Σπατάλη, δεύρο έξω!

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Σύμφωνα με ρεπορτάζ των "Νέων", "μόλις 616.000 ευρώ, από την αρχικά υπολογιζόμενη δαπάνη που ήταν σχεδόν 10 εκατ. ευρώ, κατάφερε να αγοράσει μια μεγάλη παρτίδα φαρμάκων το υπουργείο Υγείας μετά τη δεύτερη ηλεκτρονική δημοπρασία....έτσι, εξοικονόμησε περίπου 9,32 εκατ. ευρώ και κατάφερε τελική έκπτωση έως και 93,8% σε μία από τις τρεις κατηγορίες των φαρμάκων που αναζητούσαν μειοδότη προμηθευτή".

Ποιές μπορεί να είναι οι διαπιστώσεις από την ανωτέρω είδηση; Πρώτον, οτι τόσα χρόνια υπήρχαν είτε υπερτιμολογήσεις φαρμάκων εσκεμμένα από κάποιες εταιρείες ή το κράτος απλά "εσκαγε" τα λεφτά των φορολογουμένων με τις υπογραφές των αρμοδίων υπουργών χωρίς να πολυσκέφτεται το "παζάρι" για τη μείωση των τιμών λες και η Ελλάς ήταν πετρελαιοπαραγωγός χώρα με τεράστια έσοδα.

Δεύτερη διαπίστωση είναι οτι αν υπάρχουν μειοδότες που είναι διατεθειμένοι να "σκοτώσουν" τις τιμές αυτό πάει να πει οτι είτε έβγαζαν αμύθητα κέρδη από την αφασία του κράτους ή οτι έχουν φτάσει κάποιες εταιρείες σε όρια επαιτείας και τιμολογούν πολύ κάτω του κόστους για να επιβιώσουν όπως - όπως. Με δεδομένη όμως τη σχετική έλλειψη ευαισθησίας και κοινωνικής προσφοράς που χαρακτηρίζει τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό (εφόσον πρόκειται για επιχειρήσεις και όχι για κοινωφελή ιδρύματα), τότε μοιραία οδηγούμαστε στη σκέψη οτι στο καθεστώς προ της κρίσης το κράτος σπαταλούσε αχαλίνωτα και κάποιοι πιθανότατα εκμεταλλεύονταν το κράτος ασύστολα. Και στις δυο περιπτώσεις ίσως αξίζει να επιληφθεί η Δικαιοσύνη του ζητήματος.

Άν πάλι η έκπτωση δόθηκε από μικρότερες εταιρείες που έχουν τη δυνατότητα να βγάλουν έστω κάποιο κέρδος από τα φάρμακα και δεν είχαν προτιμηθεί σε παλαιότερους διαγωνισμούς, τώρα είναι η δική τους ευκαιρία να προτιμηθούν και να συμβάλλουν στην περιστολή των δαπανών.

Με βάση την δημοπρασία λοιπόν του Υπουργείου Υγείας και την απίστευτη μείωση που πέτυχε προς όφελος του δημοσίου χρήματος, αξίζει κανείς να προσπαθήσει να πετύχει αν ίσως όχι ανάλογες μειώσεις, τουλάχιστον έκπτωση σε προμήθειες και υλικά πάσης φύσεως και σε κάθε Υπουργείο. Με αυτό τον τρόπο, οι τυχόν κερδοσκόποι θα πειστούν οτι δεν υπάρχει άλλη "αγελάδα" για να αρμέξουν ενώ παράλληλα τα χρήματα του λαού θα μπορούν να κατευθυνθούν προς την ανακούφιση ανέργων, απόρων και όσων μαστίζονται περισσότερο από την κρίση.

Καιρός είναι να διώξουμε, άρα, τη σπατάλη και την κακοδιαχείρηση από αυτή τη χώρα. Διότι ο μεν Λάζαρος που ήταν νεκρός άκουσε το "δεύρο έξω" του Χριστού και βγήκε από τον τάφο του, ενώ η παλαιά συνήθεια της διασπάθισης δημοσίου χρήματος εξακολουθεί να είναι θαμμένη στους "τύμβους" της Ελληνικής οικονομίας. Τώρα όμως είναι ο καιρός να την βγάλουμε από κει και να τη στείλουμε στο "σκότος το εξώτερον".