Τι είναι άραγε ευτυχία;

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Κάθε πρωτοχρονιά οι ευχές δίνουν και παίρνουν. "Υγεία, ευτυχία, χαρά, ευημερία" και παρόμοιες άλλες διανθίζουν το "ευχολόγιο" των ανθρώπων ανά τον κόσμο.

Στην Ελλάδα, το 2012 οι ευχές δίδονται με φειδώ, σαν να επίκειται η άφιξη του Αρμαγεδδώνος. Πολύς κόσμος είναι φοβισμένος, "μαζεμένος" και το γενικό αίσθημα είναι οτι παρ' όλες τις ευχές, το 2012 θα μας βγει ξινό και μίζερο.

Η πηγή της απαισιοδοξίας όμως δε μοιάζει να είναι άλλη από το οτι το 2012 θα κληθούμε να ζήσουμε με λιγότερα (ίσως αρκετά λιγότερα) χρήματα. Και αυτό τρομάζει πολλούς, ωσάν η ίδια τους η ύπαρξη να είναι άμεσα συνδεδεμένη με το χρήμα. Λιγότερα ευρώ, σου λένε, ίσον λιγότερη ευτυχία. Κι εδώ βρίσκεται το μέγα λάθος και η μεγίστη πλάνη.

Κάποιος κάποτε έλεγε οτι με τα λεφτά δεν αγοράζεις την ευτυχία, αλλά μπορείς κάλλιστα να την νοικιάσεις. Σοφότατο. Μόνο που κάποτε θα πρέπει και να την επιστρέψεις, με την ίδια λογική. Και πάλι ο ενοικιάζων θα κληθεί να αναζητήσει τρόπους για να είναι ευτυχισμένος. Ας δούμε όμως τι θα μπορούσε να αποτελέσει ευτυχία το 2012:

•  Ο ερχομός ενός βρέφους σε ζευγάρια που προσπαθούν κάμποσα χρόνια να τεκνοποιήσουν. Σε αυτή την ευτυχία ας μείνουν απ' έξω τα πανάκριβα μωρουδιακά και οι γκλάμουρ βαφτίσεις. Το χαμόγελο του παιδιού και η ζωντάνια του, αρκούν. Ακόμη κι αν δεν τρέφεται με σούπερ βρεφικές τροφές για να γίνει ο Ηρακλής και ο Ουσαϊν Μπολτ, δύο σε ένα
• Η επανασύνδεση σε μια σχέση ή φιλία. Από τη μια θα "σβήσουν" οι πίκρες και οι παλιές "κόντρες" και αφετέρου η ανθρώπινη ζεστασιά, το γέλιο και η καλή παρέα είναι σίγουρα προτιμότερα από τα "γκραν" ρούχα, παπούτσια, μεϊκ απ και ωρολόγια σε ρεβεγιόν πλήξης και άνοστων ευχών ή σε κοσμικές εκδηλώσεις με χαμόγελα μόνο για το φωτογράφο
• Το μεγαλείο της ησυχίας. Η ενασχόληση με κάποια χόμπι ή παρέα με την αγαπημένη του κάθε ενός μουσική και καλή λογοτεχνία ωχριούν μπροστά στο ξόδεμα μικρών περιουσιών σε κλάμπινγκ και μεθύσια από τα οποία θα μείνει μόνο το χανγκόβερ
• Η έξοδος στη φύση. Ο καθαρός βουνίσιος αέρας και ένα γεύμα σε μια απλοϊκή ταβέρνα ή στο χωριό του κάθε ενός έχουν ανεκτίμητη αξία διότι ο άνθρωπος πλάστηκε για να ζει στη φύση και όχι σε τσιμεντούπολεις και μούλτιπλεξ εμπορικά κέντρα
• Η ενασχόληση με την οικογένεια και τους συγγενείς. Οι εποχές που δεν υπήρχε χρόνος για τους άλλους επειδή κάναμε "μπίζνες" και ήμασταν "τρέντι" απέδειξαν οτι ουδεμία ευτυχία φέρνουν. Η ασχολία με τους δικούς μας ανθρώπους όμως μπορεί να αποδειχτεί θεραπευτική για το άγχος. Μια ξεχασμένη θεία και οι παππούδες μας που τους θεωρούσαμε απομεινάρια της εποχής του Πλαστήρα ίσως έχουν κάτι να μας πουν το οποίο να μην το ξέρει η Wikipedia
• Το ενδιαφέρον για τους αληθινά δυστυχούντες. Δε χρειάζεται να καλέσουμε τη Unicef να μας συνδράμει όταν θέλουμε να βοηθήσουμε τους πραγματικά υστερούμενους. Μερικά ψώνια, ρούχα και παιχνίδια, όπως και έρανοι στα παιδιά που είναι άρρωστα, θα μας ανταμείψει ηθικά και θα νιώσουμε οτι κάνουμε και για τους άλλους κάτι εκτός από το να κοιτάζουμε μόνο το "εγώ" μας και να δείχνουμε νεότεροι, λεπτότεροι, σέξι και πετυχημένοι όπως με το "έτσι θέλω" θέλουν να μας υπαγορεύσουν τα λάϊφ-στάϊλ έντυπα
• H απλή μελέτη της σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας. Θα μάθουμε, διαβάζοντας, οτι οι εποχές που ζούμε, παρόλο που έχουμε Τρόϊκες και Μνημόνια, είναι παράδεισοι σε σχέση με την εποχή του Καποδίστρια ή του εθνικού διχασμού. Η δε μελέτη σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να μας κάνει να είμαστε παθητικοί για το σήμερα, αλλά σίγουρα θα διαπιστώσουμε τις τεράστιες διαφορές ανάμεσα στο τώρα και τα πραγματικά "πέτρινα χρόνια" που έζησαν οι προηγούμενες γενιές

Καλή χρονιά σε όλους!