του Μανόλη Μπουχαλάκη
Υπάρχει ανθελληνικό μπλοκ στην Ευρώπη αν ερμηνεύσουμε σωστά τις δηλώσεις του κ. Βενιζέλου που ισχυρίζεται οτι πολλοί στην Ευρωζώνη δε μας θέλουν να μείνουμε στο Ευρώ και ενδεχομένως στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αναμφισβήτητα ως ένα σημείο έχουν δίκιο διότι εδώ και χρόνια πότε με τα Greek statistics και πότε με τα "ήξεις-αφήξεις" των πολιτικών μας που όλο μεταρρυθμίσεις έκαναν και όλο φοβούνταν τους ψηφοφόρους τους, δώσαμε την εικόνα μιας "μπανανίας" στην οποία οι νόμοι λειτουργούν κατά περίπτωση και για λίγους. Η επίσης εκτεταμένη δημόσια διαφθορά με τα διάφορα σκάνδαλα συνέβαλλε στο να μας αντιμετωπίζουν στο περίπου ως απατεώνες και καθ' έξιν φοροφυγάδες και καταφερτζήδες.
Άν και τα ανωτέρω έχουν μεγάλο βαθμό αλήθειας, η Ελλάδα μπήκε στην ΕΟΚ το 1981 χωρίς να διαθέτει βαριά βιομηχανία, υποδομές ή να είναι πλούσια σε πλουτοπαραγωγικές πηγές. Από κοινωνικής άποψης η χώρα δεν ήταν λιγότερο ή περισσότερο διεφθαρμένη από αρκετές άλλες. Η Ελλάδα δεν είχε μαφία όπως η Ιταλία, δεν σπαρασσόταν από αποσχιστικά κινήματα όπως η Ισπανία και δεν ήταν διαιρεμένη όπως η Γερμανία. Είχε όμως απλοϊκά σκεπτόμενους πολίτες που ήθελαν εθνική αξιοπρέπεια και συνεργασία των λαών, για αυτό και η δημοφιλία τότε της ΕΟΚ ήταν σαρωτική (πλην των αριστερών κομμάτων). Ορισμένοι μάλιστα Έλληνες έκαναν και όνειρα για φτηνά προϊόντα και δη αυτοκίνητα λόγω μειωμένων φόρων.
Ήταν τότε που ο τουρισμός άρχισε να αναπτύσσεται και οι πολίτες να έρχονται σε επαφή με άλλους λαούς, να ταξιδεύουν και να γίνονται πιο κοσμοπολίτες. Ο Έλληνας από τη φύση του είναι ταξιδευτής και από τον καιρό του Μίνωα μέσω του θαλάσσιου εμπορίου αντάλασσε πολιτισμό, θρησκεία και ιδέες εκτός από εμπορεύματα.
Ουδείς λοιπόν μπορεί να κατηγορήσει την Ελλάδα για αντιευρωπαϊσμό ή ξενοφοβία, αφού πάντα ήμασταν ανοικτοί προς τον ξένο και είχαμε ήδη Ελληνικές παροικίες και Διασπορά σε πολλά μέρη του κόσμου απο αρχαιοτάτων χρόνων. Επίσης, η Ελλάδα ποτέ δεν έγινε αιτία για πανευρωπαϊκούς ή παγκόσμιους πολέμους και ουδέποτε διέπραξε εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες. Μπορεί να ταλανιζόταν από εμφύλιες έριδες και ανοργανωσιά μνημειώδη ιδιαίτερα μετά την Τουρκοκρατία, αλλά πάντα ήταν φιλοευρωπαϊκή και αρκετοί σημαντικοί Έλληνες εμπνεύστηκαν από την Αναγέννηση, το Διαφωτισμό και την αναβίωση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και μετέφεραν αυτές τις αλλαγές στην απολιθωμένη, λόγω Τουρκοκρατίας, χώρα μας.
Όσες όμως αγνές προθέσεις είχε η Ελλάδα, τόσο γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις πάλαι ποτέ Μεγάλες Δυνάμεις που δίχασαν τη χώρα και προκάλεσαν εμφύλιους, εθνικούς διχασμούς και ατελείωτο πόνο με τη Μικρασιατική καταστροφή, την εισβολή στην Κύπρο και τόσα άλλα. Σχεδόν πάντοτε, όποτε παρενέβαιναν μεγάλες χώρες, η Ελλάδα αντιμετώπιζε εμφύλιους, πολιτικές δολοφονίες, πραξικοπήματα και αναταραχές.
Στην παρούσα κρίση, θα μπορούσε κανείς να πει οτι ξαναζούμε τις παρεμβάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων του παρελθόντος (μόνο η Ρωσία λείπει) που έχουν αποφανθεί οτι επειδή κάποιοι πολιτικοί δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους στο να κρατήσουν την Ελλάδα με το ζόρι πιο φτωχή από τη Γερμανία για να είναι ανταγωνιστική, πρέπει να πληρώσει το "μάρμαρο" ένας ολόκληρος λαός και μια ολόκληρη φυλή ωσάν να ήταν οι στιγματισμένοι της οικουμένης.
Προφανώς κάποιος θα ωρύεται αν ακούσει έναν άλλο να ονομάζει τους Εβραίους τοκογλύφους ή ότι άλλο. Βεβαιότατα, διότι δεν είναι δυνατόν να είναι όλοι οι Εβραίοι τοκογλύφοι ή μόνο αυτοί και όχι και οι Ιταλοί ή οι Γάλλοι ή ο οποιοσδήποτε εξασκεί την τοκογλυφία ως τρόπο ζωής. Άν λοιπόν οι Εβραίοι εξεγείρονται για το ρατσισμό και την εθνική τους ταπείνωση, αναρωτιέται κανείς έως πότε η Ελλάδα θα πρέπει να θεωρείται "ο μέγας της Ευρώπης απατεών και ψεύτης" και ο λαός της θα πρέπει να σκύβει το κεφάλι και να νοιώθει ντροπιασμένος και εν πολλοίς σκλάβος.
Ίσως θα ήταν μια καλή εποχή να σκεφτούμε πως θα αντιδράσουμε μαζικά και δυναμικά στην επίθεση ντροπής που δέχεται η χώρα και να διατρανώνουμε παντού οτι η Ελλάδα παραμένει εξωστρεφής και φίλη των λαών αλλά δε δέχεται μαθήματα καλής συμπεριφοράς από τεχνοκράτες και λογιστές παντός είδους και πάσης εθνικότητας.
Τελικά, όταν δεν σε θέλουν κάπου, παίρνεις το καπελάκι σου και φεύγεις. Σε "κλαμπ" Αρείων και ανωτέρων η Ελλάς δεν έχει θέση. Πολιτισμό και ανθρωπιά παράγουμε ακόμη, κι ας μην έχουμε βαριά βιομηχανία. Αρκεί να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας και να επενδύσουμε σε αυτές. Τότε θα έχουμε ένα καλύτερο αύριο είτε με ευρώ, δραχμές ή τάλαντα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου