Η επιστροφή του ΙΔΕΑ

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής προσγειωνόταν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 24 του Ιούλη του 1974, η χαοτική επταετία της Χούντας Παπαδόπουλου - Ιωαννίδη είχε φτάσει στο τέλος της και μετά την τραγωδία του Αττίλα οι πραξικοπηματίες δεν είχαν πλέον κανένα κοινωνικό έρεισμα. Τον μεν Παπαδόπουλο κατέτρεχε το Πολυτεχνείο, τον δε Ιωαννίδη η εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο. 

Όλη η φράξια των χουντικών αξιωματικών θεωρούσαν πως είχαν κάνει έργο θεάρεστο και πως είχαν ξεβρωμίσει τη χώρα από τον Κομμουνισμό και τα "μιάσματα" των συμμοριτών. Η έχθρα προς την αριστερά προϋπήρχε κεκαλυμμένη ήδη κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και κορυφώθηκε με τον εμφύλιο. Ο μυστικός στρατιωτικός σύνδεσμος ΙΔΕΑ που εμφορείτο από Μεταξικά ιδεώδη και συμπεριλάμβανε επιλεγμένους αξιωματικούς,  προσπάθησε να πάρει την εξουσία με πραξικόπημα το 1951 μέχρι που ο Παπάγος έδιωξε σχεδόν με κλωτσιές τους συνωμότες από το γραφείο του και τους διέταξε να πάνε άρον-άρον στις μονάδες τους.

Ο ΙΔΕΑ όμως απλά καταλάγιασε και με την άνοδο της Ένωσης Κέντρου ξεκίνησε διεργασίες ανατροπής του πολιτεύματος βασισμένος σε παραστρατιωτικά και παρακρατικά δίκτυα. Ο Γ. Παπαδόπουλος άνηκε στη μυστική αυτή οργάνωση και πέρασε τα παρανοϊκά του μηνύματα και σε άλλους για να επιτύχει το σκοπό της ανατροπής της Δημοκρατίας.

Η έλευση Καραμανλή και η παλινόρθωση της Δημοκρατίας περιόρισαν τα ακραία εθνικιστικά στοιχεία αλλά δεν τα εξαφάνισαν. Και μετά από 40 χρόνια, αυτά αναδύθηκαν στην επιφάνεια μεταλλαγμένα με το μανδύα της Χρυσής Αυγής. Και εννοούμε μεταλλαγμένα διότι πλέον κομμουνιστικός κίνδυνος δεν υφίσταται. Ο Τσίπρας δεν είναι ο Ζαχαριάδης που είχε το όπλο ¨παρά πόδα" και ανεβοκατέβαινε στις Κομμουνιστικές Διεθνείς,  ενώ το σημερινό ΚΚΕ έχει περισσότερο διακοσμητικό ρόλο. Υπάρχουν όμως οι "κακοί" μετανάστες, η "διαβολική" Μέρκελ και η θεωρία πως όλα τα πολιτικά κόμματα είναι αποτυχημένα πλην του κόμματος που θέλει "την Ελλάδα στους Έλληνες". 

Κάποιος θα μπορούσε να αντιτείνει πως ουδεμία σχέση έχει ο ΙΔΕΑ των αξιωματικών με τις ορδές των οπαδών και στρατολογούμενων της Χρυσής Αυγής που σε ατμόσφαιρα "μαχητών του δρόμου" έκαναν έφοδο σε λαϊκές και έδιωχναν Πακιστανούς μικροπωλητές. Σαφώς και η συνωμοτικότητα, οι λεπτοί χειρισμοί, η μαεστρία και το καμουφλάζ των στελεχών του ΙΔΕΑ δεν συγκρίνονται με την άτσαλη και βίαιη συμπεριφορά των Χρυσαυγιτών. 

Όμως κάτι φαίνεται πως έχει συμβεί στο αθέατο παρασκήνιο της Ελληνικής κοινωνίας. Στα βαθιά νερά της αφάνειας, φαίνεται πως καθ΄όλα ησύχιοι και πράοι άνθρωποι, κάποιοι δε και με αξιώματα και γαλόνια, στήριζαν και στηρίζουν τη Χρυσή Αυγή. Και δεν μιλάμε για αυτούς που θέλουν να "καθαρίσει" η περιοχή τους από τους μετανάστες, αλλά για ανθρώπους που έχουν μια μυστική ατζέντα και επιδίωξη. 

Αξίζει να προσέξουμε τον κ. Μπαλτάκο, τον κ. Πολύδωρα και άλλους που αβαντάρουν τη Χρυσή Αυγή ανοικτά. Και πολύ περισσότερο οφείλει να τους προσέξει όλος ο πολιτικός κόσμος που δεν επιθυμεί περιπέτειες. Τι οφέλη μπορεί να έχει κάποιος από τη διατήρηση και την έμμεση υποστήριξη ενός ακραίου και βίαιου κόμματος στην κοινωνία; Επιθυμεί να έχει έρεισμα σε δυσαρεστημένους ψηφοφόρους; Θεωρεί πως ο αντικομμουνισμός του εκφράζεται καλύτερα μέσα από τις σφαλιάρες του κ. Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη; Πιστεύει πως κανακεύοντας το ένα άκρο μπορεί να εκμηδενίσει την άκρα αριστερά; Εκτιμά πως η Χρυσή Αυγή είναι ότι πλησιέστερο στον εθνικοσοσιαλισμό και τις ιδέες του Μεταξά τις οποίες ενδόμυχα λατρεύει; 

Ή μήπως υπάρχει κάτι βαθύτερο, μια μυστική επικοινωνία για τη δημιουργία ενός αστικού τύπου ΙΔΕΑ; Ενός μυστικού συνδέσμου που έχει στόχους και επιδιώξεις; Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα. Και ουδείς μπορεί να είναι βέβαιος πως το όλο θέμα εξαντλείται γύρω από το "Δίκτυο 21" και τους θιασώτες του, αφού οι κρυφές και μυστικές εκδηλώσεις στήριξης ακροδεξιών σχημάτων και ιδεών γίνονται από όλο και περισσότερους ανθρώπους με σημαντικά αξιώματα. Το σίγουρο είναι πως όποιος στηρίζει τα άκρα, είτε εκ δεξιών είτε εξ αριστερών, σπρώχνει τη χώρα, επ' ευκαιρία και της οικονομικής κρίσης, προς άδηλα μονοπάτια.