του Μανόλη Μπουχαλάκη
Δεν έχω πρόθεση και σχέδιο να αναλύσω την ιστορία του ΠΑΣΟΚ από τη "γέννησή" του μέχρι τα τωρινά "πέτρινα" χρόνια. Οι ιστορικοί άλλωστε θα έχουν πολλή δουλειά να κάνουν για να αντιπαραβάλλουν την πορεία του κινήματος αυτού με τις αντίστοιχες του κόμματος των Φιλελευθέρων, του Ελληνικού Συναγερμού, της ΕΡΕ και άλλων προσωποπαγών κομμάτων.
Αυτό που αξίζει όμως κανείς να σχολιάσει είναι η πορεία των ιδεολογιών του ΠΑΣΟΚ σε σχέση με άλλα παλαιά κόμματα. Οι Φιλελεύθεροι του Βενιζέλου υπήρξαν σε ένα ιστορικό πλαίσιο διαμόρφωσης της Ελληνικής επικράτειας, εθνικού διχασμού και αιματηρών πολέμων. Ο Ελληνικός Συναγερμός ήταν η έκφραση του αυταρχισμού και της εμβληματικής φυσιογνωμίας του Παπάγου που δραστηριοποιήθηκε στη μετεμφυλιακή Ελλάδα. Η ΕΡΕ του Καραμανλή λειτούργησε με το "πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" και με την αντικομμουνιστική ρητορεία.
Το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου λειτούργησε σε ιδανικότατες για τη Δημοκρατία συνθήκες, με τον "αέρα" της αλλαγής και της φιλολαϊκής ρητορείας αλλά και με τις "πλάτες" της ΕΟΚ και μετέπειτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τα Ευρωπαϊκά κονδύλια και την ειρηνική συνύπαρξη στην Ευρώπη (ο Ψυχρός Πόλεμος παρέμεινε στα χαρτιά), το ΠΑΣΟΚ είχε τη δυνατότητα να ευαγγελίζεται ότι πιο φιλολαϊκό, ενίοτε και δημαγωγικό μπορούσε κανείς να σκεφτεί.
Σε αυτά τα πλαίσια, προσκολλήθηκαν και ανδρώθηκαν στο κόμμα διάφορα στελέχη, άλλα ικανά και άξια και άλλα με καιροσκοπικές διαθέσεις. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πλούτισαν και έγιναν μεγάλοι και τρανοί από το κόμμα. Μα και στις συνοικίες και τις λαϊκές γειτονιές, το ΠΑΣΟΚ είχε τεράστια απήχηση κυρίως για την οσμή του χρήματος που πολλοί συμπολίτες μας αισθάνθηκαν και ψήφιζαν επί χρόνια μετά φανατισμού μουτζαχεντίν το κίνημα.
Ο συνδικαλισμός έφτασε σε επίπεδα πλήρους διαστρέβλωσης με τη δημιουργία "εργατοπατέρων" που φρόντιζαν τα "εργατοπαιδάκια" τους με τάπες χιλιάρικων, αργότερα πεντοχίλιαρων. Ο παρασιτισμός γιγαντώθηκε και η υστερία για βόλεμα στο δημόσιο και για πάσης φύσης εξυπηρετήσεις πήραν διαστάσεις επιδημίας δάγγειου πυρετού. Σε αυτά να προσθέσουμε και το "τάϊσμα" πολλών εκδοτών, καναλαρχών, εργολάβων, επιχειρηματιών και άλλων που στήριξαν ψυχή τε και σώματι το ΠΑΣΟΚ για ίδιον όφελος (βλέπε χρήμα, και μάλιστα μπόλικο).
Αυτό λοιπόν το απόλυτα υλιστικό, καθόλου ιδεολογικό, πλαίσιο ήταν αυτό μέσα στο οποίο το κίνημα λειτουργούσε σχεδόν από τα πρώτα χρόνια ύπαρξής του. Κανείς βεβαίως δεν θα κατηγορήσει τον Α. Παπανδρέου, τον Κ. Σημίτη, το Γ. Παπανδρέου ή και τον Ε. Βενιζέλο οτι δεν υπήρξαν πατριώτες ή ίσως και ιδεολόγοι. Ιστορικά όμως και εφόσον εξέλιπαν οι μεγάλες τραγωδίες και οι πόλεμοι και επειδή πλέον δεν υπήρχαν ανάκτορα να μπαίνουν σφήνα στη Δημοκρατία, η προσοχή στράφηκε στην ευμάρεια και την λανθασμένη ανάπτυξη αντί στη σφυρηλάτιση μιας υγιούς εθνικής ταυτότητας και στη δημιουργία μιας χώρας με καινοτομία, ανάπτυξη, επιστήμη και εξαγωγές.
Η οικονομική κρίση απλά απογύμνωσε το λανθασμένο μοντέλο διακυβέρνησης, κατέδειξε την απόλυτη ιδεολογική ένδεια του ΠΑΣΟΚ και, ας το πούμε ανοικτά, οι ψηφοφόροι του το εγκατέλειψαν άρον άρον κυρίως διότι έχασαν λεφτά.
Η μεγαλύτερη πρόκληση λοιπόν για τον νυν πρόεδρο είναι η αναγνώριση της λανθασμένης πρακτικής διακυβέρνησης και του πολιτεύεσθαι και η προσπάθεια για να αναδειχτεί ένα κόμμα που θα λέει την αλήθεια και θα πράττει ορθά χωρίς βαρίδια, προσωπικές στρατηγικές, φράξιες και συντροφικά "μαχαιρώματα". Επίσης, που θα λέει στους ψηφοφόρους, "ψηφίστε μας όχι για το πρόγραμμά μας στο οποίο όλα φαίνονται τέλεια, αλλά για να φτιάξουμε μια πιο δίκαιη και αξιοπρεπή Ελλάδα". Στην οποία ο πλούτος θα κατανέμεται δίκαια και οι φόροι δε θα τσακίζουν τους αδύνατους. Και η οποία θα παράγει πλούτο αντί να ζει με ξένα λεφτά.
Ας κοιταχτεί ο κ. Βενιζέλος στον καθρέπτη και ας αποφασίσει αν είναι ικανός για τη μεγάλη ανατροπή. Διότι μέχρι τώρα το ΠΑΣΟΚ (μα και άλλα κόμματα) ήταν "ο καθένας για την πάρτη του". Και αυτό δεν ονομάζεται κόμμα αλλά σαπουνόπερα σαν τη "Δυναστεία" όπου κυριαρχούσαν οι ίντριγκες και οι προδοσίες. Και από σαπουνόπερες έχουμε χορτάσει. Καιρός να δούμε και κάτι αληθινό και τίμιο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου