του Μανόλη Μπουχαλάκη
Ο διάβολος, λένε, κρύβεται στις λεπτομέρειες. Δηλώσεις σαν την παραπάνω προκαλούν ανατριχίλα διότι ο κ. Υπουργός ουσιαστικά λέει οτι πρέπει η κυβέρνηση να πιάσει όλους τους στόχους, χωρίς ουδεμία παρέκκλιση, και οτι οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά πρέπει να δουν το θέμα "υπεύθυνα".
Δυο σκέψεις θα μπορούσε να κάνει κανείς σε αυτή τη δήλωση. Πρώτον, οτι ενδεχομένως η Ελληνική κοινωνία θα σκεφτεί, επιτέλους, σοβαρά και υπεύθυνα (λες και μέχρι τώρα δεν υπέμειναν περικοπές) και θα δεχτεί με χαρά να συνεργαστεί. Θα πληρώνει ότι της ζητήσουν αν το κράτος δεν καταφέρει να περιορίσει τις δαπάνες του, οι δε διαμαρτυρόμενοι θα πάνε ήσυχα στα σπίτια τους, θα ανοίξουν τις τηλεοράσεις τους και θα βλέπουν την Πάττυ ή τούρκικα σήριαλ. Επιπλέον, οι άνεργοι ή όσοι αμείβονται με 500 ευρώ και με εργασιακή ανασφάλεια "πακέτο", θα πρέπει να ανασάνουν ανακουφισμένοι επειδή επήλθε το "κούρεμα" και άρα από αύριο τα αφεντικά τους θα βλέπουν τους πελάτες να μπαίνουν στα μαγαζιά κατά λεγεώνες.
Η δεύτερη σκέψη είναι η απειλή που πλανάται στον αέρα οτι, εφόσον η κοινωνία που τώρα είναι σε αναβρασμό δεν πάρει στα σοβαρά την κρίση, δεν γίνει Σκανδιναβική χώρα γεμάτη από νομοταγείς και ήσυχους πολίτες που πληρώνουν όλους τους φόρους τους και δεν δει πιο ρόδινο το μέλλον, τότε οι στόχοι που έθεσε η Τρόϊκα και που προσυπέγραψε εν τρικυμία η κυβέρνηση δεν θα επιτευχθούν και, σωστά μαντέψατε, θα πάμε σε νέα μέτρα.
Νομίζω οτι ο οιοσδήποτε παίρνει χαρτί, μολύβι και κομπιουτεράκι στο Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του ένα κρίσιμο παράγοντα που λέγεται "αρνητική ψυχολογία". Η οποία ψυχολογία πολλαπλασιάζεται από τα χαρακτηριστικά της φυλής μας που αντιδρά πολλές φορές με το συναίσθημα και τα νεύρα. Όταν η κοινωνία είναι αρνητικά προδιατεθιμένη και όταν από τα λαγούμια τους έχουν βγει και αποσταθεροποιητικοί παράγοντες που με το θράσος τους ρίχνουν λάδι στη φωτιά, το χειρότερο που θα μπορούσε κανείς να κάνει είναι να πει "οι δεσμεύσεις μας πρέπει να τηρηθούν στο ακέραιο ή αλλιώς νέα μέτρα". Εκτιμώ πως ούτε το ένα είναι εφικτό (να πιαστούν όλοι οι στόχοι, ούτε βεβαίως και τα νέα μέτρα είναι εφικτά ) και σε εποχές νεύρων, ανασφάλειας και αναταραχής δύσκολα πετυχαίνει κανείς κοινωνική ειρήνη και συναίνεση.
Λύση υπάρχει και είναι εφικτή. Αυτή λέγεται "άλμα προς τα εμπρός" (όχι σαν του Μάο με κάθε σπίτι και εργοστάσιο). Δηλαδή, περιστολή δαπανών εκεί που πραγματικά χρειάζεται και καλύτερη αναδιανομή του πλούτου τον οποίο, αλήθεια, η Ελλάδα ακόμη διαθέτει σε τεράστιο βαθμό (αρκεί να ξέρει το κράτος που να ψάξει να τον βρει). Η κοινωνική ηρεμία σιγά - σιγά θα αποκατασταθεί εφόσον ο κάθε Υπουργός Οικονομικών βγει και πει "πάμε καλύτερα" και "φέτος δεν έχουμε μαύρες τρύπες". Υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει και τα αποτελέσματα θα είναι εντυπωσιακά μόλις οργανωθεί το θηρίο που λέγεται "κράτος" με τις δαιδαλώδεις υπηρεσίες, την πολυνομία και τον κατακερματισμό.
Ελπίζω ο πρωθυπουργός να ανέλυσε στους Ευρωπαίους εταίρους μας οτι η Ελληνική κοινωνία δεν έχει πλέον περιθώρια επιπρόσθετης κοινωνικής αναταραχής και οτι το Μνημόνιο δεν μπορεί να βασίζεται εσαεί σε μισθωτούς και συνταξιούχους.
Σε τελική ανάλυση, να είναι έτοιμος ο κ. Σαχινίδης και ο κ. Βενιζέλος και για το σενάριο της μη υλοποίησης κάποιων εκ των "συμφωνηθέντων" μέτρων είτε λόγω αντίδρασης ή αδυναμίας από την πλευρά των πολιτών. Σε τοιαύτη περίπτωση, ας στραφεί στην περαιτέρω περιστολή του κράτους και όχι σε νέα μέτρα. Διότι στο τέλος, από τα πολλά μέτρα κι ο πεθαμένος θα διαμαρτυρηθεί για το κουστούμι που του ράβει ο νεκροθάφτης.
Συγκρατώ ένα τμήμα από τη δήλωση του αν. Υπουργού Οικονομικών κ. Σαχινίδη : "Η Ελλάδα δεν χρειάζεται να πάρει άλλα μέτρα, με την προϋπόθεση ότι θα εφαρμοστούν όλα όσα ψηφίστηκαν από τη Βουλή και ότι θα υπάρξει αντιμετώπιση του προβλήματος από τις επιχειρήσεις και από τα νοικοκυριά με υπευθυνότητα".
Ο διάβολος, λένε, κρύβεται στις λεπτομέρειες. Δηλώσεις σαν την παραπάνω προκαλούν ανατριχίλα διότι ο κ. Υπουργός ουσιαστικά λέει οτι πρέπει η κυβέρνηση να πιάσει όλους τους στόχους, χωρίς ουδεμία παρέκκλιση, και οτι οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά πρέπει να δουν το θέμα "υπεύθυνα".
Δυο σκέψεις θα μπορούσε να κάνει κανείς σε αυτή τη δήλωση. Πρώτον, οτι ενδεχομένως η Ελληνική κοινωνία θα σκεφτεί, επιτέλους, σοβαρά και υπεύθυνα (λες και μέχρι τώρα δεν υπέμειναν περικοπές) και θα δεχτεί με χαρά να συνεργαστεί. Θα πληρώνει ότι της ζητήσουν αν το κράτος δεν καταφέρει να περιορίσει τις δαπάνες του, οι δε διαμαρτυρόμενοι θα πάνε ήσυχα στα σπίτια τους, θα ανοίξουν τις τηλεοράσεις τους και θα βλέπουν την Πάττυ ή τούρκικα σήριαλ. Επιπλέον, οι άνεργοι ή όσοι αμείβονται με 500 ευρώ και με εργασιακή ανασφάλεια "πακέτο", θα πρέπει να ανασάνουν ανακουφισμένοι επειδή επήλθε το "κούρεμα" και άρα από αύριο τα αφεντικά τους θα βλέπουν τους πελάτες να μπαίνουν στα μαγαζιά κατά λεγεώνες.
Η δεύτερη σκέψη είναι η απειλή που πλανάται στον αέρα οτι, εφόσον η κοινωνία που τώρα είναι σε αναβρασμό δεν πάρει στα σοβαρά την κρίση, δεν γίνει Σκανδιναβική χώρα γεμάτη από νομοταγείς και ήσυχους πολίτες που πληρώνουν όλους τους φόρους τους και δεν δει πιο ρόδινο το μέλλον, τότε οι στόχοι που έθεσε η Τρόϊκα και που προσυπέγραψε εν τρικυμία η κυβέρνηση δεν θα επιτευχθούν και, σωστά μαντέψατε, θα πάμε σε νέα μέτρα.
Νομίζω οτι ο οιοσδήποτε παίρνει χαρτί, μολύβι και κομπιουτεράκι στο Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη του ένα κρίσιμο παράγοντα που λέγεται "αρνητική ψυχολογία". Η οποία ψυχολογία πολλαπλασιάζεται από τα χαρακτηριστικά της φυλής μας που αντιδρά πολλές φορές με το συναίσθημα και τα νεύρα. Όταν η κοινωνία είναι αρνητικά προδιατεθιμένη και όταν από τα λαγούμια τους έχουν βγει και αποσταθεροποιητικοί παράγοντες που με το θράσος τους ρίχνουν λάδι στη φωτιά, το χειρότερο που θα μπορούσε κανείς να κάνει είναι να πει "οι δεσμεύσεις μας πρέπει να τηρηθούν στο ακέραιο ή αλλιώς νέα μέτρα". Εκτιμώ πως ούτε το ένα είναι εφικτό (να πιαστούν όλοι οι στόχοι, ούτε βεβαίως και τα νέα μέτρα είναι εφικτά ) και σε εποχές νεύρων, ανασφάλειας και αναταραχής δύσκολα πετυχαίνει κανείς κοινωνική ειρήνη και συναίνεση.
Λύση υπάρχει και είναι εφικτή. Αυτή λέγεται "άλμα προς τα εμπρός" (όχι σαν του Μάο με κάθε σπίτι και εργοστάσιο). Δηλαδή, περιστολή δαπανών εκεί που πραγματικά χρειάζεται και καλύτερη αναδιανομή του πλούτου τον οποίο, αλήθεια, η Ελλάδα ακόμη διαθέτει σε τεράστιο βαθμό (αρκεί να ξέρει το κράτος που να ψάξει να τον βρει). Η κοινωνική ηρεμία σιγά - σιγά θα αποκατασταθεί εφόσον ο κάθε Υπουργός Οικονομικών βγει και πει "πάμε καλύτερα" και "φέτος δεν έχουμε μαύρες τρύπες". Υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει και τα αποτελέσματα θα είναι εντυπωσιακά μόλις οργανωθεί το θηρίο που λέγεται "κράτος" με τις δαιδαλώδεις υπηρεσίες, την πολυνομία και τον κατακερματισμό.
Ελπίζω ο πρωθυπουργός να ανέλυσε στους Ευρωπαίους εταίρους μας οτι η Ελληνική κοινωνία δεν έχει πλέον περιθώρια επιπρόσθετης κοινωνικής αναταραχής και οτι το Μνημόνιο δεν μπορεί να βασίζεται εσαεί σε μισθωτούς και συνταξιούχους.
Σε τελική ανάλυση, να είναι έτοιμος ο κ. Σαχινίδης και ο κ. Βενιζέλος και για το σενάριο της μη υλοποίησης κάποιων εκ των "συμφωνηθέντων" μέτρων είτε λόγω αντίδρασης ή αδυναμίας από την πλευρά των πολιτών. Σε τοιαύτη περίπτωση, ας στραφεί στην περαιτέρω περιστολή του κράτους και όχι σε νέα μέτρα. Διότι στο τέλος, από τα πολλά μέτρα κι ο πεθαμένος θα διαμαρτυρηθεί για το κουστούμι που του ράβει ο νεκροθάφτης.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου