του Μανόλη Μπουχαλάκη
Ασφαλώς ο κ. Δούκας δεν εξέφρασε κάτι αποκλειστικά δικό του όταν μίλησε για "εθελοντική εργασία των ανέργων" οι οποίοι δεν έχουν που δεν έχουν δουλειά, ας προσφέρουν κάτι στους πονεμένους εργοδότες που τους πνίγουν τα χρέη. Πρακτικά, αυτές οι σκέψεις δουλέμπορου υπήρχαν και υπάρχουν εδώ και χρόνια. Απλά βρίσκονται σε διάφορα επίπεδα.
Το αφεντικό που σου λέει να δουλέψεις παραπάνω και δε σε πληρώνει, που σου λέει να κάνεις μια δουλειά και δεν σου βάζει ένσημα, που σου χρωστάει δεδουλευμένα αλλά προτιμά να καλύψει άλλες του "ανάγκες", η ληστρική εκμετάλλευση του ΕΣΠΑ την οποία μερικά τομάρια χρησιμοποιούν για να παίρνουν ακόμη και τα λεφτά των δικαιούχων και τόσα άλλα επεισόδια στο σήριαλ της άγριας εργασιακής εκμετάλλευσης, δεν είναι παρά "τέκνα" του ίδιου πατέρα. Της εκμετάλλευσης της ανέχειας και της ανθρώπινης ανάγκης για όσο το δυνατόν αξιοπρεπή επιβίωση.
Τώρα που το εργασιακό καθεστώς έχει αλλάξει άρδην σε βάρος τον εργαζομένων, διάφοροι επιτήδειοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν προγράμματα του ΟΑΕΔ και άλλα παρόμοια για να έχουν εργαζόμενους τζάμπα. Πριν μερικά χρόνια μάλιστα το "φρούτο" ονομαζόταν "απόκτηση εργασιακής εμπειρίας". Και πήγαινε π.χ. ο εργαζόμενος σε μια επιχείρηση, συνήθως έφερνε τσιγάρα και καφέδες και εφημερίδες στο αφεντικό του και άντε στις καλύτερες περιπτώσεις να μάθαινε καμιά δεξιότητα παραπάνω, Μετά το τέλος του προγράμματος όμως ο εργαζόμενος έπαιρνε μια μεγαλόπρεπη συστατική επιστολή και πήγαινε στο καλό.
Ορισμένοι ίσως και να βρήκαν δουλειά έτσι. Οι πλειότεροι εξ αυτών όμως απλά έκαναν αιτήσεις για νέα προγράμματα κατάρτισης και απόκτησης εμπειρίας. Θα μου πείτε, φταίνε κι αυτοί που προτίμησαν τα 2 ευρώ την ώρα που τους έδινε το πρόγραμμα αντί να πάνε να κάνουν μια πιο προσοδοφόρα δουλειά,
Τώρα με την κρίση βέβαια, κι αυτά τα προγράμματα φαντάζουν πολύτιμα. Και αυτό πιστοποιείται από τη μνημειώδη αυτή δήλωση του κ. Δούκα για την τσάμπα εργασία. Θα ήταν ιδανικό να έστελνε τα παιδιά του ή να πήγαινε ο ίδιος στα "τάγματα εργασίας" που προτείνει για να δει τη γλύκα ή την απέραντη ανοησία των λόγων του.
Η κοινωνία περιμένει έμπρακτη στήριξη και όχι μπαρούφες και εξευτελισμούς. Διότι στο τέλος χαμένοι δεν θα είναι μόνο οι εργαζόμενοι αλλά και όσοι νομίζουν πως με τα "ευέλικτα" ωράρια και την εκμετάλλευση θα προσθέσουν λίγο ξύγκι στη μύγα από την οποία περιμένουν να πλουτίσουν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου