του Μανόλη Μπουχαλάκη
Απείλησαν, λέει, ορισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι με "λευκή απεργία", τουτέστιν υποαπασχόληση, την κυβέρνηση αν συνεχίσει να κόβει επιδόματα ή να μειώνει μισθούς. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είπε το αυτονόητο οτι η ασυλία που απολαμβάνουν οι μόνιμοι υπάλληλοι δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως εφαλτήριο για νοοτροπία τσιφλικάδων και χαρακτηριστικά είπε οτι μονιμότητα σημαίνει προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος μέσω παραγωγικότητας και οτιδήποτε άλλο ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο τη θέση του υπαλλήλου που θα θελήσει να κάνει "λευκή απεργία".
Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε δυο πράγματα. Πρώτον, υπάρχουν ορισμένες δουλειές π.χ. στα σώματα ασφαλείας, στις ένοπλες δυνάμεις, στην Υγεία, κλπ., που είναι μάλλον ριψοκίνδυνο να περικόψει κανείς επιδόματα διότι το προσωπικό σε αυτούς τους τομείς είναι υπό συνεχή πίεση, σωματική και ψυχική, η ζωή τους η ίδια είναι σε κίνδυνο και τουλάχιστον δικαιούνται ορισμένα επιδόματα που αντισταθμίζουν κάπως τις δυσκολίες του επαγγέλματός τους. Μειώσεις μισθών και καταργήσεις επιδομάτων σε τέτοιους κλάδους θα έχουν σαν αποτέλεσμα καταρχάς το μειωμένο ηθικό και την ελαττωμένη αποφασιστικότητα και ψυχραιμία που απαιτούνται για τις δουλειές αυτές με ότι αυτά συνεπάγονται για την αποτελεσματικότητα των υπηρεσιών αυτών των κλάδων.
Δεύτερον, υπάρχουν και ορισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι που ζητούν ακόμη να παίρνουν "επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία" ή "βιδώματος κεραίας" ή "μεταφοράς χαρτιών από το ένα γραφείο στο άλλο". Είτε πρόκειται για αυτά τα άθλιας έμπνευσης επιδόματα (για τα οποία ευθύνονται εξίσου όσοι τα επινόησαν και όσοι τα έκαναν αποδεκτά), είτε για άλλα τα οποία δίνονται χαριστικά και καταχρηστικά για λόγους διατήρησης κομματικών δεξαμενών, η ώρα ήλθε για νοικοκύρεμα των δαπανών και για το ξεβόλεμα όσων υπαλλήλων έπαιρναν πολλαπλά επιδόματα τριπλασιάζοντας το μισθό τους όταν στον ιδιωτικό τομέα εργαζόμενοι με δεκαπλάσια προσόντα έπρεπε να δουλεύουν υπερωρίες επί υπερωριών για να βγάζουν τα ίδια λεφτά.
Δυστυχώς, πολλοί ενδεχομένως δεν έχουν κατανοήσει οτι η εποχή των "παχέων αγελάδων" έχει περάσει και πως με δανεικά η χώρα δεν μπορεί πια να πληρώνει ρουσφέτια και στρατιές παλαμάκηδων και υποστηρικτών. Ούτε μπορούν πια οι βουλευτές, πιεζόμενοι καθ' υπερβολήν από ορδές ψηφοφόρων τους να στέλνουν στους υπουργούς ραβασάκια με ονόματα "εκλεκτών" για θέση στο δημόσιο. Η όλη αυτή νεοελληνική υποκουλτούρα της μονιμότητας και εν γένει της τεμπελιάς σε αρκετές θέσεις στο δημόσιο τομέα εξέθρεψε γενιές και δημιούργησε κύματα αφηνιασμένων ανθρώπων που στέκονταν ώρες σε ουρές και γραφεία για να υποβάλλουν αιτήσεις.
Καιρός είναι τώρα για διόρθωση αυτής της στρεβλής κατάστασης με αυστηρούς κανόνες για τη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών, πλαίσια κανονισμών με μπόνους αλλά και ποινές για τους δημόσιους υπάλληλους και άμεση απάντηση σε όσους σκεφτούν "λευκές απεργίες" όταν στον ιδιωτικό τομέα η ανεργία και οι συνθήκες δουλειάς θυμίζουν Ανόϊ στον πόλεμο του Βιετνάμ.
Ενδεχομένως, με τόλμη και επιμονή, η κυβέρνηση να βάλει τάξη και να δούμε μια άσπρη μέρα αντί για άσπρη απεργία. Διότι φαίνεται οτι ως τώρα έχουμε μαύρα μεσάνυχτα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου