Σειρήνες στο Αιγαίο

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Ο τίτλος του άρθρου θα μπορούσε να παραπέμπει στην ταινία "Λούφα και Παραλλαγή" Νο.2 που σημείωσε και εμπορική επιτυχία. Στην ταινία, τουρκικό σκάφος αναψυχής αφήνει λαθρομετανάστες που περισυνέλλεξε στο Αιγαίο στη νησίδα Πίττα και στη συνέχεια κρατείται μαζί με το πλήρωμα της από Έλληνες στρατιώτες που φρουρούν τη νησίδα. Μεταξύ των Τούρκων του πληρώματος είναι και όμορφες Τουρκάλες με συνέπεια να αναπτυχθεί και ειδύλλιο μεταξύ αυτών και των Ελλήνων φαντάρων.

Η αναφορά στην πλοκή της ταινίας γίνεται γιατί θα ευχόμασταν πολύ οι πρόσφατες καταστάσεις στο Αιγαίο να είχαν την ίδια αφελή και ρομαντική χροιά όπως αυτή της ταινίας. 

Όμως, τα πρόσφατα γεγονότα προϊδεάζουν για αληθινές σειρήνες στο Αιγαίο με απρόβλεπτες προεκτάσεις για την ευρύτερη περιοχή.

Αποθρασυνθείς ο Τούρκος πρόεδρος με τη σιωπή της Ευρώπης που φοβάται όπως ο διάβολος το λιβάνι τα μεταναστευτικά κύματα, έχοντας παράλληλα την ιστορικά παράδοξη και ανίερη στήριξη της Ρωσίας, ξεκινά το σχέδιο του να απλώσει την Τουρκική επιρροή προς ανατολάς, δυσμάς και νότο.

Οι επεμβάσεις του τουρκικού στρατού στη Συρία έγιναν με τη σιωπηλή συναίνεση της Μόσχας που αδιαφόρησε για τους Κούρδους προκειμένου να στηρίξει τον Ερντογάν στη δημιουργία ζωτικού χώρου στα ανατολικά. Το δεύτερο επεισόδιο του σήριαλ θα παιχτεί πλέον στο Ιράκ όπου κι εκεί ο Σουλτάνος θα ξεκινήσει εκκαθαρίσεις στο Κουρδικό στοιχείο.

Η Αμερική, παραζαλισμένη από τον πολιτικό εμφύλιο πόλεμο που μαίνεται εδώ και μήνες μεταξύ του Τραμπ και των πολιτικών του αντιπάλων και μέρους των διωκτικών αρχών, μοιάζει ανίκανη να παράξει πολιτική και να την επιβάλλει στο εσωτερικό μα και, κυρίως, στο εξωτερικό.

Η Ευρώπη επίσης ταλαιπωρείται από πολλά εσωτερικά της προβλήματα. Η Γερμανία μετά τις αβέβαιες εκλογές της, ακόμη δεν έχει βρει ρυθμό διακυβέρνησης έτσι ώστε να ξεκινήσει και πάλι να επιβάλλει το ρυθμό της στην Ε.Ε. 

Το αποτέλεσμα της Γερμανικής αδράνειας είναι η έξαψη των εθνικιστικών παθών σε Ουγγαρία και Πολωνία ενώ μέγας πονοκέφαλος παραμένει η υπόθεση της Καταλωνίας αλλά και το Μπρέξιτ.

Οι διαλυτικές αυτές τάσεις ευνοούν άριστα την Τουρκία που διεκδικεί πλέον ρόλο περιφερειακής υπερδύναμης με τις πλάτες της Ρωσίας. Είναι κοινά αποδεκτή αλήθεια πως ο Ερντογάν βρίσκεται στο απόγειο της ισχύος του, έχοντας παράλληλα "ξεδοντιάσει" τους Γκιουλενιστές. Έτσι, το πεδίο είναι ανοικτό πλέον για αυτόν να παίξει το εθνικιστικό παιχνίδι του σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.

Περαιτέρω αποθρασυνθείς από την επικείμενη αλλοίωση της ισορροπίας δυνάμεων στο Αιγαίο, ο επικίνδυνος πλέον Τούρκος πρόεδρος αισθάνεται πως μπορεί να επιβάλλει τη θέληση του σε Δύση και Ανατολή.

Οι στρατιωτικοί αναλυτές δεν αποκλείουν την περίπτωση θερμού επεισοδίου το οποίο θα έχει μεγαλύτερη ένταση από τον εμβολισμό του Ελληνικού περιπολικού του Λιμενικού ή της ρίψης προειδοποιητικών βολών κατά του Τουρκικού ελικοπτέρου στη Ρω.

Είναι απολύτως σαφές πως η Ελλάδα δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί επί ίσοις όροις με τα νταηλίκια του Ερντογάν αφού δεν διαθέτει τον πακτωλό των χρημάτων για τερατώδη εξοπλιστικά προγράμματα που προγραμματίζει η Τουρκία. Μπορεί να κρατήσει μια ισορροπία στο Αιγαίο αλλά η Κύπρος "κείται μακράν" και δεν μπορεί να πολεμήσει σε δυο μέτωπα. 

Μπορεί όμως η χώρα μας να εξασκήσει άκρως επιθετική διπλωματία για να μπλοκάρει η παραχώρηση των αεροσκαφών F35 από τους Αμερικανούς με ταυτόχρονη ενίσχυση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Επίσης, εκμεταλλευόμενη το κοινωνικό και θρησκευτικό χάσμα που χωρίζει την Τουρκία από την Ευρώπη, η Ελλάδα μπορεί να βρει συμμάχους που θα μπορέσουν να τονίσουν στον Ερντογάν ότι η χώρα μας είναι Ευρώπη ενώ η χώρα του δεν είναι και για αυτό οι ορέξεις του οφείλουν να παύσουν άπαξ και διαπαντός.

Εν τέλει, το αντι-μεταναστευτικό αλλά και αντι-Ισλαμικό κίνημα που τώρα πνέει στην Ε.Ε. μπορεί να αποβεί προς όφελος της εξωτερικής μας πολιτικής.

Πάνω από όλα όμως πρέπει να πάψουν άμεσα οι εθνικιστικές κορώνες από τον ΥΕΘΑ Καμμένο και η όποια προπαρασκευή για διπλωματικές ή αμυντικές κινήσεις να γίνεται αθόρυβα και μεθοδικά.

Με βάση τα παραπάνω, η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να φοβηθεί. Αντιθέτως, ο Σουλτάνος που αγνοεί το φρικτό ιστορικό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που ονειρεύεται, θα υποταχθεί κι αυτός στην ιστορική του μοίρα όπως κι άλλοι σουλτάνοι που φονεύθηκαν εν μια νυκτί από τους ίδιους τους υποτελείς τους.