του Μανόλη Μπουχαλάκη
Όταν οι Ευρωσκεπτικιστές Βρετανοί κράτησαν τη στερλίνα τους και δεν ενέδωσαν στην "Ευρώ-λαγνεία" των άλλων χωρών θεωρώντας οτι οι Βρυξέλλες πρόκειται να αποκτήσουν υπερ-εξουσίες και να διαφεντεύουν τις τύχες των λαών, πολλοί θεώρησαν αυτή τη στάση ως απομεινάρι της αποικιακής νοοτροπίας της Γηραιάς Αλβιώνος. Πράγματι, μέχρι και πριν την οικονομική κρίση η εικόνα ενός λαού που εμπνέετο από το "Rule Britannia" και που είχε "ράμματα για τη γούνα" Γερμανών, Γάλλων και πάσης εθνικότητος με την οποία είχαν πολεμήσει στο παρελθόν καθώς και η εμμονή τους με τη μοναρχία, χαρακτηριζόταν ως τραγέλαφος εφόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση, υποτίθεται, είχε λόγο ύπαρξης για να καταργήσει τους εθνικισμούς και τις προκαταλήψεις που ταλάνισαν επί αιώνες την Ευρώπη.
Αίφνης όμως, μετά την οικονομική κρίση διαπιστώνει κανείς οτι ενδεχομένως είχαν δίκιο σε πολλά πράγματα οι Βρετανοί. Και κυρίως στο θέμα της αδυναμίας υποτίμησης του εκάστοτε εθνικού νομίσματος λόγω του Ευρώ. Αρκετοί ισχυρίζονται οτι αν η Ελλάδα είχε τη δραχμή, θα είχε κάνει μια απαραίτητη υποτίμησή της και δεν θα είχαμε φτάσει στο σημερινό επίπεδο.
Ένα άλλο θέμα είναι οτι με τη μη εκχώρηση μεγάλου μέρους της εθνικής τους κυριαρχίας στις Βρυξέλλες, οι Βρετανοί γλίτωσαν τον εθνικό διασυρμό που τώρα υφίσταται η Ελλάδα και από το διασυρμό που θα υποστούν οι επόμενες χώρες που θα χρειαστούν τους "σωτήρες" των Βρυξελλών και του ΔΝΤ.
Ας μη βιαστούν κάποιοι να πουν οτι ακόμη και με τη δραχμή η Ελλάδα δε συγκρίνεται με την Αγγλία. Τα τρέχοντα δημοσιονομικά μεγέθη της Μ. Βρετανίας είναι οικτρά ενώ ήδη στη χώρα αυτή γίνονται άγριες περικοπές στις αμυντικές δαπάνες και στο κοινωνικό κράτος. Το συνολικό χρέος της Βρετανίας ξεπερνά το 1 τρις στερλίνες και το έλειμμά της είναι στο 11%. Ναι μεν η Αγγλία υπερέχει σε αρκετούς τομείς σε σχέση με την Ελλάδα αλλά μια εντεινόμενη κρίση χρέους στην Ευρώπη θα την επηρρεάσει καταλυτικά, ακόμη κι αν λόγω της στερλίνας μπορεί να κάνει υποτίμηση.
Το σημαντικότερο όμως είναι οτι οι Άγγλοι δεν διασύρονται ως έθνος και αυτό έχει τεράστια σημασία. Διότι το Ελληνικό φιλότιμο έχει και όρια τα οποία ήδη δοκιμάζονται. Προφανέστατα, η συνταγή "τιμωρίας" προς την Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχιστεί και προς τους Πορτογάλους, τους Ισπανούς, τους Ιρλανδούς και τους Ιταλούς. Απλούστατα διότι η τακτική αυτή της "πειθαρχίας" θα οδηγήσει σε απειθαρχία, εθνικισμό και το άδοξο τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την προοπτική ενός ("ψυχρού" ή "θερμού") πολέμου να μην είναι καθόλου μακρινή.
Οι λαοί του Ευρωπαϊκού νότου σίγουρα θα προτιμήσουν την αυτονομία τους παρά την παραμονή σε μια "νεκρή" Ευρωζώνη στην οποία ο Σόϊμπλε και η Ουρπιλάϊνεν θα βάζουν ολόκληρους λαούς στην "πρέσα" για να τηρηθούν οι προϋπολογισμοί ακόμη και με μισθούς Βουλγαρίας. Οι επικριτές της Ελλάδας εν προκειμένω θα πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οτι είναι εντελώς διαφορετικό να ρίχνει κανείς το φταίξιμο σε αναποτελεσματικές εθνικές κυβερνήσεις, να τις εγκαλεί για διαφθορά και εναγκαλισμό με τους ψηφοφόρους και εντελώς διαφορετικό να θέλει να διδάξει δια της τιμωρίας ένα ολόκληρο έθνος, ιδιαίτερα ένα έθνος με τεράστια προσφορά στην παγκόσμια ιστορία.
Ας το θυμούνται καλά αυτό οι "λογιστές" του ΔΝΤ, της ΕΕ και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας όπως και ο κάθε αρμόδιος στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Διότι εκτός από τον κ. Παπαδήμο και τους εν ενεργεία πολιτικούς μπορεί σε κάποια στιγμή - και λόγω του συνεχούς εξευτελισμού - να εκλέξουμε κάποιον που θα έχει τα χαρακτηριστικά του Θ. Κολοκοτρώνη και να ξεκινήσουμε μια νέα εθνική αφύπνιση, που θα έχει όμως τον ίδιο σκοπό με την επανάσταση του 1821: Την αποτίναξη της σκλαβιάς που επιβάλλουν οι "σουλτάνοι" μιας αποτυχημένης αυτοκρατορίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου