Γιατρέ, με πονάει το πορτοφόλι μου....

του Μανόλη Μπουχαλάκη


Δεν ξέρω πόσοι από εσάς απευθύνατε την ανωτέρω πρόταση σε κάποιο γιατρό που ζήτησε εξωφρενικά ποσά για να σας "εξυπηρετήσει" σε κάποιο χειρουργείο ή για να "προσέξει" καλύτερα το δικό σας άνθρωπο σε νοσοκομείο. Το βέβαιο είναι οτι με την οικονομική "στενότητα" που υπάρχει, όλο και λιγότεροι Έλληνες θα είναι πρόθυμοι να παραδώσουν "πάκους" από ευρώ σε γιατρούς. Τώρα μάλλον τα περιθώρια άγριου πλουτισμού για ορισμένους λειτουργούς του Ιπποκράτη θα έχουν στενεύσει αρκετά. Επίσης, η κοινωνία και οι διοικήσεις των νοσοκομείων σίγουρα δεν θα ανέχονται εις το εξής περιπτώσεις μεγαλογιατρών που ως άλλοι Λουδοβίκοι ζουν και αναπνέουν για το χρήμα και τη δόξα.

Κάτι τέτοιο έλαβε χώρα και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου. Ο διοικητής του απάλλαξε από τα καθήκοντά του κάποιο καθηγητή ο οποίος έπειτα από έλεγχο του ΣΔΟΕ, βρέθηκε να δουλεύει και σε ιδιωτική κλινική με εκατοντάδες ασθενείς να έχουν καταθέσει ποσά στον τραπεζικό του λογαριασμό. Ο συγκεκριμένος καθηγητής μάλιστα πρόσφατα εξελέγη και στη βαθμίδα του τακτικού καθηγητή χωρίς να έχει περάσει από αυτή του αναπληρωτή.

Το αν τηρήθηκαν αυστηρά τα πρωτόκολλα ανέλιξης του συγκεκριμένου γιατρού ανήκει στους αρμόδιους υπουργούς να το κρίνουν και στους εκλέκτορες που εκλέγουν τον κάθε υποψήφιο σε οποιοδήποτε ίδρυμα με βάση πάντα τα ακαδημαϊκά προσόντα και το ήθος του κάθε επιστήμονα και σίγουρα ποτέ με βάση συσχετισμούς δυνάμεων, φιλίες, "κουμπαριές" ή επιθυμία εκδικήσεως έναντι άλλων υποψηφίων.

Το ζητούμενο στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι, εφόσον επαληθευτούν τα στοιχεία του ΣΔΟΕ, να αναλάβουν τα αρμόδια όργανα και η Δικαιοσύνη για τα περαιτέρω χωρίς ελαφρυντικά και κινητοποιήσεις "δυνάμεων" για "κουκούλωμα" της υπόθεσης.

Στο παρελθόν είχα ξαναγράψει οτι ο κάθε γιατρός σύμφωνα με τον όρκο που δίνει πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του όχι απλά επιστήμονα αλλά "φωτοδότη". Το φως της ευγένειας, της προσφοράς, της συμπαράστασης και της συμπάθειας στον ανθρώπινο πόνο πρέπει να μένει ανέσπερο στην ψυχή του κάθε γιατρού.

Ουδείς ποτέ είπε οτι οι γιατροί στην Ελλάδα αμείβονται ικανοποιητικά, ιδιαίτερα οι πιο νέοι και όσοι σηκώνουν τα βάρη των εφημεριών και της αγωνίας του ιατρικού λάθους. Αυτό όμως απέχει έτη φωτός από κάποιους "ημίθεους" μεγαλογιατρούς που ζητούν την αίγλη της καθηγητικής έδρας, απολαμβάνουν το σεβασμό αλλά ταυτόχρονα θέλουν και μερικά εκατομμύρια ευρώ στην "άκρη" τα οποία συνήθως τα βγάζουν από "φακελάκια" και συνεργασίες με κλινικές ιδιωτικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό κατά παράβαση του νόμου που λέει οτι απαγορεύεται γιατρός που δουλεύει αποκλειστικά σε νοσοκομείο να έχει "μαγαζί" απ' έξω.

Σε αυτούς τους κυρίους, καλό είναι να τους θυμίζουμε από δω και στο εξής οτι ο "κουβαρντάς" Έλληνας έπαθε λόγω της κρίσης μια παρατεταμένη δυσκαμψία στο χέρι και αδυνατεί να πιάσει το πορτοφόλι να τον "χρυσώσει". Όχι μόνο αυτό αλλά και το ίδιο το πορτοφόλι παραπονιέται για κάτι ποναλάκια προσφάτως, ίσως επειδή του λείπουν τα λεφτά που κάποτε φιλοξενούσε.

Σχόλια