Στο ύψος των περιστάσεων



του Μανόλη Μπουχαλάκη

Είναι πασιφανές οτι στις μέρες μας συγκρούονται 2 "κόσμοι". Από τη μια ο Ελληνικός λαός που κινείται ζαλισμένος και θυμωμένος από την οικονομική κρίση και από την άλλη ο επίσης ζαλισμένος και αποπροσανατολισμένος πολιτικός κόσμος ο οποίος ούτε καν κατάλαβε πως από τις ημέρες με τα παλαμάκια και τους αυλικούς βρέθηκε σε κατάσταση πολιορκίας.

Το πρόβλημα είναι οτι και οι δύο "κόσμοι" δεν έχουν σαφή εικόνα για το τι θέλουν. Ο μεν λαός πότε με τους "αγανακτισμένους" πότε με διαμαρτυρίες δείχνει οτι δε θέλει άλλους φόρους και ανεργία, οι δε πολιτικοί έχουν περιέλθει σε μια ιδιότυπη "εξορία" και καλούνται οι ίδιοι να γκρεμίσουν ένα πελατειακό και επιδερμικό πολιτικό σύστημα που έστησαν σε συνεργασία με ευρείες ομάδες του Ελληνικού λαού που τους αντάμειβε με ψήφους για παντός είδους "εξυπηρετήσεις" οι οποίες σε συνδυασμό με την αναποτελεσματική και γραφειοκρατική διακυβέρνηση συσσώρευσαν δυσβάσταχτα χρέη τα οποία αποκάλυψε σε όλο τους το μεγαλείο η οικονομική κρίση.

Δυστυχώς, τώρα καλούμαστε να αποφύγουμε την πτώχευση που θα είχε σαν αποτέλεσμα την οικονομική εξαθλίωση της πλειοψηφίας των πολιτών και την πιθανή κατάλυση της έννομης τάξης. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας θέλουν να μας παρέχουν "σανίδα σωτηρίας" μέσω δανείων και πιστωτικών διευκολύνσεων αλλά ζητούν από το πολιτικό σύστημα να στηρίξει τα μέτρα που χρειάζονται έτσι ώστε σε 2-3 χρόνια να μπορούμε να πούμε στις διεθνείς αγορές οτι συμμαζέψαμε τα του οίκου μας. 

Εδώ, σε αυτή την κρίσιμη στιγμή διαπιστώνεται οτι μεγάλο μέρος του λαού και σημαντικό μέρος του κυβερνώντος κόμματος δεν έχουν αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Στο μεν λαό υπάρχουν στοιχεία έτοιμα για βια παντός είδους, απειλές με εξώδικα, ψυχολογική πίεση και απειλές κατά των πολιτικών και σε ορισμένους πολιτικούς υφίσταται ένα είδος "αφασίας" και παραλύσεως κυρίως διότι φοβούνται τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών που εκλέγονται. Μετά την "απόδραση" του κ. Λιάνη ο οποίος επικέντρωσε τους λόγους της παραίτησής του στα προβλήματα της εκλογικής του περιφέρειας, κι άλλοι βουλευτές συζητούν για το αν θα ψηφίσουν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ουδείς ξέρει αν κι αυτοί σκέφτονται να τινάξουν τη χώρα στον αέρα επειδή στο νομό τους δεν λειτουργούν λιγνητωρυχεία ή δεν περνά η Εγνατία Οδός. 

Εδώ πράγματι θα χρειαζόταν μια ειλικρινής εξήγηση και απολογία από την πλευρά των πολιτικών για το πως φτάσαμε ως εδώ καθώς και πλήρη ανάλυση για το τι σημαίνει στάση πληρωμών και επιστροφή στη δραχμή. Όπως επίσης χρειάζεται και μεγάλη ωριμότητα από τον Ελληνικό λαό για να συνειδητοποιήσει οτι οι θυσίες που απαιτούνται τώρα είναι για να ανακτήσει η χώρα την αξιοπιστία της και να βάλει σε τάξη το χάος που υπήρχε προ της κρίσης όπου δανειζόμασταν 60 και πλέον δις ευρώ για να καλύψουμε τα ελλείματα και οι κυβερνώντες διόριζαν αβέρτα με σημειώματα υπουργών και βουλευτών. 

Πρέπει λοιπόν και οι μεν και οι δε να κατανοήσουν οτι το παλαιό σύστημα κατέρρευσε και οτι αν υπομείνουμε λίγο μια οικονομική στενότητα, το αύριο θα είναι καλύτερο. Κάποιος θα ισχυριζόταν οτι η ανεργία και η φτώχεια δεν σου αφήνουν πολλά περιθώρια να κάνει κανείς φιλοσοφικές αναζητήσεις. Αυτό είναι αλήθεια και υπάρχει ο δημοκρατικός τρόπος της καταψήφισης των κομμάτων που κατά την κρίση του ψηφοφόρου μπορεί να ευθύνονται. Η απειλή εξωδίκων καθώς και κάθε μορφή βιας δεν είναι νοητή όμως. Άν σκοπός ορισμένων πολιτών είναι να εξαναγκάσουν με κάθε τρόπο την τρέχουσα κυβέρνηση, ακόμα και με απειλές παντός είδους, να καταψηφίσει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα τότε δεν θα χρειαστεί επιπλέον συμπαράσταση από την ΕΕ διότι θα οδηγηθούμε σε στάση πληρωμών. Και τότε, χωρίς συντάξεις και μισθούς, αναρωτιέμαι τι αγανάκτιση θα πρέπει να υπάρχει και τι διαδηλώσεις θα πρέπει να γίνουν.

Το ζητούμενο είναι να βγούμε όλοι από αυτή την κρίση σοφότεροι, πολιτικοί και λαός. Οι μεν πολιτικοί να γίνουν ρεαλιστές και υπέρμαχοι του γενικού καλού της χώρας και οι δε πολίτες εξίσου ρεαλιστές και Έλληνες, να προτάσσουν την Ελλάδα και τις αξίες της αντί να παγιδεύονται στον τοπικισμό και το στενό τους συμφέρον. 

Τότε, η κρίση μπορεί και να αποτελέσει την "κολυμβήθρα του Σιλωάμ" για τη χώρα μας.






Σχόλια