Όχι στις φήμες των ΜΜΕ!

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Το οτι ο Τύπος και γενικά τα ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι σε γενικές γραμμές δημοκρατικά, δεν χωράει αμφιβολία. Δημοκρατικά με την έννοια του οτι υπάρχει μια σχετική ελευθερία απόψεων και γνωμών. Βεβαίως, πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν Μέσα που πρόσκεινται προς ένα πολιτικό κόμμα ή ιδεολογία.

Ειδικά για τα έντυπα ΜΜΕ, γνωρίζουμε οτι από την εποχή Βενιζέλου και τον εθνικό διχασμό, οι πολίτες έβρισκαν την εφημερίδα που τους αντιπροσώπευε, ανάλογα με το κόμμα που ανήκαν.

Ουκ ολίγες φορές και όταν τα πολιτικά πάθη ήταν οξυμένα οι εφημερίδες έγιναν πεδία σφοδρότατων συγκρούσεων μεταξύ Δεξιών, Κεντρώων και Αριστερών. Συχνά υπήρξε ασύστολη προπαγάνδα και παραπληροφόρηση με εσκεμμένη διασπορά ψευδών και "κίτρινης" δημοσιογραφίας. Ειδικά την περίοδο πριν τη δικτατορία όταν η χώρα κλυδωνιζόταν στη δίνη της ακυβερνησίας χάρη στις παρεμβάσεις του Παλατιού, των Αμερικάνων και του παρακράτους, οι εφημερίδες έβαζαν "λάδι στη φωτιά" με περεταίρω έξαψη των πολιτικών παθών. 

Σήμερα, μετά από δεκαετίες Δημοκρατίας και στην εποχή της άναρχης ψηφιακής εποχής, σε αρκετά παραδοσιακά ΜΜΕ υπάρχει το στοιχείο της μη ψύχραιμης και ισορροπημένης ανάλυσης των γεγονότων. Και αν στα κλασικά Μέσα υπάρχει ένας αρχισυντάκτης που μπορεί να "φιλτράρει" κάποια πράγματα, στο Ελληνικό Διαδίκτυο υπάρχει απόλυτο χάος στο οποίο εμπρηστικές "πληροφορίες" ταξιδεύουν με την ταχύτητα του φωτός και προκαλούν πανικό. Ας μην ξεχνάμε το περίφημο μέϊλ της χρεωκοπίας που έφερε μίνι χάος στις τράπεζες και τελικά απεδείχθη οτι γράφτηκε από ένα φανοποιό στην Κρήτη!

Σε πολλά κλασικά Ελληνικά ΜΜΕ όμως, αν και δεν υπάρχει το στοιχείο του χάους και ακολουθείται η γραμμή του εκδότη, υπάρχει ακόμα μια χαοτική ατμόσφαιρα σχετικά με το "στίγμα" που επιθυμεί να περάσει η κάθε εφημερίδα. Άν αφαιρέσει κανείς τα αριστερά Μέσα που διατηρούν τη ρητορική της Οκτωβριανής Επανάστασης σαν να μην πέρασε ένας αιώνας από τότε, τα Κεντρώα και Δεξιά Μέσα κλυδωνίζονται από ασάφεια στίγματος και συνεχείς παλινδρομήσεις στην ενημέρωση που παρέχουν.

Άν πάρουμε για παράδειγμα το θέμα της οικονομικής κρίσης, εδω και 1 χρόνο διαβάζουμε στις εφημερίδες ειδήσεις του στιλ "Πακέτο βοήθειας στην Ελλάδα" αλλά και "Φοροκαταιγίδα" και "τσουνάμι μέτρων". "Ο Τρισέ λέει ναι σε μια ήπια αναδιάρθρωση", "ο Εκόνομιστ λέει οτι είμαστε τελειωμένοι" και πιο πέρα "Ο Σόϊμπλε λέει όχι σε αναδιάρθρωση". Στα ίδια φύλλα φιλοξενούνται αναλύσεις αρθρογράφων όπου ο ένας π.χ. γράφει "καθυστερεί ο Πρωθυπουργός να προχωρήσει στα μέτρα" και ο άλλος γράφει "να διαπραγματευθούμε και να μην ξεπουλήσουμε τη χώρα". Πιο κάτω ο ένας γράφει "Μας έχουν πάρει στο ψιλό όλοι" και ο άλλος είναι υπέρ των "Αγανακτισμένων".

Η παράλογη αυτή στάση σε συνδυασμό με μια άνευ προηγουμένου φημολογία που εκπορεύεται από διάφορα διεθνή ΜΜΕ, έχουν φέρει τα αντίστοιχα Ελληνικά Μέσα σε κρίση ταυτότητας. Δυστυχώς, ελάχιστοι στέκονται στο ύψος των περιστάσεων ασχολούμενοι μόνο με τα επίσημα όργανα της ΕΕ και του ΔΝΤ που είναι και οι αρμόδιοι να μας πληροφορήσουν για το πως πάει η Ελλάδα με το πρόγραμμα οικονομικής ανασυγκρότησης που επιχειρεί και για το αν και πότε θα είμαστε σε θέση να έχουμε έλλειμμα 3% και χρέος κοντά στο 102%  του ΑΕΠ που είχαμε το 2002 όταν μπήκαμε στο Ευρώ. 

Η αναπαραγωγή εικασιών, φημών, αναλύσεων, κλπ. από διάφορους "ειδικούς" ουδέν ωφελεί την Ελλάδα και τον Έλληνα πολίτη που θέλει σοβαρότητα και υπευθυνότητα την εποχή αυτή. Το αν πάμε για πτώχευση ή όχι, δεν ανήκει στον "Εκόνομιστ", το "Ντερ Σπίγκελ" , στη "Γουόλ Στριτ Τζέρναλ" να το κρίνει, ούτε βεβαίως σε κανένα αρθρογράφο ή οικονομολόγο. Ανήκει στην Ελληνική κυβέρνηση και στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Φυσικά, κανείς δεν πρέπει να παίρνει καν στα σοβαρά διάφορους στο Διαδίκτυο που ισχυρίζονται οτι τυπώνουμε δραχμές, τα θησαυροφυλάκια της Τραπέζης της Ελλάδος είναι άδεια, ο Πρωθυπουργός θα αναχωρίσει με ελικόπτερο από τη Βουλή, κλπ. 

Στο χέρι μας είναι να δέιξουμε όλοι ψυχραιμία και να μην αφήσουμε πάθη και οργή να μας ωθήσουν σε αναρχία και βία. Διότι η διαμαρτυρία είναι ιερή και δίκαιη, οι συγκεντρώσεις σωστές και δικαιολογημένες, αλλά η υστερία λόγω φημών είναι αδικαιολόγητη. 

Τώρα είναι ο καιρός της ευθύνης όλων μας.