Στερεότυπα, πογκρόμ και αδικίες

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Ο Ισραηλινός πρέσβης στη Γερμανία Ιακώβ Χάντελσμαν προέβη προ ολίγων ημερών σε μια περίεργη δήλωση. Είπε πως οι διωγμοί κατά των Εβραίων στους δρόμους του Βερολίνου θυμίζουν το 1938. Απέδωσε μάλιστα τον ογκούμενο αντισημιτισμό στα τρέχοντα γεγονότα της εισβολής του Ισραήλ στη Γάζα.

Ο κ. πρέσβης με αυτές του τις δηλώσεις αναμφισβήτητα κάνει απαράδεκτους παραλληλισμούς. Δεν βρισκόμαστε στο 1938, στη Γερμανία δεν είναι καγκελάριος ο Χίτλερ και σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου η μη αναγνώριση της γενοκτονίας των Εβραίων θεωρείται ποινικό αδίκημα. Πουθενά δεν έχουμε δει τρένα να μεταφέρουν συμπατριώτες του σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και το κράτος του Ισραήλ είναι υπαρκτό και ισχυρό σε σχέση με το 1938 όταν καν δεν υπήρχε κρατική οντότητα με το όνομα Ισραήλ.

Ο κ. Χάντελσμαν επίσης κατέφυγε στη γνωστή επωδό του αντισημιτισμού για να αποσείσει τις ευθύνες του κράτους του για τις ωμότητες στη λωρίδα της Γάζας. Ο κ. πρέσβης πράγματι πρέπει να αναρωτηθεί για ποιο λόγο κάποιοι καταφέρονται κατά της κυβέρνησής του και μάλλον οφείλει να αποκλείσει ο λόγος αυτός να είναι το λανθασμένο στερεότυπο του δαιμόνιου τοκογλύφου Εβραίου όπως τον παρουσιάζει ο Σέξπηρ στον Έμπορο της Βενετίας.

Πέρα από τους γνωστούς ρατσιστές που υπάρχουν σε όλα τα έθνη και που δεν θέλουν Εβραίους, Έλληνες, μαύρους, κίτρινους, κλπ, η διεθνής κοινή γνώμη δεν ετοιμάζεται για πογκρόμ έναντι της Ισραηλιτικής φυλής και έχει πολύ πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθεί από τα ιστορικά στερεότυπα που παρουσιάζουν τον Εβραίο σατανικό τραπεζίτη ή τον μαύρο σκλάβο στις φυτείες της Λουϊζιάνα.

Η παγκόσμια κοινότητα σήμερα αυτό που βλέπει δεν έχει να κάνει με φυλές αλλά με ένα αλλόκοτο συσχετισμό δυνάμεων. Από τη μια έχουμε ένα ισχυρό κράτος με μια τεράστια για την έκτασή του πολεμική μηχανή και το οποίο κράτος υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ και σχεδόν όλες τις χώρες της Δύσης και από την άλλη έχουμε ένα λαό που τιμωρείται απολύτως δυσανάλογα με τα κρίματά του.

Οι Παλαιστίνιοι δικαιούνται κράτος και είναι δυστύχημα που μέχρι σήμερα δεν τους το έχουν δώσει. Σαφώς ευθύνονται για τη συνεργασία τους με τους ακραίους και επικίνδυνους της Χαμάς και σαφώς έπρεπε εδώ και δεκαετίες να έχουν μάθει να σέβονται το Ισραηλινό κράτος αντί να επιδίδονται σε Ιντιφάντες και σε εκτοξεύσεις ρουκετών. Σαφώς και μέρος της ευθύνης φέρει και ο ιστορικός τους ηγέτης Αραφάτ ο οποίος απεμπόλησε σημαντικές ειρηνευτικές πρωτοβουλίες ενδίδοντας σε μια ακατανόητη "επαναστατική" και αλυτρωτική ρητορική που χρόνια υποβόσκει στο εσωτερικό των Παλαιστίνιων αξιωματούχων.

Πέρα όμως από αυτές τις παραδεκτές αλήθειες, η κατάσταση του να βομβαρδίζονται άμαχοι και να κομματιάζονται μικρά παιδιά για να εξουδετερωθούν τα τούνελ που έχουν σκάψει οι Παλαιστίνιοι και η Χαμάς λόγω του εμπορικού αποκλεισμού που έχει επιβάλλει το Ισραήλ, δείχνει εξαιρετικά αρνητική στα μάτια όλου του κόσμου. Είναι απολύτως γνωστό πως τα τούνελ αυτά καταλήγουν κάτω από σπίτια και δεν μεταφέρουν μόνο ρουκέτες αλλά και είδη πρώτης ανάγκης. Σαφώς και είναι ανοησία να μεταφέρονται όπλα σε αυτά, αλλά η ισοπέδωση ολόκληρων τετραγώνων για την εξάλειψή τους φαντάζει σαν να θέλει κάποιος να γκρεμίσει ένα σπίτι για να σκοτώσει ένα ποντίκι.

Για όλα αυτά, οι δηλώσεις του κ. πρέσβη δείχνουν το μέγεθος της πλάνης που έχει επιπέσει στην Ισραηλινή διπλωματία. Όχι γιατί δεν δικαιούται η χώρα του να προστατεύσει τους πολίτες της αλλά γιατί μια παρανοϊκά δυσανάλογη σφαγή αμάχων Παλαιστινίων κάνει πολλούς στον κόσμο να θεωρήσουν πως δεν μπορεί συνεχώς ο δυνατός να κτυπάει τον αδύναμο κι ας είναι και κομμάτι ανόητος αυτός ο αδύναμος. 

Τέλος, όποιος παραλληλίζει τις διαμαρτυρίες της διεθνούς κοινότητας με τους διωγμούς κατά των Εβραίων λίγο πριν το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, θα πρέπει να σκέφτεται πριν μιλήσει διότι η Ιστορία έχει επανορθώσει τις αδικίες προς το Ισραηλινό έθνος. Καιρός είναι μάλλον να επανορθώσουν και αυτοί τις αδικίες που πράττουν.