Ψευδαίσθηση δημοκρατίας

 

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Τον Ιούνιο του 1972 σημειώθηκε διάρρηξη στα γραφεία των Δημοκρατικών στο συγκρότημα γραφείων του Watergate στην Ουάσινγκτον. Λίγο καιρό αργότερα απεδείχθη πως ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Νίξον, είχε εξουσιοδοτήσει τη διάρρηξη σε μια προσπάθεια να φυτευτούν "κοριοί" στα γραφεία των πολιτικών του αντιπάλων. Άν και ο Νίξον το πάλεψε, οι αποκαλύψεις ήταν ραγδαίες και αναγκάστηκε να παραιτηθεί.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπέπεσε σε ένα αντίστοιχης σοβαρότητας παράπτωμα.

Δόθηκε εντολή στην ΕΥΠ να γίνει παρακολούθηση του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη χωρίς να έχει μέχρι στιγμής υπάρξει σαφής και ξεκάθαρη αιτιολογία.

Η κυβέρνηση αντί να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, την περιπλέκει ακόμη περισσότερο με απίστευτους ισχυρισμούς που αν δεν προκαλούν νευρικό γέλιο, σίγουρα προκαλούν έντονο προβληματισμό.

Περίπου προσπαθούν να περάσουν ένα σενάριο ότι μια εισαγγελέας, λαμβάνοντας κάποιες πληροφορίες από μυστικές υπηρεσίες του εξωτερικού, έδωσε άδεια για να υποκλαπούν συνομιλίες του Ανδρουλάκη.

Το πράγμα γίνεται εντελώς παράλογο όταν ο επικεφαλής της ΕΥΠ, ο αληθινός επικεφαλής δηλαδή ο πρωθυπουργός, ισχυρίζεται πως η υποκλοπή ναι μεν έγινε νόμιμα, αλλά αυτός δεν ήξερε.

Μα αν δεν ήξερε, τότε πως έγινε νόμιμα; Υπάρχουν εισαγγελείς που δίνουν εντολές παρακάμπτοντας τον πρόεδρο της κυβερνήσεως ιδιαίτερα όταν μια υπόθεση άπτεται απόρρητων στοιχείων εθνικής ασφάλειας; Τότε θα μιλούσαμε για πραξικόπημα. Διότι εδώ δεν διαφαίνεται περίπτωση ποινικών ευθυνών που θα δικαιολογούσαν ακόμη και τη....σύλληψη του Ανδρουλάκη ως....κατασκόπου. Εκτός και αν η εισαγγελέας ξέρει κάτι που ο ελληνικός λαός απαγορεύεται να μάθει για ένα νομίμως εκλεγμένο αρχηγό κόμματος που ζητά την ψήφο μας. 

Λόγοι λοιπόν "εθνικής ασφάλειας" δεν φαίνονται να υπάρχουν. Ούτε φυσικά διεξήχθη πραξικόπημα ή προσπάθεια ανατροπής του πρωθυπουργού από μια εισαγγελέα που σαφώς ξέρει τα όρια του νόμου.

Κάνοντας τα πράγματα ακόμη πιο γελοία, κάποιοι διέρρευσαν στον τύπο ότι ο Ανδρουλάκης είχε...σταμπαριστεί από τις μυστικές υπηρεσίες της....Ουκρανίας αλλά και της....Αρμενίας (πως είπατε;) και πως είχε κάτι συνομιλίες με....Κινέζους.

Αξίζει να μάθουμε τι άμεσους και τεράστιους κινδύνους για την ασφάλεια της Ουκρανίας αλλά και της...Αρμενίας αντιπροσωπεύει ο αρχηγός ενός πολιτικού κόμματος που δεν φαίνεται προς το παρόν να κερδίζει ούτε τη δεύτερη θέση στις εκλογές. Σε λίγο μπορεί να ακούσουμε ότι ο...Πλεύρης ή ο Βαρουφάκης είναι πράκτορες του Μαδούρο ή του Πούτιν.

Άν ο πρωθυπουργός έχει στοιχεία για όλα αυτά τα τραγελαφικά που διακινούνται για αυτή την υπόθεση, έχει χρέος να τα παραθέσει. Για να μάθουμε αν ο Ανδρουλάκης συναγελάζεται με τους Ρώτσιλντ, τη Μπίλντερμπεργκ και τους Ιλλουμινάτους. Ή, αν σκοπεύει να μεταφέρει παράνομα Ελληνικό κονιάκ στην Αρμενία για να τινάξει στον αέρα το αντίστοιχο Αρμενικό ποτό.

Η δε Ουκρανία, από τον Ανδρουλάκη εξαρτάται άλλωστε. Για αυτό ο Νίκος ήταν ο πρώτος που συνάντησε ο Ζελένσκι αντί για το Μακρόν και το Σόλτς και μάλιστα είναι αρκετά πιθανόν ο Ανδρουλάκης να υποσχέθηκε δυο χιλιάδες τανκς στους Ουκρανούς αλλά μόλις είδε ότι δεν κατάφερε να τα βρει, έδωσε σινιάλο πως αποσύρεται από την προσπάθεια και έτσι οι Ουκρανοί τον κατήγγειλαν για προδοσία. Ή, ίσως ο Ανδρουλάκης να δέχτηκε να κατασκευαστούν στα υπόγεια του ΠΑΣΟΚ χημικά όπλα του Πούτιν και η Ουκρανική αντικατασκοπεία να το ανακάλυψε.

Επειδή όλα αυτά είναι για γέλια και για κλάματα, το βασικότερο σενάριο φαίνεται να είναι η εντολή από το Μαξίμου για παρακολούθηση των συνομιλιών του Ανδρουλάκη. Ποιος είναι ο λόγος, ουδείς ξέρει. Άν όμως δεν υπάρχει πραγματικά σοβαρός λόγος που πρέπει να τον ξέρουμε, εφόσον λένε ότι εμπίπτει σε θέματα εθνικής ασφάλειας, τότε ο πρωθυπουργός πρέπει να παραιτηθεί άμεσα. 

Αλλιώς, δίδεται η εντύπωση πως ζούμε σε μια χώρα με δημοκρατικές διαδικασίες που όμως δεν υφίστανται.