του Μανόλη Μπουχαλάκη
Η ανασκαφή στην περιοχή της Αμφίπολης έχει ήδη παρεξηγηθεί σε σημείο ακατανόητο. Από τη μια τα κοινωνικά δίκτυα και το διαδίκτυο βρίθουν σχολίων - ως επί το πλείστον ανοήτων - για τα μέχρι τώρα ευρήματα. Το καφενόβιο, ορισμένες φορές, στυλ των απόψεων που εμπλέκει την επιστημονική πρακτική με την πολιτική, τον Τσίπρα, το Σαμαρά, τα Σκόπια, κλπ, θα μπορούσε εκ πρώτης όψεως να χαρακτηριστεί συνηθισμένο. Δεν εκπλήσσει που πολλοί συμπολίτες μας ιντριγκάρονται από θεωρίες, κρυμμένους θησαυρούς και συνωμοσίες και που σε αυτές πέφτουν "καπάκι" ειρωνικά, υβριστικά και απαξιωτικά σχόλια για γαρνίρισμα, όπως γίνεται στο γήπεδο.
Το θέμα όμως έχει ξεφύγει από το λαϊκό ανάγνωσμα και το φολκλόρ και έχει προκαλέσει έριδες ανάμεσα στους ίδιους τους αρχαιολόγους. Δηλώσεις, αντεγκλήσεις, προτροπές και επιπλήξεις καθώς και ανοικτές διαμάχες έχουν φέρει μια ατμόσφαιρα απαράδεκτη σε κάτι το οποίο έπρεπε εξ' ορισμού να θεωρείται θετικό συμβάν για τη χώρα.
Η εικόνα αρχαιολόγων που προτείνουν πριν καλά καλά ολοκληρωθεί η ανασκαφή την ιδέα πως ο τάφος είναι Ρωμαϊκός, είναι αρνητική για τον ίδιο τους τον κλάδο. Οι πικρίες που ανοικτά διατύπωσε θυγατέρα αρχαιολόγου που είχε ξεκινήσει εργασίες στην Αμφίπολη και οι ανακοινώσεις του συνδικαλιστικού οργάνου των αρχαιολόγων που απαντήθηκαν με αυστηρότητα από την κ. Περιστέρη έχουν δημιουργήσει την εντύπωση πως η χώρα μας για μια ακόμη φορά δεν ξέρει πως να αξιοποιήσει τους ίδιους της τους θησαυρούς και αναλίσκεται σε σαματάδες και καβγάδες.
Είναι λυπηρό επίσης να γράφεται χαιρέκακα πως η κυβέρνηση κεφαλαιοποιεί πολιτικά την ανασκαφή. Όταν πολιτικοποιείται, τρόπον τινά, η θεμελίωση ή το άνοιγμα ενός νοσοκομείου το οποίο κτίστηκε με λεφτά του κράτους, γιατί να μην πολιτικοποιείται η χρηματοδότηση από το κράτος (δηλαδή από την κυβέρνηση) μιας ανασκαφής; Εκτός κι αν θεωρούμε την κυβέρνηση μυστικούς ευεργέτες που ικανοποιούν κρυφά αιτήματα και κάνουν αγαθοεργίες σαν τον Ρομπέν των Δασών. Κι ο πιο αδαής περί της πολιτικής κατανοεί πως οι πολιτικοί έχουν ανάγκη την προβολή για να τους ψηφίσει ο λαός. Στη δεδομένη,πολιτική συγκυρία πάντως είναι αμφίβολο ο νεκρός του τύμβου της Αμφίπολης να βοηθήσει εκλογικά τον κ. Σαμαρά. Το μεγάλο όφελος θα το έχει η Ελλάδα συλλογικά που θα ακουστεί ξανά στα πέρατα του κόσμου ως κέντρο πολιτισμού και Ιστορίας. Και αυτή η καλή τύχη πρέπει πάση θυσία να διαφυλαχθεί.
Για αυτό, ο τύμβος δεν πρέπει να θεωρηθεί ως ευκαιρία θεοποίησης ή υπονόμευσης της κ. Περιστέρη ούτε και ιδανικός λόγος ξεκαθαρίσματος λογαριασμών μεταξύ εθνικιστών, κεντρώων και αριστερών (κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια). Απεναντίας πρέπει να θεωρηθεί λαμπρή στιγμή για προβολή της Ελλάδας στον έξω κόσμο ο οποίος εδώ και 6 χρόνια κουνά με οίκτο το κεφάλι του για την οικονομική καθίζηση της χώρας.
Συμπεραίνει λοιπόν κανείς πως χρειάζεται υπευθυνότητα από όλους τους εμπλεκόμενους. Οι κυβερνώντες και οι βουλευτές δεν χρειάζεται να εκμεταλλευτούν με περιττές φωτό και ενσταντανέ το χώρο της ανασκαφής. Οι αρχαιολόγοι πρέπει να προτάσσουν τη σύμπνοια και τη σοβαρότητα και να ερμηνεύσουν τα συμπεράσματα αφού ολοκληρωθεί και η τελευταία πράξη της ανασκαφής. Και τέλος οι σκεπτόμενοι πολίτες πρέπει να διαδώσουν τα καλά νέα της σταθερής και διαχρονικής αξίας του πολιτισμού.
Η Ιστορία είναι πολύτιμη κληρονομιά η οποία δεν μπορεί να αποτελεί αφορμή για καβγάδες και έριδες. Ας μην θυμίζουμε στον υπόλοιπο κόσμο πως είμαστε και πολιτισμικά μια μικρή και παρακμιακή χώρα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου