Νέο κόμμα! Αλλά με τι υλικά;

του Μανόλη Μπουχαλάκη

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Real News, γίνονται διεργασίες από πρόσωπα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για τη δημιουργία νέου κόμματος.  Στις συζητήσεις λέγεται οτι πήρε μέρος και ο συγγραφέας και μαθηματικός Απόστολος Δοξιάδης ο οποίος συμμετέχει στην πολιτική κίνηση ¨Κοινωνικός Σύνδεσμος".

Οι "όμιλοι προβληματισμού" και οι "πολιτικές κινήσεις" ποτέ δεν έκαναν κακό στη Δημοκρατία. Είναι δείγματα υγιώς σκεπτόμενων ανθρώπων και πρέπει να υφίστανται για να ακούγονται οι απόψεις των πολιτών, ιδιαίτερα αυτών που έχουν κάτι να πουν και να προσφέρουν.

Το ζητούμενο όμως δεν είναι να στραφεί ο Ελληνικός λαός σε κάποιο κίνημα επειδή απηύδησε από το δικομματισμό, αλλά να υπάρξουν νέες ιδέες, ρεαλισμός, ειλικρίνεια και γνώση όχι μόνο της Ελληνικής κοινωνίας μα και των διεθνών συσχετισμών.

Από την άλλη, αν δέκα στελέχη του ΠΑΣΟΚ κι άλλα τόσα της ΝΔ εγκαταλείψουν τα κόμματά τους επειδή ίσως να μην εκλεγούν στις επόμενες εκλογές και ζητήσουν "καταφύγιο" σε νέα πολιτικά σχήματα για να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση, το όποιο νέο σχήμα είναι καταδικασμένο να μείνει στην αφάνεια διότι ο λαός μαζί με τα κόμματα έχει καταδικάσει στη συνείδησή του και τα πρόσωπα τα οποία κυβέρνησαν. Άρα, το θέμα είναι όχι απλά νέες ιδέες αλλά και νέα πρόσωπα τα οποία δεν θα πρέπει να θεωρήσουν οτι η πολιτική είναι καριέρα και οτι το παν είναι να μείνουν στην επιφάνεια.

Επίσης, η μέχρι τώρα υπάρχουσα νοοτροπία της εκλογής ενός ανθρώπου στο αξίωμα του βουλευτή πρέπει να αλλάξει. Δηλαδή, δεν νοείται να εκλέγεται βουλευτής κάποιος που απλά είναι δημοφιλής ΄ή που φέρνει επιδοτήσεις και STAGE στην επαρχία του ή την πόλη του. Ο βουλευτής ως εκπρόσωπος του έθνους θα πρέπει να είναι γνώστης των προβλημάτων, των ιδιαιτεροτήτων και των δυνατοτήτων της χώρας και οφείλει να βλέπει τα πάντα συνολικά και εθνικά και όχι τοπικιστικά και με λαϊκισμό. Βεβαίως, σε καμια περίπτωση η είσοδος στην πολιτική δεν θα πρέπει να είναι η επιθυμία "ταϊσματος" του "εγώ" και της αυτοπροβολής οιουδήποτε γιατρού, δικηγόρου, αγρότη, επιστήμονα ή διαννοούμενου. Οι τη δόξα αναζητούντες ας στραφούν καλύτερα στο Χόλιγουντ ή στη βιομηχανία της σόου μπιζ.

Ο μέσος Έλληνας στην περίοδο που διανύουμε θέλει όχι απλά μια δουλίτσα ή ένα ρουσφετάκι (παλιές κακές εποχές) αλλά τη χώρα σε τροχιά κοινωνικής ειρήνης, ασφάλειας και προόδου. Έστω κι αν αυτό λόγω της κρίσης πάρει καιρό, κάποιος θα πρέπει να βρεθεί να τον διαβεβαιώσει οτι θα κάνει το καλύτερο δυνατό με αυταπάρνηση και με όλες του τις δυνάμεις για να το πετύχει. Ουτοπικές ιδεολογίες, ευχολόγια, ομιλίες "¨κονσέρβα" και πολύ μπλα-μπλα, εκτός της αφόρητης πλήξης, προκαλούν και απογοήτευση. 

Μένει λοιπόν να δούμε αν δημιουργηθούν νέα κόμματα, με τι υλικά θα είναι φτιαγμένα. Κανείς ποτέ δεν έφτιαξε ουρανοξύστη από ξύλα, άλλωστε.