον, έτσι όπως τη βιώσαμε με βάση τα γεγονότα, συνοψιζόταν στoν εξής απλό συλλογισμό : "Τέρμα τα εύκολα δανεικά. Στρεφόμαστε στην Ευρώπη και το ΔΝΤ επειδή δεν έχουμε άλλες πηγές δανεισμού. Οι δανειστές σαφώς θα θέλουν τα λεφτά τους πίσω. Να τους τα δώσουμε αλλά με διαπραγμάτευση".

Εκεί τελείωνε ο απλός αυτός συλλογισμός. Μετά ένας μέσος σκεπτόμενος άνθρωπος  θα έκανε πιθανότατα και άλλες λογικές σκέψεις. Για παράδειγμα, πόσα λεφτά κόβουμε για οικονομία και πόσα δεν κόβουμε για να μην ξεσπάσει εμφύλιος ή πραξικόπημα. Επίπονο και χρονοβόρο αυτό το στάδιο. Οι απ' έξω δεν σε νιώθουν γιατί δεν έχουν το δικό σου πρόβλημα. Άρα οι ικεσίες σου θα πιάσουν μέχρι ενός σημείου. Από κει και πέρα πρέπει να τους δείξεις πως είσαι κύριος του οίκου σου και φέρνεις αποτελέσματα στην πάταξη της σπατάλης και της διαφθοράς. Τους πας τα αποτελέσματα και έχοντας δείξει την ικανότητά σου τους ζητάς τροποποιήσεις στις συμφωνίες μαζί τους. Υποθέτεις πως δεν θέλουν τον αφανισμό του Ελληνισμού και την αγορά αντί πινακίου φακής της Σαντορίνης ή της Μυκόνου.

Η συνέχεια είναι αναμενόμενο να περιλαμβάνει μια καλύτερη συμφωνία. Αφού σιγουρευτούν πως δεν θα χάσουν τα λεφτά τους, οι δανειστές θα σου δώσουν κι άλλα και θα βεβαιωθούν πως η χώρα είναι σε ιδανική κατάσταση για επενδύσεις. Θα πρέπει να αναμένεται κατόπιν αναβάθμιση από τους οργανισμούς πιστοληπτικής ικανότητας και φρέσκο χρήμα θα έρθει μαζί με νέες θέσεις εργασίας.

Εδώ σταματάω τη σειρά των σκέψεων και αντιπαραβάλλω τις σκέψεις ορισμένων εκ των μελών του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί λοιπόν θεωρούν πως δεν έχει καμιά αξία τι λένε μισό δισεκατομμύριο Ευρωπαίοι αλλά 11 εκατομμύρια Έλληνες. Εκτιμούν πως, αν και με άδεια ταμεία, θα βρεθούν από κάπου δεκάδες δις ευρώ για να λειτουργήσει το κράτος. Με την ΕΚΤ να απειλεί πως χρειάζεται μόνο μια υπογραφή για να διακόψει την παροχή ρευστότητας στις τράπεζες και τους καταθέτες με το ένα χέρι στο ΑΤΜ για να σηκώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν, κάποιοι νομίζουν πως πρέπει να υλοποιηθούν στο ακέραιο οι προεκλογικές παροχές του ΣΥΡΙΖΑ. 

Ο ισχυρισμός πως η Ελλάδα μπορεί να κρύβει κρυμμένους θησαυρούς φοροδιαφυγής και άρα "λεφτά υπάρχουν" (όπως έλεγε και ο Γ. Παπανδρέου) είναι ένα έργο χιλιοπαιγμένο και το πλέον ανιαρό. Όποιος πράγματι πιστεύει αυτό τον ισχυρισμό ή διαθέτει στοιχεία ατράνταχτα, ας εξαπολύσει όλους τους διωκτικούς και ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους και ας βάλει στο χέρι αυτά τα πολυθρύλητα δισεκατομμύρια τα οποία κυνηγούν εδώ και δεκαετίες διάφορες κυβερνήσεις και στο τέλος καταλήγουν να μαζεύουν ψίχουλα.

Έξοδος από τον κυκεώνα των μέτρων και του πολιτικού χάους υπάρχει. Το μόνο που χρειάζεται είναι σοβαρότητα, δουλειά και επιμονή στις διαπραγματεύσεις. Επιτέλους, ας βεβαιωθούμε πως οι λαϊκίστικες φούσκες και τα εύκολα λόγια έχουν εξαφανιστεί μαζί με όλα τα πολιτικάντικα τερτίπια της προ κρίσης Ελλάδας.