του Μανόλη Μπουχαλάκη
Εδώ και πολλά χρόνια ακούμε για απάτες με τις αγροτικές επιδοτήσεις. Για "πανωγραψίματα" και άλλα πολλά ώστε να τσεπώνουν λεφτά διάφοροι και να τα κάνουν λούσα και 4Χ4. Αυτό το πελατειακό σύστημα δεν γνωρίζει κόμματα, είναι "παντός καιρού". Εν τω μεταξύ, πολλοί αγρότες που δεν έχουν συντεκνιές και κουμπαριλίκια με βουλευτές και κομματάρχες, πασχίζουν να βγάλουν το μεροκάματο με κόπο και αγωνία, μη γνωρίζοντας πως θα συμπεριφερθεί η φύση και ο καιρός και αν οι ποσοστώσεις που επιβάλλει η Ε.Ε. τους κόψουν την παραγωγή.
Η Νέα Δημοκρατία, εκ των υστέρων, αποδεικνύεται γνήσιο ελληνικό κόμμα. Συναγελάζεται, δικτυώνεται, συμμαχεί με όσους θα φέρουν μαζικά ψήφους και όχι με όσους πείθονται από το πρόγραμμα της. Και αν και η άγρα ψήφων είναι αυθεντικό φαινόμενο του σύγχρονου (;) ελληνικού κράτους, η αποσιώπηση όμως ότι μέρος των ψήφων προέρχεται από κλεμμένα ευρωπαϊκά κονδύλια, δεν μπορεί να σταθεί ούτε λογικά, ούτε ηθικά.
Η εξαφάνιση από την πολιτική ζωή των υπαιτίων πολιτικών και το κόψιμο όλων των δεσμών με τους "φαγάνες" πολίτες που με ξένα λεφτά θέλουν να το παίζουν μάγκες, είναι μια πρώτη σωστή απάντηση, όμως δεν λύνει το πρόβλημα οριστικά. Πρέπει να υπάρξει αναγνώριση της αρρώστιας και άμεσα μέτρα κάθαρσης. Απτά μέτρα, όχι κατενάτσιο και καθυστερήσεις.
Δυστυχώς, πάλι φαίνεται μια απροθυμία γρήγορης επέμβασης. Κάνουν στην κυβέρνηση σαν να ξύπνησαν από εφιάλτη και τώρα που πέρασε, όνειρο ήταν, πάνε να φτιάξουν καφέ. Δεν διαφαίνεται ουδεμία επείγουσα διαχείρηση κρίσης. Αντικατάσταση προσώπων, συσκέψεις και βλέποντας και κάνοντας.
Δεν στέκει στη λογική μια κυβέρνηση να μην έχει πλήρη ενημέρωση για το τι κάνουν οι υπουργοί της ή οι βουλευτές της. Αλλά ακόμη και αν αυτό συμβεί, η αντίδραση πρέπει να είναι ακαριαία και απόλυτη. Δηλαδή εξαφάνιση από την πολιτική όσων ερευνώνται για ποινικά αδικήματα και σύνταξη ρητής και γνήσιας συγνώμης με τη διαβεβαίωση πως ποτέ ξανά δεν θα ενδώσει η κυβέρνηση στα αιτήματα παρανόμων, έστω και αν δεν πάρει ούτε μισή ψήφο.
Εδώ όμως βλέπουμε πάλι μια απόπειρα να μας πουν "ελάτε τώρα βρε παιδιά, δεν φαίνεται και τίποτα ιδιαίτερο η υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ, δεν βλέπουμε κάτι φοβερό, θα πάμε σε επιτροπές, κλπ, κλπ". Η εντύπωση που δίδεται είναι πως σφυρίζουμε αδιάφορα μέχρι να ξεχαστεί και αυτό. Και να επικεντρωθούμε στην καθημερινότητα του πολίτη και στα βραχιολάκια στα ΤΕΠ των νοσοκομείων.
Δεν ισχύει αυτό. Η προσπάθεια να αλλάξει η ατζέντα και η γνωστή ατάκα "θα αναλάβει η δικαιοσύνη", δεν μπορούν να εξαλείψουν το γεγονός ότι 400 εκατομμύρια κλεμμένα λεφτά θα τα πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος. Να τα πληρώσουν από την ωραία τσέπη τους όσοι τα έκλεψαν. Στην Κρήτη, στην κεντρική Ελλάδα, οπουδήποτε αποδειχθεί απάτη. Και με δήμευση περιουσιών. Αυτές οι ανοησίες και η γρήγορη δήλωση του αρμόδιου υπουργού πως ο κρατικός προϋπολογισμός θα επωμιστεί τα κλεμμένα, είναι τουλάχιστον απαράδεκτα.
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ και το σκάνδαλο αυτό αγγίζουν την πιο ευαίσθητη χορδή της κοινωνίας, η οποία βλέπει παντού την ακρίβεια, την ασυδοσία, την εργασιακή ζούγκλα, την πτώση των υπηρεσιών σε Υγεία και Παιδεία, την ίδια στιγμή που άλλοι κάθονται στα καφενεία και τους έρχεται ο παράς στο χέρι.
Βάσιμα λοιπόν μπορεί να κάνει κανείς τη σκέψη πως θα πάμε σύντομα σε εκλογές και πως η παρούσα κυβέρνηση έχει εξαντλήσει τον πολιτικό της βίο. Εκτός και αν παρθούν μέτρα με μορφή χιονοστιβάδας. Διότι ηθική βάση πλέον δεν υφίσταται και οι προσπάθειες υποβάθμισης του τρέχοντος σκανδάλου δεν βοηθούν την όλη κατάσταση.
Στην τελική, είναι άλλο να σπεύδει μια κυβέρνηση να βοηθήσει τον αγρότη, το μισθωτό, τον άρρωστο, το φτωχό (αυτή είναι η δουλειά της) και τελείως άλλο να παρουσιάζεται σαν να επιβραβεύει απατεώνες για να πάρει ψήφους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου